Αγαπη κι Ερωτας, δυο συναισθηματα τοσο ομοια μεταξυ τους αλλα και τοσο διαφορετικα.
Πως γινεται αυτο; Kατα την ταπεινη μου αποψη μοιαζουν ως προς την ενταση με τη οποια εκδηλωνονται και διαφερουν ως προς τον τροπο που το κανουν.
Λενε πως μονο η ποιηση μπορει να ορισει αποτελεσματικα τις εννοιες τους... κι εγω θα τους κερασω λιγο απο Μ.Λουντεμη, οχι για να τους μειωσω αλλα για να τους δειξω και την αλλη οψη..
"....τι είναι αγάπη;
Κάποιος πήγε να πει κάτι και δεν είπε τίποτα. Είπε πως είναι σα φωτιά. Μα είναι;
Άλλος είπε πάλι, πως είναι δροσούλα άλλος σα δοξαριά. Τι είναι, τέλος πάντων…
Κι αν, πάλι, αγάπη είναι κάτι που το λένε «αγάπη», είναι αυτό η αγάπη;
Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα, αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά;
Ένα πουλάκι κελαηδά ολομόναχο σ’ ένα έρημο δάσος… Αν δεν τα’ ακούσει κανείς… είναι κελάηδηγμα;
Κι είναι μπορετό να κελαηδήσει γλυκά ένα ολομόναχο πουλάκι, αν δεν υπάρχει πίσω από κάποιο φύλλο το αυτάκι ενός άλλου πουλιού;
Πήγαν κι οι σοφοί να πούνε κάτι πάνω σ’ αυτό, και τα κάνανε θάλασσα.
Αυτοί, γι’ αγάπη!...Τα μωρά ξέρουν περισσότερα........."
Και καπου εδω θα συμφωνησω με το Μενελαο... φυσικα και ξερουν περισσοτερα, αφου τα μωρα γνωριζουν απο πρωτο χερι την πιο δυνατη, την πιο αγνη, την πιο ανιδιοτελη και την πιο αδιαμφησβητητα ομορφη Αγαπη του κοσμου.
Την Αγαπη της μανας προς το παιδι...
Δεν είμαι ο Μπαμπινιώτης ουτε και κανενας σοφός αλλα με το μυαλο μου μπορω να δημιουργω ακομα εξισώσεις και συλογισμούς οποτε μπορω να εκφρασω ελευθερα την αποψη μου και να πω οτι τη λέξη "αγάπη" την έχουμε παρεξηγήσει.
Έχει καταντήσει πια να ακούγεται σχεδόν τόσο συχνά όσο και η καλημέρα...
Έλεος!!!!
Από
τον πρώτο κι ολας καιρό, για να μην πω απο τις πρωτες μερες που ένα
ζευγάρι θα ειναι μαζι αρχίζουν τα "Μ'αγαπάς;", "Σ' αγαπώ"!!
Ακομα και τα δημόσια πρόσωπα, εχουν καταλαβει την υποσεινηδητη αναγκη των θαυμαστων τους για ενα τοσο μεγαλο συναισθημα και τους παραμυθιαζουν λέγοντας τους συχνά κι αδιακρίτως "σας αγαπάω" ή στα αυτόγραφα να γράφουν "με πολυ αγαπη, μπλα μπλα μπλα"...
Τι λες ρε μανιαμούνια;
Απο που κι ως που με αγαπάς;
Καταλαβαίνω, οτι αυτό είναι σχήμα λόγου, αλλα μήπως θα επρεπε να βρειτε μια λεξουλα καπως πιο lite;;
...πχ, "σας εκτιμω"!!!
Μεταξυ σοβαρου κι αστειου παντως βγαινουν απ'τα χειλη μας πολλες φορες λεξεις, σχηματιζοντας προτασεις του στυλ, "ερωτεύεσαι ξαφνικά, αγαπάς με τον καιρό...", "ερωτευεσαι για λιγο, αγαπας για παντα...", "Ο έρωτας μπαίνει απ το παράθυρο, η αγάπη από την πόρτα...", "η αγάπη είναι λογική κι ο έρωτας παράνοια..." ποσοι απο μας εχουμε αναλογηστει ποσο μεγαλες δοσεις αληθειας κρυβουν μεσα τους και ποσοι τις εχουμε πει μονο για να εντυπωσιασουμε;
Σκεφτομουν πως θα μπορουσα να παρομοιασω τον Ερωτα και την Αγαπη και νομιζω οτι στον ερωτα θα εδινα μια παιδικη, ανεμελη μορφη που το μονο που γνωριζει να κανει καλα ειναι να ειναι ανεμελη και στην Αγαπη τη μορφη ενος ρυτιδιασμενου σαρανταρη που οταν παρει τη θεση που του αξιζει ξερει πολυ καλα να σου πει...
