Απλά να θυμάσαι ότι ο Ντάμπο το ελεφαντάκι δεν χρειαζόταν τις φτερούγες. Η μαγεία ήταν μέσα του.
Στήβεν Κινγκ ( 1947- , Αμερικανός συγγραφέας μυστηρίου & τρόμου)
Φανταστείτε τον εαυτό σας να αγοράζει μία ζεστή καλοκαιρινή ημέρα, με λαχτάρα ένα ωραίο καρπούζι. Με λαχτάρα, γιατί φαντάζεστε να το κόβετε, να το βάζετε στο ψυγείο να κρυώσει και μετά να το τρώτε στη βεράντα του σπιτιού σας μόνος ή με αυτούς που αγαπάτε.
Έτσι, λοιπόν, παίρνετε το … μωρό σπίτι το βάζετε στον πάγκο της κουζίνας, παίρνετε το μαχαίρι και με ανυπομονησία το κόβετε. Όμως μαζί με το καρπούζι, κόβεται και ο … ενθουσιασμός σας.
Το αντικείμενο του πόθου σας, σας προδίδει. Το ξεπλυμένο ροζ χρώμα σας προϊδεάζει για την ατυχή επιλογή σας και το κομματάκι που κόβετε από την “καρδιά” επιβεβαιώνει τον εφιάλτη σας : ”μάπα το καρπούζι!”
Αν σας έλεγε κανείς ότι ίσως μετά από αυτό το γεγονός θα έπρεπε να μην ξαναγοράσετε καρπούζι, θα τον κοιτάζατε περίεργα σκεπτόμενος αν ο άνθρωπος ήταν στα καλά του.
Τι, δηλαδή, θα στερούσατε τον εαυτό σας από το να φάει αυτό το υπέροχο φρούτο, επειδή ένα καρπούζι βγήκε “μάπα”; Θα απορρίπτατε όλα τα καρπούζια για ένα “άχρηστο”; Φυσικά όχι.
Ακόμα και αν αυτό επαναλαμβανόταν, πάλι δεν θα απορρίπτατε τα καρπούζια “συλλήβδην”, σωστά;
Γιατί λοιπόν να κάνετε αυτό στον εαυτό σας;
Από την άλλη, μήπως τελικά έχετε την έφεση να απαξιώνετε γενικώς τους ανθρώπους μέσα από μια και μόνη ευκαιρία ή κάποιο ατυχές γεγονός;
Μήπως απορρίπτετε εύκολα τον εαυτό σας ή άλλα άτομα όπως φίλους, γνωστούς κλπ επειδή δεν φέρθηκαν με το “σωστό” τρόπο, έστω για μία φορά;
Κρατήστε στο μυαλό σας τα εξής :
1) Ως άνθρωπος είστε ένα φοβερά πολύπλοκο ον, με μία τεράστια παρακαταθήκη από συναισθήματα, εμπειρίες, γνώσεις, σκέψεις, επιθυμίες, πεποιθήσεις, κλπ.
2) Είναι τελείως ανεδαφικό και μη ρεαλιστικό να βάζετε μία αξία στον εαυτό σας (ή και στους άλλους) βασισμένοι σ’ ένα γεγονός, ή ακόμα και σε μία σειρά τέτοιων γεγονότων, έτσι απλά.
Είναι “σοφό” το να χαρακτηρίζεις τον εαυτό σου πχ “απαίσιο δάσκαλο” επειδή χειρίστηκες με λιγότερη από το ζητούμενο υπομονή έναν μαθητή;
Είναι σοφό να αποκαλείς τον εαυτό σου τεμπέλη ή βλάκα επειδή πχ κάποια μέρα δεν έγραψες καλά σε κάποιο μάθημα;
Τέτοιοι αστήρικτοι χαρακτηρισμοί το μόνο που κάνουν είναι να σας γεμίζουν μη συναισθήματα κατωτερότητας, ανησυχίας και κατάθλιψης.
3) Ρωτήστε λοιπόν τον εαυτό σας:
α) Αυτός ο τρόπος σκέψης με βοηθάει να παίρνω από τη ζωή μου το
μάξιμουμ που έχει να μου δώσει;
β) Αυτός ο τρόπος σκέψης δείχνει ότι κάνω μία καλόπιστη
και εποικοδομητική κριτική στον εαυτό μου;
γ) Κάποιος που σέβομαι και εμπιστεύομαι θα χαρακτήριζε με τόση ευκολία
τον εαυτό του, εμένα ή γενικώς κάποιον άλλο;
Dr. Μιχάλης Χαντάς
Κλινικός Ψυχολόγος
Συγγραφέας του βιβλίου
«Σκέφτομαι… μα δεν υπάρχω»
