"Ο Ναπολιτάνος Μαρτσέλο Ντ' Όρτα, δημοσιεύοντας τις πιο διασκεδαστικές εκθέσεις των μαθητών του, που τις συγκέντρωσε στη διάρκεια της δωδεκαετούς θητείας του στο Δημοτικό Σχολείο του Αρζάνο, έγινε ο διασημότερος δάσκαλος της Ιταλίας. Το "Εγώ ελπίζω να τη βολέψω", κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 1990, έχει φτάσει τις τριάντα εκδόσεις και έχει πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα: ένα απόλυτο ρεκόρ. Απ' αυτό το βιβλίο έλκουν την υπόθεση τους μια κινηματογραφική ταινία και μια θεατρική παράσταση, ενώ τα δικαιώματα της μετάφρασης έχουν πουληθεί σε έξι χώρες, ανάμεσα στις οποίες η Ουγγαρία και η Ρωσία. Ο Ντ' Όρτα ζευγάρωσε τις επιτυχίες του με μια δεύτερη συλλογή εκθέσεων. "Ο Θεός μας έπλασε τζάμπα"(1992) με θέμα τη θρησκεία."
από το tvxs
ΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ;
Εγώ προτιμάω το τέλος του κόσμου, γιατί δε φοβάμαι, επειδή θα είμαι πεθαμένος από ένα αιώνα κιόλας.
Ο Θεός θα ξεχωρίσει τις κατσίκες από τους βοσκούς, ένας δεξιά και ένας αριστερά, στη μέση αυτοί που θα πάνε στο Καθαρτήριο.
Θα είναι πάνω από χίλια δισεκατομμύρια, περισσότεροι και από τους Κινέζους, ανάμεσα σε κατσίκες, βοσκούς και αγελάδες. Αλλά ο Θεός θα έχει τρεις πόρτες. Μια πάρα πολύ μεγάλη (που είναι η Κόλαση), μια μεσαία (που είναι το Καθαρτήριο) και μια πάρα πολύ στενή (που είναι ο Παράδεισος). Μετά ο Θεός θα πει: - Βγάλτε το σκασμό όλοι! και μετά θα τους χωρίσει. Ένας απο δω και τον άλλο από κει. Μερικοί που θέλουνε να κάνουνε τους πονηρούς θέλουνε να πάνε από δω, αλλά ο Θεός τους βλέπει. Οι κατσίκες θα πούνε ότι δεν έχουνε κάνει τίποτα, αλλά λένε ψέματα. Ο κόσμος θα σκάσει, τα άστρα θα σκάσουν, το Αρζάνο θα γίνει χίλια κομματάκια. Ο δήμαρχος του Αρζάνο και ο δημοτικός σύμβουλος θα πάνε ανάμεσα στις κατσίκες. Θα υπάρχει μεγάλο μπέρδεμα, ο ’ρης θα σκάσει, οι ψυχές θα πάνε και θα γυρίσουνε από τη γη για να πάρουνε τα κορμιά, ο δήμαρχος του Αρζάνο και ο δημοτικός σύμβουλος θα πάνε ανάμεσα στις κατσίκες. Οι καλοί θα γελάνε και οι κακοί θα κλαίνε, εκείνοι από το Καθαρτήριο λίγο θα γελάνε και λίγο θα κλαίνε. Τα αβάφτιστα μωρά θα γίνουν πεταλούδες.
Εγώ ελπίζω να τη βολέψω.
ΓΡΑΨΕ ΓΙΑ ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΒΑΦΤΙΣΗΣ
Σήμερα όλοι οι γονείς πιστεύουνε ότι για να σώσεις ένα μωρό και για να το κάνεις να πάει στον Παράδεισο, φτάνει να το βαφτίσουνε.
Αλλά για μένα, αν μπορώ να το πω, η Βάφτιση δε χρησιμεύει σε τίποτα, χρησιμεύει μόνο για να δώσεις όνομα σ' ένα μωρό.
Για παράδειγμα ο Χίτλερ, μήπως επειδή τον βαφτίσανε θα πάει στον Παράδεισο; Αυτός, ακόμα και αν πέθαινε στην κοιλιά της μαμάς, θα πήγαινε στον Κόλαση, γιατί ο Θεός που βλέπει στο μέλλον, το ήξερε όλο το κακό που θα έκανε.
'Η ο ληστής στο σταυρό, αυτόν ο Χριστός τον έστειλε στον Παράδεισο και δεν ήταν βαφτισμένος.
Εγώ όμως τα παιδιά μου θα τα βαφτίσω, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται.
ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΓΡΑΦΕΤΕ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ Σ' ΑΥΤΟΝ/ΗΝ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΤΕ
Αγαπητή Μαρίνα, εγώ ξέρω το όνομα σου, γιατί το άκουσα από μια φίλη σου που έχει μείνει. Είναι η Λουτσία Σαβαστάνο, αυτή που πέρσι πήγαινε στην ίδια τάξη μ' εμένα. Μετά απ' αυτό, δεν ξέρω τίποτα άλλο για σένα. Εκτός ότι μένεις στην οδό Σερτζέντε Ματζόρε, ότι ο πατέρας σου έχει γωνιακό μαγαζί που πουλάει παπούτσια και ότι την Κυριακή πηγαίνεις στην ενορία του Αγίου Φερντινάντο.
Εγώ, από την πρώτη μέρα του σχολείου είμαι ερωτευμένος μαζί σου, για κείνα τα βαθιά γαλάζια μάτια σου κι εκείνη τη μακριά πισινή αλογοουρά σου. Αγαπητή Μαριάννα, εσύ είσαι ο έρωτας μου και σε πήρα από πίσω πολλές φορές μέχρι το μαγαζί σας, αλλά δεν είχα το θάρρος να σε σταματήσω, σταμάταγα πάντα ένα δυο μέτρα πριν. Αλλά κι αν κατάφερνα να σε σταματήσω, τι θα σου έλεγα; Από την ντροπή σίγουρα θα μου ερχόταν συγκοπή. Κι όμως, εγώ, θα ήθελες να ήξερες για τον έρωτα μου και να με αγαπούσες κι εσύ. Αν αραβωνιαζόμασταν, σου υπόσχομαι ότι θα σ' αγαπώ πάντα και ότι θα σου έκανα πολλά δώρα, και μετά βλέπεις αν δεν κρατήσω το λόγο μου. Το σημαντικό είναι να μην αλλάξεις σπίτι και να 'χεις λίγη υπομονή μαζί μου.
Αν μου περάσει η ντροπή, το πρώτο πράγμα που θα κάνω, είναι να σε παντρευτώ.
Αυτό το γράμμα το έγραψα σ' εσένα για να αραβωνιαστούμε, αλλά αν δε γουστάρεις θα αλλάξω το όνομα και θα το στείλω στη Γκαμπριέλα.