"Πάντα εμείς το φως κι η σκιά.
Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτάδι,
πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά πού μεγαλώνει.
Το κλειστό παντζούρι εσύ, ο αέρας πού το ανοίγει εγώ.
Επειδή σ' αγαπάω και σ' αγαπω."
Καποιος ειχε πει, "Η αγάπη δεν μετριέται με αυτά που κάνεις για τον άλλο, αλλά με όλα όσα είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις ή να απαρνηθείς για αυτόν..."
Ποσο δικιο είχε...Αγάπη είναι να δίνεις χωρίς να ζητήσει.
Να απαρνήσε για να μην του/της λείψει αυτό που θέλει.
Να προσφέρεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα.
Να συγχωρείς οταν κάνει το λάθος.
Να έχεις το σθένος να μην τον/την ξαναδείς ποτέ αν έτσι θα είναι καλύτερο για εκείνον/εκείνη.
Να χτυπάει και εσύ να πονάς περισσότερο.
Ενω ο ερωτας (και δεν το λεω με τον τροπο που θα χαρακτηριζα κατι ευτελες, ισα ισα) εχει ημερομηνια ληξης..αλλα εκει που σβηνει σαν το Φοινικα μπορει να παρει φωτια παλι απο τις σταχτες του.
Το δυσκολο ειναι οταν μενει ανεκπλήρωτος, μπορεί να γίνει καημός παντοτινός.
Παντοτινος...χμ, δεν μπορω να το λεω αυτο γιατι ο χρόνος βλέπεις, έχει τους δικούς του κανόνες!!!
Έρωτας λοιπον είναι να λαχταράς να τον/την δεις, έστω και από μακρυά, έστω και φευγαλέα.
Να αργεί δύο λεπτά στο ραντεβού και να νομίζεις ότι περιμένεις εκεί ώρες.
Να τρέμεις στο πρώτο φιλί.
Να σ'αγκαλιάζει και να κοντεύει να εκραγεί το στήθος σου από την ταχυπαλμία.
Να σε κοιτάζει στα μάτια και να σβήνει όλο το σύμπαν από γύρω σου.
Να σου μιλάει και να ακούς εξωτικά πουλιά να κελαηδούν στα αυτιά σου...
...κι όταν τελικά ξαπλώνεις να κοιμηθείς να μην κλείνουν τα μάτια σου πριν σου πει την πιό γλυκιά καληνύχτα...
Συμπερασμα;
Ο Ερωτας, ειναι μονο ενας ενθουσιασμός ενώ η αγάπη είναι κατάσταση (πιο δυνατό συναίσθημα από τον έρωτα) όταν αγαπάς, αγαπάς...
..Άσε που ο έρωτας περιλαμβάνει και το πάθος που μπορεί να καταλήξει και σε μίσος!!!
Στον έρωτα κάνεις τις μεγαλύτερες τρέλες του κόσμου δίχως να ξέρεις το γιατί....ενώ στη αγάπη πάλι κάνεις τις μεγαλύτερες τρέλες του κόσμου, αλλά ξερεις το γιατί!
Στον ερωτα επισης θέλουμε, επιθυμούμε, ποθούμε την άλλη ή τον άλλο για εμάς, δηλαδή αν μου επιτρέπεται η έκφραση, αντιμετωπίζουμε τον άλλο ως ποθητό αντικείμενο του οποίου η απόκτηση θα μας φέρει την ευτυχία...ενώ στην αγάπη είμαστε ευτυχισμένοι όταν είναι ευτυχισμένο κάποιο πρόσωπο του οποίου την ευτυχία έχουμε ιεραρχήσει μέσα μας πολύ ψηλά.
Με λιγα λογια, η διαφορα μεταξυ Ερωτα και Αγαπης ειναι αρκετα περιπλοκη...αλλα εγω κραταω μονο οτι,
ο ερωτας ειναι τυφλος, ενω η αγαπη εθελοτυφλει,
ο ερωτας ειναι συνονυμο ας πουμε του παθους, της ελξης, του σεξ, ενω η αγαπη της ανιδιοτελους προσφορας και της θυσιας,
ο ερωτας μπορει να πεθανει σε μια σχεση/γαμο αρκετες φορες η καθολου αλλα μπορει και να ξανα αναστηθει, η αγαπη αν πεθανει, πεθανε.
