Ποιος μπορεί να ξέρει τι σημαίνει αυτή η άγια λέξη, ποιος μπορεί να την κρίνει ή να την επικρίνει.
Και όμως μπορεί, έχει κάθε δικαίωμα να την κρίνει αυτός που την έχει ακούσει χιλιάδες φορές ψέματα.
Στο ερώτημα πιο σ αγαπώ είναι ψέμα, δύσκολη η απάντηση αλλά όχι ακατόρθωτη.
Ψεύτικο είναι εκείνο που έχεις τον άλλον μέσα στην αγκαλιά σου να λιώνει από έρωτα, πόθο και εσύ με ένα τόσο εύκολο τρόπο θυσιάζεις μια τόσο ιερή λέξη στο βωμό της ηδονής.
Πιο είναι για εσάς το σ αγαπώ να συνευρίσκεστε με κάποιο άτομο του λέμε και ένα σ αγαπώ να περάσει η ώρα και ένα δεύτερο και μετά άντε γεια.
Σε ανθρώπινη μορφή και έκφραση πως λέγεται όλο αυτό, κοροϊδία, ψευτιά, εξυπνάδα.
Στη συνέχεια λένε μα ζήτησα συγνώμη, ε και να την κάνει χαρτομάντιλο να σκουπίζει τα δάκρια του-της ή να σε θεωρήσει ήρωα και να σου απονέμει τα εύσημα.
Στη «δεν ήθελα λες μετανιώνω ήταν της στιγμής, και στην τελική δεν είμαστε παντρεμένοι».
Ξέρεις τι είπες με αυτό και που ξέρεις τι ένιωθε αυτός -η, όλα δεν είναι γάμος αλλά ουσία, αν ξέραμε πόσα ζευγάρια παντρεμένα λένε το σ αγαπώ κάθε μέρα και αισθάνονται το εντελώς αντίθετο.
Εμείς οι άνθρωποι είμαστε σκληροί, κάνουμε κακό με μια μας λέξη και σε άτομα που δεν πρέπει.
Το κακό είναι να το καταλάβεις αργά και χειρότερο ακόμα και καθόλου.
Οπότε τη επόμενη φορά που θα πούμε σ αγαπώ να το υποστηρίζουμε και να το νιώθουμε μετά από λίγους μήνες, για να μην αναγκαστούμε μια μέρα να φτύσουμε το πρόσωπο μας στον καθρέφτη και για όσους δεν ξέρουν αυτοκριτική το θέμα είναι να μπορείς να αναλαμβάνεις και να παραδέχεσαι τα λάθη σου.
Και να θυμάσαι μην πεις σε κάποιον σ αγαπώ που τον θεωρείς λάθος.
