Παρατηρώντας γύρω μου τι συμβαίνει, η θέληση μου να εκφραστώ μου δίνει την έμπνευση να παρουσιάσω με γραπτό λόγο μερικά συναισθήματα, χωρίς να υπάρχει σκοπός να καταλήξω σε κάποιο συμπέρασμα, ούτε να επηρεάσω την γνώμη κάποιου, άπλα να τα μοιραστώ, με όποιον ο δρόμος του οδήγησε εδώ.
Ζούμε πιστεύω σε αξιοθαύμαστους καιρούς, καθώς παρατηρώ την ποικιλία των αντιλήψεων να πληθαίνει.
Τόσα ενδιαφέροντα, τόσες γνώσεις, τόσοι διαφορετικοί πολιτισμοί μεταξύ τους, υπάρχουν τόσα πολλά σε αυτόν τον πλανήτη να επικεντρωθείς που ξεχνάς να θαυμάσεις την ύπαρξη όλων αυτών.
Αξίζει να κάνεις ένα βήμα πίσω απ όλες τις σκέψεις, και να εκτιμήσεις ότι υπάρχει, διότι εκεί που θα μπορούσε να μην υπάρχει τίποτα.. υπάρχουν τόσα πολλά!
Τόσα όσα μπορούμε να αντιληφθούμε και μας επιτρέπει η συνείδησή μας, για αυτό και η επέκταση των ορίων της αντίληψης που καταφέρνουμε συνεχώς έχει ως αποτέλεσμα μια ποικιλομορφία που μας δίνει τη δυνατότητα να χανόμαστε σε αυτόν τον ωκεανό των κόσμων, αλλά ταυτόχρονα να ερχόμαστε πιο κοντά στην ιδιοφυή φύση μας.
Υπάρχουν άπειρες συχνότητες συναισθημάτων με δυνατότητες υλοποίησης, κι ο καθένας να μπορεί να αντιληφθεί μόνο αυτές που εκπέμπει, ιδού η ελευθερία στη ρίζα μας!
Η ελευθερία να ήμαστε ελεύθεροι ή όχι, να πιστεύει ο καθένας ότι διαλέγει, ή να μη διαλέγει τι θα πιστεύει.
Η κάθε απορία γεννάει μια απάντηση, και το ταξίδι από την συχνότητα της ερώτησης σε αυτή της απάντησης μπορεί να είναι πολύ διασκεδαστικό, όπως επίσης και οδυνηρό, εξαρτώμενο αναλόγως από τη συναισθηματική συχνότητα που διαλέγει να βρίσκεται ο κάθε ένας μας.
Μπορεί να είναι και μόνο διασκεδαστικό χωρίς να έχουμε επιλογή, αν και αυτό δεν θα ήταν πραγματική ελευθερία, μιας και ήμαστε ελεύθεροι να διαλέγουμε και να μην ήμαστε ελεύθεροι.
Και για κάποιον που θέλει να καταλήξει, του είναι δύσκολο να ακούσει ότι δεν καταλήγει, αλλά είναι τόσο ελεύθερος που μπορεί να ζήσει την εμπειρία της κατάληξης.
Να ζήσει την εμπειρία του ολόκληρου, που είναι απλά μια επιθυμία πραγματοποιημένη, κι όχι κάποιο τελικό συμπέρασμα, αλλά μία ακόμη απόδειξη πως όλα είναι δυνατόν να συμβούν!
Βρίσκομαι λοιπόν σε αυτή τη συχνότητα που πιστεύω ότι η πηγή της ζωής είναι η “αγάπη δίχως όρους” και η θέληση της ύπαρξης, η θέληση για ζωή, η θέληση να εξερευνούμε τον εαυτό μας και την ίδια την ύπαρξη, να ανακαλύπτουμε συνεχώς, και να απολαμβάνουμε το ταξίδι της ζωής.
Και όποιες υπάρξεις αισθάνονται άσχημα είναι διότι βρίσκονται σε άλλες συχνότητες, εκείνες τις οποίες «αγαπάμε» τόσο, διότι ήμαστε ελεύθεροι να βρισκόμαστε κι εκεί, διότι εκεί στα μεγαλύτερα μπερδέματα γεννιούνται οι μεγαλύτερες απορίες, διότι χωρίς τις απορίες, δεν θα υπήρχε το ταξίδι για τις απαντήσεις, το ταξίδι που όλοι ήρθαμε να γευτούμε, όπως θυμάται κι η ψυχή του καθένα μας, η γεύση του οποίου θα εξαρτηθεί από εμάς εάν θα την απολαύσουμε η όχι, αφού εμείς οδηγούμε τη συχνότητα της συνείδησής μας.
© Άννα Παπαδοπούλου,
