Ἄρα λοιπὸν δὲν ἔχει δίκαιον
νὰ μᾶς ἀποστρέφεται καὶ νὰ μᾶς τιμωρῇ,
ὅταν εἰς ὅλα μᾶς παρέχει τὸν ἑαυτόν Του
καὶ ἐμεῖς ἀντιδρῶμεν;
Εἶναι εἰς τὸν καθένα ὁπωσδήποτε φανερόν.
Διότι, ἐὰν θέλῃς νὰ καλλωπισθῇς,
λέγει,
στολίσου μὲ τὸν ἰδικόν μου καλλωπισμόν.
Ἐὰν θέλῃς νὰ ὁπλισθῇς,
ὁπλίσου μὲ ἰδικά μου ὅπλα.
ἐὰν θέλῃς νὰ ἐνδυθῇς,
φόρεσε τὸ ἰδικόν μου ἔνδυμα.
ἐὰν θέλῃς νὰ τραφῇς,
φᾶγε εἰς τὴν ἰδικήν μου τράπεζαν.
ἐὰν θέλῃς νὰ ὁδοιπορήσῃς,
ἀκολούθησε τὴν ἰδικήν μου ὁδόν.
ἐὰν θέλῃς νὰ κληρονομήσῃς,
κληρονόμησε τὴν ἰδικήν μου κληρονομίαν.
ἐὰν θέλῃς νὰ εἰσέλθῃς εἰς τὴν πατρίδα,
ἔμπα εἰς τὴν πόλιν
τῆς ὁποίας τεχνίτης καὶ δημιουργὸς εἶμαι ἐγώ.
ἐὰν θέλῃς νὰ κτίσῃς οἰκίαν,
ἔλα εἰς τὰς ἰδικάς μου σκηνάς.
Διότι ἐγὼ δι᾿ ὅσα δίδω δὲν ζητῶ ἀμοιβήν,
ἀλλὰ ἐὰν θελήσῃς νὰ χρησιμοποιήσῃς
ὅλα τὰ ἰδικά μου,
διὰ τὴν πρᾶξιν σου αὐτὴν
θὰ σοῦ ὀφείλω ἐπιπλέον καὶ ἀμοιβήν.
Τί θὰ ἠμποροῦσε νὰ γίνῃ ἰσάξιον
πρὸς αὐτὴν τὴν γενναιοδωρίαν;
Ἐγὼ εἶμαι πατέρας,
ἐγὼ ἀδελφός,
ἐγὼ νυμφίος,
ἐγὼ οἰκία,
ἐγὼ τροφή,
ἐγὼ ἔνδυμα,
ἐγὼ ρίζα,
ἐγὼ θεμέλιον,
κάθε τί τὸ ὁποῖον θέλεις ἐγώ·
νὰ μὴν ἔχεις ἀνάγκην ἀπὸ τίποτε.
Ἐγὼ καὶ θὰ σὲ ὑπηρετήσω·
διότι ᾖλθα νὰ ὑπηρετήσω,
ὄχι νὰ ὑπηρετηθῶ.
Ἐγὼ εἶμαι καὶ φίλος,
καὶ μέλος τοῦ σώματος
καὶ κεφαλὴ καὶ ἀδελφός,
καὶ ἀδελφὴ καὶ μητέρα,
ὅλα ἐγώ·
ἀρκεῖ νὰ διάκεισαι φιλικὰ πρὸς ἐμέ.
Ἐγὼ ἔγινα πτωχὸς διὰ σέ·
ἔγινα καὶ ἐπαίτης διὰ σέ·
ἀνέβηκα ἐπάνω εἰς τὸν Σταυρὸν διὰ σέ·
ἐτάφην διὰ σέ·
εἰς τὸν οὐρανὸν ἄνω διὰ σὲ
παρακαλῶ τὸν Πατέρα·
κάτω εἰς τὴν γῆν ἐστάλην ἀπὸ τὸν Πατέρα
ὡς μεσολαβητὴς διὰ σέ.
Ὅλα δι᾿ ἐμὲ εἶσαι σύ·
καὶ ἀδελφὸς
καὶ συγκληρονόμος
καὶ φίλος
καὶ μέλος τοῦ σώματος.
Τί περισσότερον θέλεις;
Διατὶ ἀποστρέφεσαι αὐτὸν ποὺ σὲ ἀγαπᾷ;
Διατὶ κοπιάζεις διὰ τὸν κόσμο;
Διατὶ ἀντλεῖς νερὸ μὲ τρυπημένο πιθάρι;
Διότι αὐτὸ σημαίνει νὰ καταπονῆσαι
εἰς τὴν ζωὴν αὐτήν.
