Αν θα προσπαθείς συνέχεια για κάτι,
θα βρεθείς στο τέλος με τουλάχιστον ένα μεγάλο προσόν.
Θα είσαι αυτός που δεν λύγισε!
Και θα έχεις μάθει να μην λυγίζεις!
Άμα θα πληγωθείς επειδή σου γύρισαν την πλάτη τους
όταν το δρόμο σου ακολούθησες,
θα έχεις μάθει τούτο: είσαι ζωντανός,
γι αυτό και έχεις τέτοια συναισθήματα,
και σαν ζωντανό πλάσμα της φύσης,
μπορείς να επιλέγεις μεταξύ της αποδοχής τους
όποτε γίνεσαι το καλό τους το παιδάκι,
και της ευτυχίας σου όποτε το δρόμο το δικό σου τραβάς.
Αν θα καταφέρεις κάτι με αυτά; Χμ! Ποιος νοιάζεται!
Να είσαι σίγουρος, πως αυτοί που θέλουν να σε κατακρίνουν,
ότι και να κάνεις, θα σε κατακρίνουν.
Άρα, δεν νοιαζόμαστε γι αυτούς!
Αυτοί που σε αγαπούν, αν σε αγαπούν,
σε αγαπούν για αυτό που είσαι
και όχι γι αυτό που θα καταφέρεις.
Οπότε, ανεξάρτητα από το δικό σου αποτέλεσμα,
αυτοί, θα είναι δίπλα σου.
Μένει λοιπόν η δικιά σου ψυχή.
Όταν εσύ αισθάνεσαι όμορφα που διαβαίνεις το μονοπάτι σου,
δεν χρειάζεσαι ούτε την επιβράβευση,
ούτε την αποδοχή, ούτε στέμματα και βασίλεια!
Έχεις καταφέρει το σπουδαιότερο. Αισθάνεσαι όμορφα!