Τον ερωτα τον διακρινει μια ταση για υποσχεσεις αιωνιοτητας ενω την αγαπη την διακρινει η ιδια η αιωνιοτητα!!!!
"Ερωτας είναι η θέα ενός υπέροχου ηλιοβασιλέματος.
Αγάπη είναι το ίδιο το ηλιοβασίλεμα."
Πως γινεται αυτο; Kατα την ταπεινη μου αποψη μοιαζουν ως προς την ενταση με τη οποια εκδηλωνονται και διαφερουν ως προς τον τροπο που το κανουν.
Λενε πως μονο η ποιηση μπορει να ορισει αποτελεσματικα τις εννοιες τους... κι εγω θα τους κερασω λιγο απο Μ.Λουντεμη, οχι για να τους μειωσω αλλα για να τους δειξω και την αλλη οψη..
"....τι είναι αγάπη;
Άλλος είπε πάλι, πως είναι δροσούλα άλλος σα δοξαριά. Τι είναι, τέλος πάντων…
Κι αν, πάλι, αγάπη είναι κάτι που το λένε «αγάπη», είναι αυτό η αγάπη;
Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα, αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά;
Ένα πουλάκι κελαηδά ολομόναχο σ’ ένα έρημο δάσος… Αν δεν τα’ ακούσει κανείς… είναι κελάηδηγμα;
Κι είναι μπορετό να κελαηδήσει γλυκά ένα ολομόναχο πουλάκι, αν δεν υπάρχει πίσω από κάποιο φύλλο το αυτάκι ενός άλλου πουλιού;
Πήγαν κι οι σοφοί να πούνε κάτι πάνω σ’ αυτό, και τα κάνανε θάλασσα.
Αυτοί, γι’ αγάπη!...Τα μωρά ξέρουν περισσότερα........."
Και καπου εδω θα συμφωνησω με το Μενελαο... φυσικα και ξερουν περισσοτερα, αφου τα μωρα γνωριζουν απο πρωτο χερι την πιο δυνατη, την πιο αγνη, την πιο ανιδιοτελη και την πιο αδιαμφησβητητα ομορφη Αγαπη του κοσμου.
Την Αγαπη της μανας προς το παιδι...
Δεν είμαι ο Μπαμπινιώτης ουτε και κανενας σοφός αλλα με το μυαλο μου μπορω να δημιουργω ακομα εξισώσεις και συλογισμούς οποτε μπορω να εκφρασω ελευθερα την αποψη μου και να πω οτι τη λέξη "αγάπη" την έχουμε παρεξηγήσει.
Έχει καταντήσει πια να ακούγεται σχεδόν τόσο συχνά όσο και η καλημέρα...
Έλεος!!!!
Ακομα και τα δημόσια πρόσωπα, εχουν καταλαβει την υποσεινηδητη αναγκη των θαυμαστων τους για ενα τοσο μεγαλο συναισθημα και τους παραμυθιαζουν λέγοντας τους συχνά κι αδιακρίτως "σας αγαπάω" ή στα αυτόγραφα να γράφουν "με πολυ αγαπη, μπλα μπλα μπλα"...
Τι λες ρε μανιαμούνια;
Απο που κι ως που με αγαπάς;
Καταλαβαίνω, οτι αυτό είναι σχήμα λόγου, αλλα μήπως θα επρεπε να βρειτε μια λεξουλα καπως πιο lite;;
...πχ, "σας εκτιμω"!!!
Μεταξυ σοβαρου κι αστειου παντως βγαινουν απ'τα χειλη μας πολλες φορες λεξεις, σχηματιζοντας προτασεις του στυλ, "ερωτεύεσαι ξαφνικά, αγαπάς με τον καιρό...", "ερωτευεσαι για λιγο, αγαπας για παντα...", "Ο έρωτας μπαίνει απ το παράθυρο, η αγάπη από την πόρτα...", "η αγάπη είναι λογική κι ο έρωτας παράνοια..." ποσοι απο μας εχουμε αναλογηστει ποσο μεγαλες δοσεις αληθειας κρυβουν μεσα τους και ποσοι τις εχουμε πει μονο για να εντυπωσιασουμε;
Σκεφτομουν πως θα μπορουσα να παρομοιασω τον Ερωτα και την Αγαπη και νομιζω οτι στον ερωτα θα εδινα μια παιδικη, ανεμελη μορφη που το μονο που γνωριζει να κανει καλα ειναι να ειναι ανεμελη και στην Αγαπη τη μορφη ενος ρυτιδιασμενου σαρανταρη που οταν παρει τη θεση που του αξιζει ξερει πολυ καλα να σου πει...
Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτάδι,
πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά πού μεγαλώνει.
Το κλειστό παντζούρι εσύ, ο αέρας πού το ανοίγει εγώ.
Επειδή σ' αγαπάω και σ' αγαπω."
Καποιος ειχε πει, "Η αγάπη δεν μετριέται με αυτά που κάνεις για τον άλλο, αλλά με όλα όσα είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις ή να απαρνηθείς για αυτόν..."
Ποσο δικιο είχε...Αγάπη είναι να δίνεις χωρίς να ζητήσει.
Να απαρνήσε για να μην του/της λείψει αυτό που θέλει.
Να προσφέρεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα.
Να συγχωρείς οταν κάνει το λάθος.
Να έχεις το σθένος να μην τον/την ξαναδείς ποτέ αν έτσι θα είναι καλύτερο για εκείνον/εκείνη.
Να χτυπάει και εσύ να πονάς περισσότερο.
Ενω ο ερωτας (και δεν το λεω με τον τροπο που θα χαρακτηριζα κατι ευτελες, ισα ισα) εχει ημερομηνια ληξης..αλλα εκει που σβηνει σαν το Φοινικα μπορει να παρει φωτια παλι απο τις σταχτες του.
Το δυσκολο ειναι οταν μενει ανεκπλήρωτος, μπορεί να γίνει καημός παντοτινός.
Παντοτινος...χμ, δεν μπορω να το λεω αυτο γιατι ο χρόνος βλέπεις, έχει τους δικούς του κανόνες!!!
Έρωτας λοιπον είναι να λαχταράς να τον/την δεις, έστω και από μακρυά, έστω και φευγαλέα.
Να αργεί δύο λεπτά στο ραντεβού και να νομίζεις ότι περιμένεις εκεί ώρες.
Να τρέμεις στο πρώτο φιλί.
Να σ'αγκαλιάζει και να κοντεύει να εκραγεί το στήθος σου από την ταχυπαλμία.
Να σε κοιτάζει στα μάτια και να σβήνει όλο το σύμπαν από γύρω σου.
Να σου μιλάει και να ακούς εξωτικά πουλιά να κελαηδούν στα αυτιά σου...
...κι όταν τελικά ξαπλώνεις να κοιμηθείς να μην κλείνουν τα μάτια σου πριν σου πει την πιό γλυκιά καληνύχτα...
Συμπερασμα;
Ο Ερωτας, ειναι μονο ενας ενθουσιασμός ενώ η αγάπη είναι κατάσταση (πιο δυνατό συναίσθημα από τον έρωτα) όταν αγαπάς, αγαπάς...
..Άσε που ο έρωτας περιλαμβάνει και το πάθος που μπορεί να καταλήξει και σε μίσος!!!
Στον έρωτα κάνεις τις μεγαλύτερες τρέλες του κόσμου δίχως να ξέρεις το γιατί....ενώ στη αγάπη πάλι κάνεις τις μεγαλύτερες τρέλες του κόσμου, αλλά ξερεις το γιατί!
Στον ερωτα επισης θέλουμε, επιθυμούμε, ποθούμε την άλλη ή τον άλλο για εμάς, δηλαδή αν μου επιτρέπεται η έκφραση, αντιμετωπίζουμε τον άλλο ως ποθητό αντικείμενο του οποίου η απόκτηση θα μας φέρει την ευτυχία...ενώ στην αγάπη είμαστε ευτυχισμένοι όταν είναι ευτυχισμένο κάποιο πρόσωπο του οποίου την ευτυχία έχουμε ιεραρχήσει μέσα μας πολύ ψηλά.
ο ερωτας ειναι τυφλος, ενω η αγαπη εθελοτυφλει,
ο ερωτας ειναι συνονυμο ας πουμε του παθους, της ελξης, του σεξ, ενω η αγαπη της ανιδιοτελους προσφορας και της θυσιας,
ο ερωτας μπορει να πεθανει σε μια σχεση/γαμο αρκετες φορες η καθολου αλλα μπορει και να ξανα αναστηθει, η αγαπη αν πεθανει, πεθανε.
Τον ερωτα τον διακρινει μια ταση για υποσχεσεις αιωνιοτητας ενω την αγαπη την διακρινει η ιδια η αιωνιοτητα!!!!
"Ερωτας είναι η θέα ενός υπέροχου ηλιοβασιλέματος.
Αγάπη είναι το ίδιο το ηλιοβασίλεμα."
via