Διατὶ λαναρίζεις τὴν φωτιά;
Διατὶ πυγμαχεῖς εἰς τὸν ἀέρα;
Διατὶ τρέχεις ἄδικα;
Κάθε τέχνη δὲν ἔχει καὶ ἕνα σκοπόν;
Εἰς τὸν καθένα εἶναι ὁπωσδήποτε φανερόν.
Δεῖξε μου καὶ σὺ
τὸν σκοπὸν τῆς σπουδῆς εἰς τὴν ζωήν.
Ὁ Κύριος ἀπευθυνόμενος πρὸς ἡμᾶς
Ἁγίου Ἰωάννου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ Χρυσοστόμου
ἀπόσπασμα ἐκ τῆς οστ´ (76) ὁμιλίας αὐτοῦ εἰς τὸ κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιον 24,16-31 (ΕΠΕ τόμ. 12, σελ. 34)
| Ἐγὼ πατήρ, ἐγὼ ἀδελφός, ἐγὼ Νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφεύς, ἐγὼ ἱμάτιον, ἐγὼ ῥίζα, ἐγὼ θεμέλιος. Πᾶν ὅπερ ἂν θέλῃς ἐγώ. Μηδενὸς ἐν χρείᾳ καταστῇς. Ἐγὼ δουλεύσω. Ἦλθον γὰρ διακονῆσαι, οὐ διακονηθῆναι. Ἐγὼ καὶ φίλος καὶ ξένος καὶ κεφαλὴ καὶ ἀδελφὸς καὶ μήτηρ. Πάντα ἐγώ· μόνον οἰκείως ἔχε πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ πένης διὰ σέ, καὶ ἀλήτης διὰ σέ, ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ διὰ σέ, ἐπὶ τάφου διὰ σέ, ἄνω ὑπὲρ σοῦ ἐντυγχάνω τῷ Πατρί, κάτω ὑπὲρ σοῦ πρεσβευτὴς παραγέγονα παρὰ τοῦ Πατρός. Πάντα μοι σὺ καὶ ἀδελφὸς καὶ συγκληρονόμος καὶ φίλος καὶ μέλος. Τί πλέον θέλεις; τί τόν φιλοῦντα ἀποστρέφῃ; τί τῷ κόσμῳ κάμνεις; τί εἰς πίθον ἀντλεῖς τετρημένον; Τοῦτο γάρ ἐστιν εἰς τὸν παρόντα βίον πονεῖσθαι. Τί εἰς πῦρ ξαίνεις; τί τῷ ἀέρι πυκτεύεις; | Ἐγὼ εἶμαι πατέρας, ἐγὼ ἀδελφός, ἐγὼ νυμφίος, ἐγὼ οἰκία, ἐγὼ τροφή, ἐγὼ ἔνδυμα, ἐγὼ ρίζα, ἐγὼ θεμέλιον, κάθε τι τὸ ὁποῖον θέλεις ἐγώ· νὰ μὴν ἔχεις ἀνάγκην ἀπὸ τίποτε. Ἐγὼ καὶ θὰ σὲ ὑπηρετήσω· διότι ᾖλθα νὰ ὑπηρετήσω, ὄχι νὰ ὑπηρετηθῶ. Ἐγὼ εἶμαι καὶ φίλος, καὶ μέλος τοῦ σώματος καὶ κεφαλὴ καὶ ἀδελφός, καὶ ἀδελφὴ καὶ μητέρα, ὅλα ἐγώ· ἀρκεῖ νὰ διάκεισαι φιλικὰ πρὸς ἐμέ. Ἐγὼ ἔγινα πτωχὸς διὰ σέ· ἔγινα καὶ ἐπαίτης διὰ σέ· ἀνέβηκα ἐπάνω εἰς τὸν Σταυρὸν διὰ σέ· ἐτάφην διὰ σέ· εἰς τὸν οὐρανὸν ἄνω διὰ σὲ παρακαλῶ τὸν Πατέρα· κάτω εἰς τὴν γῆν ἐστάλην ἀπὸ τὸν Πατέρα ὡς μεσολαβητὴς διὰ σέ. Ὅλα δι᾿ ἐμὲ εἶσαι σύ· καὶ ἀδελφὸς καὶ συγκληρονόμος καὶ φίλος καὶ μέλος τοῦ σώματος. Τί περισσότερον θέλεις; |
Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος
via
