Αυτοί οι άνθρωποι, εφόσον έδιωξαν από τη ζωή τους τον πραγματικό Θεό, έβαλαν στη θέση του τα άστρα!

Μ.Μ: Γιατί η αστρολογία είναι σήμερα σε αυτήν την έξαρση , καθ ' ην στιγμήν η επιστήμη είναι στο απόγειό της;

π.Ι : Αυτό είναι η περιεργότατη ειρωνεία του θέματος. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν λύνονται όλα τα προβλήματα με την ψυχρή επιστήμη, ούτε με τα μαθηματικά, ούτε με τη φυσική, ούτε με τη χημεία, ούτε με τη μηχανική, ούτε με τίποτε από όλα αυτά. Δεν λύνονται έτσι οι υποθέσεις της ζωής!

Η ψυχή του ανθρώπου είναι πλασμένη – όπως έλεγε ο Τερτυλλιανός- «εκ φύσεως χριστιανή». Και πρέπει ως χριστιανή ψυχή, να τρέφεται με τον πραγματικό λόγο του Θεού. Όταν δεν τρέφουμε την ψυχή μας με τον πραγματικό λόγο του θεού, θα την τρέφουμε με τα ξυλοκέρατα της αμαρτίας, της αθεΐας, της αρνήσεως. Όπως έκανε ο άσωτος της παραβολής.
Επειδή ο σύγχρονος άνθρωπος γκρέμισε από το βάθρο της ψυχής του τον αληθινό Θεό, την πίστη στον αληθινό Θεό, το Δημιουργό του και Λυτρωτή του κόσμου, και δεν μπορεί να βάλει το μηδέν στη θέση Του -όποιος λέει ότι βάζει το μηδέν ψεύδεται. Δεν υπάρχει άνθρωπος πραγματικά μηδενιστής και πραγματικά άθεος- , βάζει μια άλλη θεότητα, είτε πολιτική λέγεται αυτή, είτε θέατρο λέγεται, είτε κινηματογράφος, είτε αθλητισμός… 

Οτιδήποτε άλλο βάζει στη θέση του Θεού και πάνω από τον Θεό. Αυτοί οι άνθρωποι, εφόσον έδιωξαν από τη ζωή τους τον πραγματικό Θεό, έβαλαν στη θέση του τα άστρα! Το κτίσμα, δηλαδή το φθαρτό και πεπερασμένο, στη θέση του Αφθάρτου και Απείρου Θεού. Και έτσι δεν καθορίζει πλέον τη ζωή τους ο Θεός, αλλά τα άστρα. Εκεί κατήντησαν! Ενώ τα άστρα δεν μπορούν να επηρεάσουν καθόλου την ανθρώπινη θέληση, την οποία ο Ίδιος ο Κύριος θέλησε να είναι ελεύθερη ακόμη και απέναντι στον Ίδιο! ...

… Για το θέμα της αστρολογίας έχω να προσθέσω και το εξής: ότι ο άνθρωπος είναι ελεύθερος, αποδεικνύεται από το μεγάλο αγώνα που γίνεται στην ψυχή κάθε ανθρώπου , όταν έχει να πάρει κάποια απόφαση.

 Αν ήμασταν αυστηρώς καθορισμένοι, αν εξηρτάτο δηλαδή η θέλησή μας από τα άστρα, δεν θα είχαμε αυτή τη φοβερή διελκυστίνδα κατά τη λήψη αποφάσεων, ούτε τύψεις συνειδήσεως όταν πράττουμε κάτι κακό, κάτι το αμαρτωλό, ούτε επαίνους από τη συνείδησή μας ,όταν πράττουμε κάτι καλό. 

Το ρομπότ δεν δέχεται ούτε επαίνους, ούτε ψόγους. Το ότι ο άνθρωπος αισθάνεται μέσα του και τον έπαινο και τον ψόγο, είναι απόδειξη ότι είναι ελεύθερος. Και ακριβώς ως ελεύθερο τον αντιμετώπισε ο Θεός και έθεσε μπροστά του τις « τιμωρίες » της κολάσεως και τις « αμοιβές » του παραδείσου… ]

βιβλίο "ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ »,

 εκδόσεις Τραυλός
Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΩΣΤΩΦ

 ΑΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

 ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΜΕΛΙΝΟΥ
πηγή