Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, ο πνιγμός
στο νερό δε μοιάζει καθόλου με την εικόνα που οι περισσότεροι έχουμε στο
μυαλό μας. Στις ταινίες οι άνθρωποι που πνίγονται στη θάλασσα για
παράδειγμα, εμφανίζονται να κάνουν φασαρία πετώντας νερά, κουνώντας
χέρια-πόδια και ουρλιάζοντας.
Στην πραγματικότητα όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Ο πνιγμός είναι ιδιαίτερα σιωπηλός και ύπουλος.
"Ο
καινούριος καπετάνιος πήδηξε από το κατάστρωμα με τα ρούχα και άρχισε
να κολυμπάει με ταχύτητα. Πρώην ναυαγοσώστης, κρατούσε τα μάτια του πάνω
στο θύμα καθώς κατευθυνόταν προς το ζευγάρι που κολυμπούσε μεταξύ του
αγκυροβολημένου σκάφους και της παραλίας.«Νομίζω ότι νομίζει ότι πνίγεσαι» είπε
ο άντρας στη σύζυγό του. Λίγο πριν κατάβρεχαν ο ένας τον άλλον και
φώναζαν αλλά τώρα πια πάτωναν σε μία λωρίδα άμμου μέσα στη θάλασσα – το
νερό τους έφτανε μέχρι το λαιμό. «Είμαστε εντάξει, τι στο καλό κάνει;»
ρώτησε, λίγο ενοχλημένη. «Είμαστε εντάξει!» φώναξε ο σύζυγος,
κάνοντάς του νόημα να φύγει αλλά ο καπετάνιος συνέχισε να κολυμπάει
γρήγορα. «Κουνηθείτε!» φώναξε καθώς πέρασε μεταξύ των έκπληκτων
ιδιοκτητών του σκάφους.Ακριβώς πίσω τους, ούτε καν στα τρία μέτρα, η εννιάχρονη κόρη τους πνιγόταν. Ασφαλής πάνω από την επιφάνεια του νερού, στα χέρια του καπετάνιου, ξέσπασε σε δάκρια. «Μπαμπά!»"
Πώς
ο καπετάνιος ήξερε – από 15 μέτρα απόσταση – αυτό που ο πατέρας δεν
μπορούσε να αναγνωρίσει από τα 3 μόνο; Ο πνιγμός δεν είναι η βίαιη
κραυγή βοήθειας με το χτύπημα των χεριών στο νερό, όπως νομίζουν οι
περισσότεροι άνθρωποι. Ο καπετάνιος ήταν εκπαιδευμένος από ειδικούς να
αναγνωρίζει τον πνιγμό και είχε μακροχρόνια εμπειρία. Ο πατέρας από την άλλη, είχε μάθει πώς μοιάζει ο πνιγμός βλέποντας τηλεόραση. Αν
περνάτε χρόνο στο νερό ή κοντά στο νερό (όπως όλοι μας) τότε θα πρέπει
να βεβαιωθείτε ότι τόσο εσείς, όσο και το πλήρωμά σας, γνωρίζετε τι να
προσέχετε όταν κάποιος μπαίνει στο νερό. Μέχρι τη στιγμή που είπε εκείνο
το γεμάτο δάκρυα «μπαμπά», το κορίτσι δεν είχε κάνει κανέναν θόρυβο.
Καθώς είμαι κι εγώ πρώην ναυαγοσώστης, η ιστορία αυτή δεν με εξέπληξε
καθόλου. Ο πνιγμός είναι σχεδόν πάντα ένα απατηλά ήσυχο περιστατικό. Το
κούνημα των χεριών, το χτύπημα του νερού, οι φωνές και οι
«εντυπωσιακές» ενδείξεις που έχουμε εκπαιδευτεί μέσω τηλεόρασης να
περιμένουμε, σπάνια συναντώνται στην πραγματική ζωή.
Ο Dr F. Pia, περιέγραψε πρώτος την “Ενστικτώδη Αντίδραση Πνιγμού”,
ένα είδος αυτόνομης (ανεξάρτητης δηλαδή από τη θέληση μας) αντίδρασης
του οργανισμού όταν δεν μπορεί να κρατηθεί πάνω από την επιφάνεια του
νερού. Σε ελεύθερη μετάφραση, ο ίδιος περιγράφει την αντίδραση αυτή ως
εξής:
1.
