Όλοι έχουμε στη ζωή μας ανθρώπους
που μας τρελαίνουν. Προκαλούν, πιέζουν, τσιγκλούν και όλα αυτά για να
προκαλέσουν κάποια αντίδραση – και ποτέ δεν είναι θετική.
Μπορεί να είναι η οικογένεια σας (αυτοί
εγκατέστησαν όλα τα κουμπιά που πατούν), μπορεί να είναι συνάδελφοι
(προσπαθώντας να σας κάνουν να φανείτε κακοί έτσι ώστε να φανούν αυτοί
καλύτεροι) και μπορεί να είναι φίλοι σας (αν και, παραδεχτείτε το, όχι
και πολύ καλοί).
Τις περισσότερες μέρες η μεγαλύτερη
δοκιμασία στην πρακτική μου δεν είναι αν μπορώ να περάσω το πόδι μου
πίσω από το κεφάλι μου ή αν μπορώ να κάνω μερικές φανταχτερές ισορροπίες
χεριών, αλλά το να διατηρήσω την αυτοκυριαρχία μου μπροστά στον
εκφοβισμό ή μπροστά σε ανθρώπους που πατούν τα κουμπιά μου-βγάζοντας τον
χειρότερο μου εαυτό.
Νομίζω ότι όταν ο Πατάντζαλι (Patanjali)
είπε ότι ‘η γιόγκα είναι η παύση των διακυμάνσεων του μυαλού’ (yoga
citta vritti nirodha), δεν εννοούσε μόνο μέσα σε ένα ήσυχο δωμάτιο ή
στην κορυφή ενός βουνού, αλλά έξω στον κόσμο όπου ζούμε, εργαζόμαστε και
ανατρέφουμε τις οικογένειές μας. Και σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν
άνθρωποι που βγάζουν τον καλύτερο μας εαυτό και άνθρωποι που μετατρέπουν
αυτές τις διακυμάνσεις σε παλιρροιακά κύματα.
Όλοι έχουμε ανθρώπους στη ζωή μας που
βγάζουν τον καλύτερο μας εαυτό; μας κάνουν να αισθανόμαστε εξυπνότεροι,
αστειότεροι, ομορφότεροι και πιο αγαπητοί. Επίσης έχουμε ανθρώπους που
μας προκαλούν, μας θυμώνουν και μας κάνουν να αισθανόμαστε ασήμαντοι.
Μερικές φορές είναι πικρόχολοι νταήδες και μας ενοχλούν.
Καθώς το σώμα μου γερνάει και η
φυσιολογική φθορά από την επίπονη εξάσκηση πολλών χρόνων άρχισε να
καθιστά ορατές τις επιπτώσεις της, κάποιες ασάνα με εγκαταλείπουν και
αυτό είναι εντάξει (αν και θα ήθελα πίσω την βισβαμιτρασάνα μου). Το πώς
να διατηρήσω την αυτοκυριαρχία μου μπροστά σε ανθρώπους και καταστάσεις
που βγάζουν όχι το καλύτερο αλλά το χειρότερό μου, είναι πολύ πιο
σημαντικό από την ασάνα και είναι μια φυσική συνέπεια της πρακτικής του
διαλογισμού μου.
Συχνά αυτοί που μας τρελαίνουν ήδη
υποφέρουν. Ναι, θα μας χτυπήσουν στη μύτη μόνο και μόνο για να μας
κατηγορήσουν ότι τους επιτεθήκαμε όταν πούμε ‘άουτς’! Αλλά ξεσπούν
εξαιτίας του δικού τους πόνου. Πρέπει να προσπαθήσουμε να δούμε και να
αισθανθούμε τα συναισθήματα που προκαλούν τη συμπεριφορά τους. Και ενώ
μπορούμε να το κατανοήσουμε και να το δεχθούμε με την νοημοσύνη μας,
είναι άλλη ιστορία όταν είμαστε αναγκασμένοι να ζήσουμε μαζί τους.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, πρέπει να
θέσουμε αυστηρά όρια και να κρατήσουμε ορισμένους ανθρώπους στην άλλη
πλευρά. Ναι, κάποιους ανθρώπους πρέπει να τους αγαπάμε μόνο από
απόσταση. Όμως παρόλα αυτά, τέτοιοι άνθρωποι θα μπαίνουν και θα βγαίνουν
από τη ζωή μας συνεχώς οπότε είναι καλύτερα να μάθουμε πώς να τους
αντιμετωπίζουμε και όχι να τους επιτρέπουμε να βγάζουν προς τα έξω τον
χειρότερο μας εαυτό.
