Η
Λευτερίτσα γεννήθηκε ένα ευγενικό και υπάκουο τρελοκόριτσο: πάντα είχε
το μυαλό στη σκανταλιά, αλλά με την πρώτη παρατήρηση των μεγάλων, αμέσως
μαζευόταν στην τάξη. Γεννήθηκε πριν 36 χρόνια στις 29 Ιουλίου. Ήταν το
1977. Η χωριατοπούλα ήταν μοναχοκόρη κι ο πατέρας της με καμάρι την
έβλεπε να μεγαλώνει, πάνω από τον ώμο της μάνας της, στα κρυφά. Ήταν
εθνικόφρονας ο γέρος αλλά μόλις ξεκινούσε η τρελή εποχή που είχαν
αρχίσει να ανακατεύονται και οι γυναίκες στα πράγματα. Άλλαξε κι αυτός
μυαλά και πήγε με την «Αλλαγή». Οι επιδοτήσεις ήταν γενναίες. Όταν
ψόφησε το μουλάρι του, αγόρασε το πρώτο του «Τουότα» από τον
Κασιδόπουλο. Αποφάσισε ότι η κόρη του έπρεπε να μάθει γράμματα και την
ενθάρρυνε με τις σπουδές της.
Ήταν
το 1993 που η κοπελιά πέρασε από τους πρώτους στη Νομική των Αθηνών να
σπουδάσει τα οικονομικά. Μια καρέκλα στο Δημόσιο την είχε καπαρωμένη ο
γέρος, με τις εκατό πενήντα ψήφους που έσερνε από πίσω του με τις
κουμπαριές του.
Πρώτη
στα μαθήματα η Λευτερίτσα, γύρναγε ξέγνοιαστη τα καλοκαίρια στο χωριό,
χωρίς σκέψεις για την εξεταστική του Σεπτεμβρίου, που ποτέ δεν της
χρειαζότανε. Το τέταρτο καλοκαίρι όμως, με το που πάτησε το πόδι στο
χωριό, φάνηκε ότι κουβαλούσε στις αποσκευές της ένα κάρο εκκρεμότητες.
Σαν να μην έφτανε αυτό, άρχισε να ξερνάει ό,τι την τάιζε η μάνα της και
μετά άρχισε να φουσκώνει η κοιλιά της. Κομμένα τα σούρτα-φέρτα στην
Αθήνα, μαχαίρι και το πανεπιστήμιο, μια οικονομολόγος λιγότερο. Ποτέ
κανείς τους δεν έμαθε ποιος ήτανε ο πατέρας της κόρης που γέννησε
ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1997. Ο γέρος περίμενε υπομονετικά τα
γεννητούρια. Και παρέμεινε αμίλητος μέσα στη ντροπή του, λες και είχε
δώσει όρκο σιωπής, περιμένοντας να χρονίσει η μικρή. Ύστερα, την επόμενη
των Χριστουγέννων του 1998, άνοιξε το στόμα του και μίλησε για πρώτη
φορά, ζητώντας από τη γυναίκα του να φασκιώσει τη μικρή εγγονή του και
να πάνε επίσκεψη στη γειτονιά.
Όταν
έμειναν μόνοι με την κόρη του, έλυσε τον ζωστήρα του κι άρχισε να τη
χτυπάει με απάθεια σ΄ όλο της το κορμί. Τα μυαλά του περιδινήθηκαν σε
ένα στροβίλισμα αρρωστημένου ιλίγγου, κι όταν το μελαψό δέρμα με το
μαύρο απαλό χνούδι που κάλυπτε τη σάρκα της κόρης του άρχισε να ξερνάει
αίμα από τους πόρους, κάθιδρος από τον κάματο του ζωστήρα, χύθηκε απάνω
της κι άρχισε παράφορος να τη φιλάει, ψάχνοντας με επίμονο χέρι, το
εφηβαίο της κόρης του κάτω από το πλεχτό μάλλινο φόρεμα στο χρώμα της
σάπιας φράουλας…
Η
γριά πέθανε μέσα σε έξι μήνες από τον καημό της. Οι χειμώνες άφηναν τη
θέση τους στα καλοκαίρια, αργά, πριν ξαναγυρίσουν παγωμένοι. Οι εποχές
είχαν αρχίσει να χάνονται. Το ξύλο και οι βιασμοί συνεχίστηκαν μεθοδικά,
ασταμάτητα, μέσα σε αγκομαχητά και βουβά κλάματα. Η εγγονή μεγάλωνε
βλέποντας τον Αφέντη καβάλα στη μάνα. Δέκα επτά εκτρώσεις, πολλά
μπουκαλάκια αντικαταθλιπτικά. Πολλή περισσότερη σιωπή από τους
συγχωριανούς. Πέρασαν τα χρόνια, πληρωθήκανε όλοι αδρά για να
ξεπατώσουνε τ’ αμπέλια τους, άπανωσηκώσανε ορόφους στα
σπίτια, το λάδι άρχισε να μένει απούλητο. Οι τόκοι τρέχανε. Ο γέρος είχε
αρχίσει να πίνει πολύ, από το πρωί, και τα βράδια, εντελώς μεθυσμένος
κατέληγε να βρίζει ασυνάρτητα θεούς και δαίμονες μπροστά στην τηλεόραση
πριν βγάλει το ζωστήρα για να πάει να καβαλήσει την κόρη του… Όσο το
κορμί της Λευτερίτσας μαραινότανε, τόσο η εγγονή μπουμπούκιαζε και
μοσχοβολούσε όπως το βραδινό γιασεμί.
Το
προηγούμενο βράδυ, ο γέρος λοξοδρόμησε τρικλίζοντας πρός το υπνοδωμάτιο
της εγγονής του. Μέσα στην πνιγηρή καλοκαιρινή νύχτα δεν ακουγόταν άχνα.
Μόνο τα μεθυσμένα αγκομαχητά του γέρου και, ίσως, ένα βουβό κλάμα πίσω
από την κλειστή πόρτά της Λευτερίτσας…
Μετά δυο μέρες, πέρασε η είδηση από το αστυνομικό δελτίο στα ψιλά των εφημερίδων: “Τα
ίχνη 36χρονης γυναίκας και της 15χρονης κόρης της χάθηκαν στις αρχές
Αυγούστου. Αναστάτωση έχει προκαλέσει τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή
[...], μία περίεργη υπόθεση εξαφάνισης μίας 36χρονης γυναίκας αλλά και
της 15χρονης κόρης της. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του ανταποκριτή μας,
τα ίχνη των δύο γυναικών χάθηκαν στις αρχές Αυγούστου, ενώ ο πατέρας της
36χρονης ήταν αυτός που στις 2 Αυγούστου ενημέρωσε το τοπικό Αστυνομικό
Τμήμα για το γεγονός ότι η κόρη και η εγγονή του αγνοούνται. Παρά τις
εκτεταμένες έρευνες των αστυνομικών αρχών, μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει
κάποια εξέλιξη που να βοηθήσει στο να βρεθεί κάποιο ίχνος τους και να
εξακριβωθεί το τι ακριβώς συμβαίνει. Όπως είναι φυσικό η αγωνία των
συγγενών και των φίλων τους όσο περνούν οι μέρες κορυφώνεται.”
