Στη σημερινή εποχή παρατηρείται το φαινόμενο της ασθένειας σε πολύ εκτεταμένη κλίμακα.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η ασθένεια είναι η ύστατη ανάγκη του σώματος να δηλώσει την παρουσία του.
Είναι η ύστατη κραυγή του οργανισμού να δηλώσει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Οι άνθρωποι χάνονται στη ρουτίνα της καθημερινότητάς τους, εξουθενώνουν και εξαντλούν το σώμα τους και αμελούν να του παρέχουν ακόμα και τη στοιχειώδη φροντίδα.
Πολλοί είναι αυτοί που καταφεύγουν σε ουσίες και διεγερτικά προκειμένου να αντέξουν την κοπιαστική καθημερινότητά τους.
Επιθυμούν όλα να γίνονται με συγκεκριμένο τρόπο και δεν υπάρχει τίποτα να τους σταματήσει από τον ξέφρενο αυτό χορό των επιθυμιών-αναγκών, στο βωμό των οποίων καταστρέφουν ό,τι πολυτιμότερο έχουν, την υγεία τους.
Οι ανάγκες του οργανισμού παραγκωνίζονται και η ασθένεια προβάλλει ως αποτέλεσμα, για να σου δώσει το μήνυμα να ελαττώσεις ταχύτητα.
Άλλες φορές πάλι, πρόκειται για την ανάγκη του οργανισμού να εκτονώσει την εσωτερική σύγκρουση που υπάρχει μέσα σου.
Έχεις αναλογιστεί πόσο πολύ καταπονείς το σώμα σου και επιβαρύνεις τον οργανισμό σου καθημερινά κάνοντας πράγματα που δε θες, αντιμετωπίζοντας καταστάσεις που δεν μπορείς να διαχειριστείς, επιθυμώντας κάτι που δεν μπορείς να αποκτήσεις, ή κάνοντας κάτι που σε γεμίζει ενοχές;
Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα που καταστέλλουν τις πραγματικές σου ανάγκες, όπως την ελευθερία, τη χαρά, την ξεκούραση, την ηρεμία, και προκαλούν εσωτερικές συγκρούσεις μέσα σου.
Πολλοί άνθρωποι στην εποχή μας λειτουργούν μηχανικά σαν ρομπότ, εκτελώντας απρόθυμα υποχρεώσεις και ευθύνες που τους έδωσε η ζωή, μιζεριάζοντας για την κατάντια τους.
Μέσα από αυτό το πρίσμα, η ζωή φαίνεται σκληρή και δίχως νόημα, φαντάζει ένας ατελείωτος Γολγοθάς, χωρίς καν το ελπιδοφόρο μήνυμα της Ανάστασης.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ασθένεια προκύπτει για να τραβήξει την προσοχή του ανθρώπου από την εξωτερική μίζερη πραγματικότητά του.
Είναι ένας πολύ έξυπνος τρόπος που βρίσκει ο οργανισμός για να «κλέψει» λίγο την παράσταση.
Εκτός του ότι η ασθένεια είναι αποτέλεσμα των παραπάνω συνθηκών της σύγχρονης ζωής του, συνάμα αποτελεί και την ευκαιρία για αναπροσανατολισμό και αλλαγή οπτικής.
Όταν αρρωσταίνεις, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να στρέψεις την προσοχή σου σε εσένα.
Τότε ξαφνικά όλοι οι εξωτερικοί ήχοι σωπαίνουν, σταματάνε να μονοπωλούν το ενδιαφέρον σου και εσύ επιτέλους αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει και κάτι άλλο.
Τότε είναι που δίνεις την απαραίτητη φροντίδα και αγάπη στον οργανισμό σου.
Πολλές φορές όχι από καθαρή αγάπη για τον εαυτό, αλλά σε μια προσπάθεια να γίνεις γρήγορα καλά και να επιστρέψεις στην παλιά σου ρουτίνα.
Ακόμα και έτσι, αποτελεί και αυτό ένα διάλειμμα από την αρνητική σκεπτομορφή που έχεις χτίσει γύρω σου.
Στην περίπτωση που η ασθένεια είναι πιο σοβαρή από μια απλή ίωση που σε έχει ρίξει στο κρεβάτι, τότε τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν διαφορετικά, προς όφελός σου.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η ασθένεια είναι η ύστατη ανάγκη του σώματος να δηλώσει την παρουσία του.
