... Η ζωή για τον άνθρωπο δεν ξεκινά από την νίκη πάνω στον εχθρό, ούτε και οι ατέλειωτες θεραπείες εξασφαλίζουν την υγεία.
Η χαρά της ζωής έρχεται με την ειρήνη, που δεν είναι στατική, μα δυναμική.
Κανένας, άνθρωπος δεν μπορεί να παινευτεί πως ξέρει τι είναι η χαρά αν δεν έχει ζήσει την ειρήνη.
Και χωρίς χαρά, δεν υπάρχει ζωή, κι ας έχεις μια ντουζίνα αυτοκίνητα, υπηρέτες, πύργους, δικιά σου εκκλησία και γερό καταφύγιο για τις μπόμπες.
Η αρρώστια μας είναι οι δεσμοί μας, ας λέγονται συνήθειες, ιδεολογίες, ιδανικά, αρχές, αποκτήματα, φοβίες, θεοί, λατρείες, θρησκείες, κι ότι άλλο θέλεις.
Ένας καλός μισθός είναι το ίδιο αρρώστια όσο κι ένας κακός.
Η σχόλη είναι το ίδιο αρρώστια μεγάλη όσο και η δουλειά.
Σ' οτιδήποτε γαντζωνόμαστε απάνω, κι ας είναι ελπίδα ή πίστη, μπορεί να είναι το κακό που θα μας παρασύρει.
Η υποταγή δεν πρέπει να είναι απόλυτη, αν προσκολληθείς στο παραμικρό, θα θρέψεις το σπέρμα που θα σε καταβροχθίσει.
Όσο για να προσκολληθείς στο Θεό, ο Θεός από καιρό μας έχει εγκαταλείψει, για να μπορέσουμε να νοιώσουμε την χαρά, το πως φτάσαμε μόνοι μας στην θεότητα...
...Το να επιθυμείς, δεν είναι μόνο το να εύχεσαι.
Το να επιθυμείς, είναι να γίνεις αυτό που ουσιαστικά είσαι.
Διάλεξα τα παραπάνω αποσπάσματα από το έργο του Χένρι Μίλλερ "Ο κολοσσός του Μαρουσιού" σε μετάφραση Ανδρέα Καραντώνη.
Είναι μια έκδοση των εκδόσεων ΠΛΕΙΑΣ του 1983 της σειράς Ο Καθρέφτης Της Σύγχρονης Λογοτεχνίας. δρχ 150.
Η χαρά της ζωής έρχεται με την ειρήνη, που δεν είναι στατική, μα δυναμική.
Κανένας, άνθρωπος δεν μπορεί να παινευτεί πως ξέρει τι είναι η χαρά αν δεν έχει ζήσει την ειρήνη.
Και χωρίς χαρά, δεν υπάρχει ζωή, κι ας έχεις μια ντουζίνα αυτοκίνητα, υπηρέτες, πύργους, δικιά σου εκκλησία και γερό καταφύγιο για τις μπόμπες.
Η αρρώστια μας είναι οι δεσμοί μας, ας λέγονται συνήθειες, ιδεολογίες, ιδανικά, αρχές, αποκτήματα, φοβίες, θεοί, λατρείες, θρησκείες, κι ότι άλλο θέλεις.
Ένας καλός μισθός είναι το ίδιο αρρώστια όσο κι ένας κακός.
Η σχόλη είναι το ίδιο αρρώστια μεγάλη όσο και η δουλειά.
Σ' οτιδήποτε γαντζωνόμαστε απάνω, κι ας είναι ελπίδα ή πίστη, μπορεί να είναι το κακό που θα μας παρασύρει.
Η υποταγή δεν πρέπει να είναι απόλυτη, αν προσκολληθείς στο παραμικρό, θα θρέψεις το σπέρμα που θα σε καταβροχθίσει.
Όσο για να προσκολληθείς στο Θεό, ο Θεός από καιρό μας έχει εγκαταλείψει, για να μπορέσουμε να νοιώσουμε την χαρά, το πως φτάσαμε μόνοι μας στην θεότητα...
...Το να επιθυμείς, δεν είναι μόνο το να εύχεσαι.
Το να επιθυμείς, είναι να γίνεις αυτό που ουσιαστικά είσαι.
...Υπάρχουν άνθρωποι που είναι τόσο πλήρεις,
τόσο πλούσιοι,
που δίνονται τόσο απόλυτα,
ώστε κάθε φορά που τους αφήνεις
νιώθεις ότι δεν έχει σημασία
αν χωρίζεστε για μια μέρα ή για πάντα.
Έρχονται κοντά σου
ξεχειλίζοντας και σε ξεχειλίζουν κι εσένα.
Δε σου ζητάνε τίποτε
εκτός από τη συμμετοχή σου
στη δική τους υπεράφθονη χαρά της ζωής.
Διάλεξα τα παραπάνω αποσπάσματα από το έργο του Χένρι Μίλλερ "Ο κολοσσός του Μαρουσιού" σε μετάφραση Ανδρέα Καραντώνη.
Είναι μια έκδοση των εκδόσεων ΠΛΕΙΑΣ του 1983 της σειράς Ο Καθρέφτης Της Σύγχρονης Λογοτεχνίας. δρχ 150.
