Αν κοιτάξει κανείς μέσα σου,
αν μπορέσει και δει την ψυχή σου,
πληγή αθεράπευτη που σε βασανίζει,
πληγή ματωμένη που δεν λέει να κλείσει.
Πόνος αβάσταχτος,
σιωπηλή κραυγή "που είναι αυτός,
αυτός που θα με λυτρώσει;
Που είναι μια πόρτα ανοικτή;"
Κι όμως υπάρχει τρόπος διαφυγής,
λύση κι εσύ μπορείς να βρεις.
Αλλά αυτός ο πόνος
δεν σ' αφήνει τίποτε άλλο για να δεις,
κουλουριασμένος κάθεσαι
μ' ένα τσιγάρο κι ένα ποτήρι κρασί.
Οι σκέψεις μέσα σου σε βασνίζουν,
μα ποιόν να εμπιστευτείς;
να κλάψεις θέλεις μα και πάλι λες
"γιατί;
και ποιός θα καταλάβει τα δάκρυα της ψυχής;"
Κι όμως υπάρχει τρόπος διαφυγής,
κι εσύ απ' το πρόβλημα σου μπορείς να βγείς.
Το βλέμα σου στρέψε, σ' Αυτόν,
που ανάσα μπορεί να δώσει
στην χαμένη σου πνοή.
Μη το αρνείσαι και μη διαστάζεις,
για σκέψου μόνο πως
αν ο πόνος είναι να φύγει
τότε αξίζει έστω να πειραματιστής.
