Πολύ συχνά, πολλοί άνθρωποι, πετυχαίνουν πολύ λιγότερα πράγματα από αυτά που θα μπορούσαν.
Τι είναι αυτό που τους κρατάει χαμηλά;
Γιατί δεν πλησιάζουν το μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους;
Πως μπορεί κάποιος να απελευθερώσει
όλο του το δυναμικό;
Γιατί θεωρούν ότι η (κάποια) ηλικία είναι μεγάλο εμπόδιο;
Όταν ήμουν μικρός άκουγα συνέχεια τους γονείς μου να λένε «Αυτό δεν είναι για την ηλικία σου.
Τα παιδιά της ηλικίας σου δεν πρέπει να έχουν αυτό, να κάνουν εκείνο, ή να λένε το άλλο».
Σκέτος βραχνάς μου είχε γίνει το όριο ηλικίας και άρχισα να ξυρίζομαι στα κρυφά για να βγάλω γένια μπας και μπορούσα να ξεγελάσω ακόμη και τους ίδιους τους γονείς μου.
Τώρα που μεγάλωσα (κάπως) ακούω άλλους να ισχυρίζονται « Α, τα χρόνια πέρασαν.
Πάει αυτά δεν είναι για μένα (και άλλα τέτοια).
Η ιστορία του ανθρώπου όμως έχει δείξει ότι τις περισσότερες φορές η ηλικία δεν είναι εμπόδιο για να κυνηγήσεις τα όνειρά σου. Και ότι απλώς πολλοί το χρησιμοποιούν ως φτηνή δικαιολογία. Για παράδειγμα η μικρή ηλικία, 20 ετών περίπου, δεν στάθηκε εμπόδιο για τον Μέγα Αλέξανδρο να ξεκινήσει την πιο επιτυχημένη εκστρατεία του κόσμου. Ούτε τον Harland Davis Sanders , ιδρυτή του Kentacy Fried Chicken- KFC, να ξεκινήσει σε ηλικία 62 ετών το χτίσιμο της παγκόσμιας αυτής αλυσίδας εστίασης (2 η σε μέγεθος μετά τa Mac Donalds).
Πολλά είναι το παραδείγματα που καταρρίπτουν αυτόν το μύθο. Ειδικά στην εποχή μας, οι κλασικοί περιορισμοί λόγω ηλικίας έχουν ξεθωριάσει. Παιδιά αμούστακα, πριν βγάλουν το λύκειο, έχουν ήδη πετυχημένες επιχειρήσεις, και συνταξιούχοι ξεκινούν ή συνεχίζουν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες με άκρα επιτυχία.
Όσον αφορά τους ανθρώπους κάποια ηλικίας θέλω να τους πω , ότι ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσουν κάτι. Και πολλές φορές το θέμα δεν είναι να τελειώσεις ένα ταξίδι αλλά να πας όσο μακρύτερα γίνεται. Αν έχεις κάποιο κρυφό όνειρο, ήρθε καιρός να βάλεις μπροστά την «μηχανή» σου. Καλύτερα να αφήσεις τον κόσμο αυτό δουλεύοντας πάνω στο όνειρό σου, παρά να φύγεις χωρίς ποτέ να τολμήσεις να του δώσεις μια ευκαιρία πραγματοποίησης. Το άσχημο δεν είναι φτάσεις στο τέλος της ζωή σου. Το άσχημο είναι να φτάσεις και να διαπιστώσεις ότι ποτέ δεν έζησες. Ότι ποτέ δεν έκανες αυτό που ήθελες, αυτό που ποθούσες για όλη σου την ζωή.
Και αυτή η έννοια της συνταξιοδότησης θέλει προσοχή. Είναι λογικό να θέλω να παρατήσω μια δουλειά που ήταν δουλεία για μένα. Αλλά όταν ασχολούμαι με κάτι που μου αρέσει, όταν ακολουθώ το όνειρό μου, όταν νοιώθω ότι έχω μια αποστολή που δεν έληξε, τότε δεν θέλω να σταματήσω ποτέ. Θέλω μέχρι το τέλος της ζωής μου, να προσφέρω τον καλύτερο εαυτό μου και να εξαντλήσω όλες μου τις δυνατότητες όσο είμαι πάνω σε αυτό τον πλανήτη. Γιατί όταν ακολουθείς το όνειρό σου η ηλικία δεν παίζει ρόλο.
Tου Γιάννη Αραχωβίτη
