Φλας-μπακ στα χρόνια του Ροκφέλερ. Την εποχή του άνθρακα, τότε που δεν άναβαν τις λάμπες για να μη πληρώνουν παραπάνω φωταέριο. Το πετρέλαιο μέσα στα σωθικά της μάνας γης περιμένει τον βιαστή του, τον Τζων Νταίηβινσον Ροκφέλερ. Κάποιος θα έκανε την αρχή. Να βγάλει το πετρέλαιο, να το μεταφέρει, να το δυιλίσει. Ποιος θα το κάνει.
via
Όχι το κράτος, βέβαια. Το κράτος είναι να τα αρπάει, να κονομάει από τα έτοιμα. Από τους φόρους. Όχι να στήνει τεράστια σκεπάρνια να τρουπώνουν τα χωράφια και τα κατσάβραχα. Ο ιδιώτης θα πέσει στην περιπέτεια. Αυτός που βλέπει μπροστά, πολύ μπροστά, και παίζει στα σίγουρα εκεί που οι άλλοι έτρεμαν το ρίσκο.
Μιλάμε για τον Ροκφέλερ, τον ψυχρό εκτελεστή, τον ωμό εκβιαστή, αυτόν που πιστεύει στον θεό της απονιάς. Κανένα πρόβλημα αν τον χαρακτήριζαν αδίστακτο αρχιληστή. Αυτός τα ήθελε όλα. Να μη μείνει ούτε σέντσι στην τσέπη κανενός. Να κερδίζει πανηγυρικά την παρτίδα.
Αυτά που έκανε ο Rockfeller δεν έχουν ξαναγίνει στην αιωνιότητα. Κυκλοφορούσε με τρύπια παπούτσια και έλεγε στα πέντε παιδιά του ότι είναι φτωχός. Το μεγαλύτερο καρτέλ πετρελαίου στη γη, αυτός ο Ροκφέλερ πήγαινε στο γραφείο του με το λεωφορείο της γραμμής. Δεν έπινε. Δεν ξενοπηδούσε. Δεν είχε χόμπυ. Δεν πέταγε τα ρούχα του αν δεν έλοιωναν, αν δεν τα είχε φάει ο σκώρος. Γεννήθηκε σα σήμερα 8 Ιουλίου, το 1839.
Χίλια τα εκατό είμαι σίγουρος σ' αυτό που γράφω. Δεν έγινε Κροίσος ο Ροκφέλερ επειδή ήταν φραγκοφονηάς. Είμαι βέβαιος ότι θα ήταν ακόμα πιο κονομημένος αν ήταν ανοικτοχέρης. Μιλούσε η φύση του, όμως. Δεν μπορούσε να βάλει το χέρι στην τσέπη. Υπέφερε. Άλλο ότι τελικά πριν πεθάνει είχε φτιάξει το Ίδρυμα Rockfeller, που σήμερα διαθέτει την μεγαλύτερη περιουσία από κάθε άλλο παρόμοιο φιλανθρωπικό οργανισμό.