Είναι η ύστατη κραυγή του οργανισμού να δηλώσει ότι κάτι δεν πάει καλά.
Οι άνθρωποι χάνονται στη ρουτίνα της καθημερινότητάς τους, εξουθενώνουν και εξαντλούν το σώμα τους και αμελούν να του παρέχουν ακόμα και τη στοιχειώδη φροντίδα.
Πολλοί είναι αυτοί που καταφεύγουν σε ουσίες και διεγερτικά προκειμένου να αντέξουν την κοπιαστική καθημερινότητά τους.
Επιθυμούν όλα να γίνονται με συγκεκριμένο τρόπο και δεν υπάρχει τίποτα να τους σταματήσει από τον ξέφρενο αυτό χορό των επιθυμιών-αναγκών, στο βωμό των οποίων καταστρέφουν ό,τι πολυτιμότερο έχουν, την υγεία τους.
Οι ανάγκες του οργανισμού παραγκωνίζονται και η ασθένεια προβάλλει ως αποτέλεσμα, για να σου δώσει το μήνυμα να ελαττώσεις ταχύτητα.
Άλλες φορές πάλι, πρόκειται για την ανάγκη του οργανισμού να εκτονώσει την εσωτερική σύγκρουση που υπάρχει μέσα σου.
Έχεις αναλογιστεί πόσο πολύ καταπονείς το σώμα σου και επιβαρύνεις τον οργανισμό σου καθημερινά κάνοντας πράγματα που δε θες, αντιμετωπίζοντας καταστάσεις που δεν μπορείς να διαχειριστείς, επιθυμώντας κάτι που δεν μπορείς να αποκτήσεις, ή κάνοντας κάτι που σε γεμίζει ενοχές;
Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα που καταστέλλουν τις πραγματικές σου ανάγκες, όπως την ελευθερία, τη χαρά, την ξεκούραση, την ηρεμία, και προκαλούν εσωτερικές συγκρούσεις μέσα σου.
Πολλοί άνθρωποι στην εποχή μας λειτουργούν μηχανικά σαν ρομπότ, εκτελώντας απρόθυμα υποχρεώσεις και ευθύνες που τους έδωσε η ζωή, μιζεριάζοντας για την κατάντια τους.
Μέσα από αυτό το πρίσμα, η ζωή φαίνεται σκληρή και δίχως νόημα, φαντάζει ένας ατελείωτος Γολγοθάς, χωρίς καν το ελπιδοφόρο μήνυμα της Ανάστασης.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η ασθένεια προκύπτει για να τραβήξει την προσοχή του ανθρώπου από την εξωτερική μίζερη πραγματικότητά του.
Είναι ένας πολύ έξυπνος τρόπος που βρίσκει ο οργανισμός για να «κλέψει» λίγο την παράσταση.
Εκτός του ότι η ασθένεια είναι αποτέλεσμα των παραπάνω συνθηκών της σύγχρονης ζωής του, συνάμα αποτελεί και την ευκαιρία για αναπροσανατολισμό και αλλαγή οπτικής.
Όταν αρρωσταίνεις, δεν έχεις άλλη επιλογή από το να στρέψεις την προσοχή σου σε εσένα.
Τότε ξαφνικά όλοι οι εξωτερικοί ήχοι σωπαίνουν, σταματάνε να μονοπωλούν το ενδιαφέρον σου και εσύ επιτέλους αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχει και κάτι άλλο.
Τότε είναι που δίνεις την απαραίτητη φροντίδα και αγάπη στον οργανισμό σου.
Πολλές φορές όχι από καθαρή αγάπη για τον εαυτό, αλλά σε μια προσπάθεια να γίνεις γρήγορα καλά και να επιστρέψεις στην παλιά σου ρουτίνα.
Ακόμα και έτσι, αποτελεί και αυτό ένα διάλειμμα από την αρνητική σκεπτομορφή που έχεις χτίσει γύρω σου.
Στην περίπτωση που η ασθένεια είναι πιο σοβαρή από μια απλή ίωση που σε έχει ρίξει στο κρεβάτι, τότε τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν διαφορετικά, προς όφελός σου.
πηγή: από το βιβλίο
Χρύσα Ευαγγέλου,
εκδόσεις Οσελότος
