Ένας καφές το Σάββατο, με δραχμές στην τσέπη, την εποχή του Ευρώ.
2001 μ.Χ….
το νόμισμα στην Ελλάδα της οικονομικής ευμάρειας είναι η Δραχμή.
Ένας μέσος μισθός είναι 165.000 δρχ.
Βγαίνουμε για έναν καφέ σε μια καφετέρια στην Αθήνα.
Καφές – 450 δρχ.
Τσιγάρα – 410 δρχ.
Τυρόπιτα – 140 δρχ.
Σύνολο: 1.000 δρχ.
το νόμισμα στην Ελλάδα της οικονομικής ευμάρειας είναι η Δραχμή.
Ένας μέσος μισθός είναι 165.000 δρχ.
Βγαίνουμε για έναν καφέ σε μια καφετέρια στην Αθήνα.
Καφές – 450 δρχ.
Τσιγάρα – 410 δρχ.
Τυρόπιτα – 140 δρχ.
Σύνολο: 1.000 δρχ.
2014 μ.Χ….
Το νόμισμα στην Ελλάδα της Κρίσης είναι το Ευρώ, με ισοτιμία 1 Ευρώ = 340,75 Δραχμές.
Ένας μέσος μισθός είναι 480 Ευρώ = 163.560 δρχ.
Βγαίνουμε για έναν καφέ σε μια καφετέρια στην Αθήνα.
Καφές – 4,5 Ευρώ.
Τσιγάρα – 4,10 Ευρώ.
Τυρόπιτα – 1,40 Ευρώ.
Σύνολο: 10 Ευρώ = 3.407,5 δρχ.
Και μετά την αλλαγή του νομίσματος, αναρωτιόμαστε γιατί βρισκόμαστε σε οικονομική Κρίση.
Καταλαβαίνετε τώρα τι πετυχαίνουν με την Κρίση που μας έριξαν;
Μας επιστρέφουν τις αποδοχές, όσων εργάζονται, στο ύψος που είχαν όταν υπήρχε ακόμη η Δραχμή, έχοντας τετραπλασιάσει σχεδόν το κόστος ζωής.
Μας επιστρέφουν τις αποδοχές, όσων εργάζονται, στο ύψος που είχαν όταν υπήρχε ακόμη η Δραχμή, έχοντας τετραπλασιάσει σχεδόν το κόστος ζωής.
Της ζωής… όχι της Ζωής.
Αυτή έχει χάσει προ πολλού μεγάλη από την Αξία της…
Αυτή έχει χάσει προ πολλού μεγάλη από την Αξία της…
© 2014 Νικόλαος Παναγοδημητρόπουλος