Εκτός από σπάνιες περιπτώσεις το άτομο που πνίγεται ΔΕΝ είναι σε θέση
να καλέσει βοήθεια. Το αναπνευστικό σύστημα είναι φτιαγμένο πρωτίστως
για να αναπνέουμε. Πρέπει να μπορούμε να πάρουμε ανάσες για να
ακολουθήσουν οι ήχοι.
2.
Το στόμα του ατόμου που πνίγεται ανεβοκατεβαίνει γρήγορα πάνω και κάτω
από την επιφάνεια του νερού. Όταν βρίσκεται για λίγο πάνω από την
επιφάνεια ο χρόνος αρκεί με δυσκολία για να βγάλει γρήγορα και να
ξαναβάλει αέρα. Στη συνέχεια ξαναβυθίζεται πριν προλάβει να αρθρώσει
έστω και μία λέξη.
3.
Το άτομο που πνίγεται ΔΕΝ μπορεί να κουνήσει τα χέρια του έξω από το
νερό ζητώντας βοήθεια. Ενστικτωδώς, τα χέρια απλώνονται στο πλάι,
πιέζοντας την επιφάνεια του νερού προς τα κάτω. Αυτό τους βοηθά να
ανασηκώσουν το σώμα τους λίγο έξω από το νερό για να πάρουν ανάσα.
4.
Σε όλη τη διάρκεια της ενστικτώδους αντίδρασης πνιγμού το άτομο δεν
έχει κανένα συνειδητό έλεγχο των κινήσεων του σώματός του. Εκτός από το
οτι δεν μπορεί να σηκώσει τα χέρια ζητώντας βοήθεια, δεν μπορεί να
κολυμπήσει προς τη στεριά, ούτε καν να αρπάξει ένα σωσίβιο που μπορεί να
του πετάξουμε.
5.
Σε όλη τη διάρκεια της ενστικτώδους αντίδρασης πνιγμού το σώμα
παραμένει σε κάθετη (όρθια) θέση μέσα στο νερό ενώ τα πόδια ΔΕΝ κάνουν
καμμία κίνηση για να το σπρώξουν προς τα πάνω. Αν δεν υπάρξει παρέμβαση
άλλου ατόμου (ιδανικά ναυαγοσώστη) το άτομο που πνίγεται μπορεί να
παραμένει με το στόμα πάνω από την επιφάνεια του νερού για μόνο 20 έως
60 δευτερόλεπτα. Στη συνέχεια όλο το σώμα βυθίζεται μέσα στο νερό.
Όλα τα παραπάνω σε σημαίνουν οτι αν κάποιος φωνάζει βοήθεια δεν κινδυνεύει. Απλά το άτομο αυτό μπορεί ακόμα να βοηθήσει το ίδιο στη διάσωσή του, αρπάζοντας πχ το σωσίβιο.
Κάποιος μπορεί να πνίγεται στο νερό αν παρατηρείτε τα παρακάτω:
- Το κεφάλι είναι αρκετά μέσα στο νερό και το στόμα στο επίπεδο της επιφάνειας του νερού.
- Το κεφάλι είναι γυρισμένο προς τα πίσω και επάνω με το στόμα ανοιχτό.
- Βλέμμα κενό που δεν προσηλώνει.
- Τα μαλλιά κρύβουν το μέτωπο και τα μάτια.
- Το σώμα είναι σε κάθετη θέση με τα πόδια να είναι ακίνητα.
- Γρήγορες ή ακανόνιστες ανάσες.
- Δείχνει να προσπαθεί να κολυμπήσει προς μία κατεύθυνση αλλα δεν προχωρά καθόλου.
- Προσπαθεί να γυρίσει ανάσκελα.
- Μοιάζει να προσπαθεί να ανέβει μια αόρατη σκάλα.
Ο πραγματικός πνιγμός είναι αθόρυβος. Ίσως η πιο ισχυρή ένδειξη οτι κάποιος πνίγεται είναι οτι δε μοιάζει να πνίγεται.
Ειδικότερα
για τους γονείς, τα παιδιά κάνουν πολύ φασαρία στη θάλασσα και στις
πισίνες. Όταν δεν ακούτε φασαρία, θα πρέπει άμεσα να βρείτε τι
συμβαίνει.
Παρακάτω θα βρείτε οδηγίες της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής σχετικά με την πρόληψη του πνιγμού στο νερό (στα αγγλικά)
________
Πηγή: mikroimegaloi.gr , Drowning Doesn’t Look Like Drowning. το είδαμε: triteknoikavalas.gr
