Ἡ πιὸ συχνὴ κατάστασις ποὺ βιώνουμε σὰν ἄνθρωποι,
εἶναι ἠ αἴσθησις τοῦ …
«δὲν ξέρω ποῦ πάω».
Ἀφηνόμαστε,
ἀπολαμβάνοουμε στὸν βαθμὸ ποὺ μποροῦμε,
γλεντᾶμε, γευόμαστε
ἀλλὰ σπανίως γνωρίζουμε τὸ ΓΙΑΤΙ τὰ κάνουμε ὅλα αὐτά.
Κι ἀκριβῶς ἐπεὶ δὲν ΔΕΝ γνωρίζουμε τὸ γιατί,
πολλὲς φορὲς ἀκροβατοῦμε ἐπικίνδυνα,
δίχως νὰ μποροῦμε νὰ προσδιορίσουμε τὸ γιατί,
ἀλλὰ οὔτε καὶ νὰ συνειδητοποιήσουμε
πὼς ἐὰν ἁπλῶς γνωρίζαμε τὸν λόγο ὑπάρξεώς μας,
τότε καὶ οἰ ἀκροβασίες θὰ ἦσαν …περιττές!!!
Ὅμως ἀκόμη κι ἐὰν κάποιοι ἀπὸ ἐμᾶς
εἶναι ἀπὸ τοὺς τυχεροὺς ποὺ γνωρίζουν τοὺς λόγους
γιὰ τοὺς ὁποίους ἐπέλεξαν νὰ κάνουν τὴν διαδρομή τους,
συχνὰ πυκνὰ ἀκόμη κι αὐτοὶ προτιμοῦν νὰ τὸ
…ἀγνοήσουν,
διότι ἡ πραγματικότης εἶναι πιὸ …πεζή!!!
Μὰ εἶναι ἄλλη ὑπόθεσις τὸ ΓΙΑΤΙ εἶμαι ἐδῶ
κι ἄλλη τὸ πῶς θὰ μπορέσω νὰ περάσῳ καλλίτερα
στὴν διαδρομὴ ποὺ ἀκολουθῶ ὅσο διαβιῶ ἐδω!!!
Ἄλλως τέ...
Ἡ κάθε παρουσία σὲ αὐτὸν τὸν πλανήτη εἶναι σημαντική,
μοναδική, ἀῤῥήκτως δεμένη μὲ τὸ ὀ,τιδήποτε.
Ἔτσι κι ἐμεῖς εἶναι ἀδύνατον νὰ εἴμαστε ἐδῶ
σὰν ἀποτέλεσμα τῆς …τύχης.
Κάτι μᾶς συνδέει μὲ τὰ πάντα.
Κάτι πολὺ μεγάλο…
Κι αὐτὸ ὀ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς ὀφείλει
νὰ τὸ ἀναζητήσῃ καὶ νὰ τὸ ἀνακαλύψῃ,
πρὸ κειμένου νὰ μπορέσῆ νὰ Ζῌ
πραγματικὰ κι ὄχι μιμητικά,
ἀλλὰ ταὐτοχρόνως νὰ ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ καθημερινῶς,
ἀφήνοντας γύρω του δῶρα γνώσεως καὶ χαρᾶς.