Και όταν κάνετε ότι καλύτερο μπορείτε
για να τους αντιμετωπίσετε, μερικές φορές θα ολισθήσετε και θα
επιτρέψετε στον χειρότερο σας εαυτό να βγει στην επιφάνεια, όμως εδώ
είναι έξι τρόποι για να τους σταματήσετε από το να σας τρελαίνουν και
αντιθέτως να βγάζετε προς τα έξω τον καλύτερο σας εαυτό.
1.Συνειδητοποιήστε ότι δεν πρόκειται για
εσάς. Όταν κάποιος σας τσιγκλάει και σας κεντρίζει για να αντιδράσετε,
δεν είναι για να σας κάνει να αισθανθείτε άσχημα αλλά για να έχει και
κάποιον άλλο μαζί του στον θλιβερό του κόσμο. Μερικές φορές, γίνεται για
να σας κάνουν να φανείτε εσείς οι κακοί και αυτοί τα θύματα. Είτε έτσι,
είτε αλλιώς η γνώμη που έχουν για εσάς δεν σας αφορά.
2.Απαντήστε, μην αντιδράσετε. Η συμβουλή
που ακούμε πιο συχνά είναι ‘πάρτε μια βαθιά ανάσα’ ή ‘μετρήστε μέχρι το
δέκα’ και δικαίως. Παίρνοντας λίγο χρόνο για να σκεφτείτε και να
συλλογιστείτε πρώτα είναι ένας καλός τρόπος να εξασφαλίσετε ότι δεν θα
αντιδράσετε παρορμητικά, αλλά θα απαντήσετε προσεκτικά.
Η ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στα δύο
είναι ότι η αντίδραση προέρχεται από ένα μέρος ενστίκτου ενώ η απάντηση
προέρχεται από ένα μέρος συγκρατημένης και μελετημένης σκέψης. Αυτός
είναι ένας καλός τρόπος να εξουδετερώσετε αυτούς που σας τρελαίνουν πριν
κλιμακωθεί η κατάσταση και μερικές φορές η καλύτερη απάντηση είναι να
μην απαντήσετε καθόλου.
3. Δείτε το θεϊκό σε αυτούς. Σίγουρα
είναι εύκολο να κοιτάξετε το φίλο σας ή τον δάσκαλο της γιόγκα και να
πείτε Namaste (υποκλίνομαι σε σας), παραδεχόμενοι ότι αναγνωρίζετε και
τιμάτε το θεϊκό σε αυτούς. Όμως τι γίνεται με το άτομο εκείνο που
υπονομεύει τη δουλειά σας και προσπαθεί να σας ταπεινώσει κάθε φορά το
συναντάται; Αν είστε πράγματι στο μονοπάτι της γιόγκα, το να βλέπετε το
θεϊκό σε όλους, ακόμα και στο άτομο που φαίνεται να σας μισεί, είναι
μέρος και κομμάτι της πρακτικής.
4. Μόνο και μόνο επειδή προσκληθήκατε σε
ένα καυγά δεν σημαίνει ότι είστε και υποχρεωμένοι να δεχθείτε την
πρόσκληση. Μερικές φορές χρειάζεται σταθερά και συνειδητά να εμμείνετε
στις θέσεις σας και να επιβάλλετε όρια είτε για τη δική σας ψυχική
ασφάλεια είτε για αυτή της οικογένειας σας.
Μόνο και μόνο επειδή κάποιος θέλει να
ξεκινήσει καυγά δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να συμμετάσχετε. Μερικοί
άνθρωποι απλά ψάχνουν για μπελάδες και εσείς τυχαίνει να είστε ο
εύκαιρος στόχος οπότε μην αισθάνεστε υποχρεωμένοι να τους δώσετε τον
καυγά που επιζητούν. Όπως μου έλεγε πάντα ο πατέρας μου ‘μην παλεύεις
στη λάσπη με τα γουρούνια-λερώνεσαι και τα γουρούνια το απολαμβάνουν’.
5. Συνειδητοποιήστε πως για κάποιες
μέρες και για κάποιους ανθρώπους, είστε αυτός που τους βγάζει το
χειρότερο εαυτό τους επίσης. Ναι είναι αλήθεια, όλοι έχουμε τις άσχημες
μέρες μας και υπάρχουν άνθρωποι τους οποίους προκαλούμε και τους
βγάζουμε το χειρότερο εαυτό τους. Πολύ συχνά γίνεται επειδή μας θυμίζουν
κάτι ή συμβολίζουν κάποιον που μας ταλαιπώρησε κάποια στιγμή στη ζωή
μας. Και γνωρίζοντας ότι μπορούμε να βγάλουμε το χειρότερο σε κάποιον,
μερικές φορές θα έπρεπε να μας κάνει να αισθανθούμε περισσότερη συμπόνια
για τους ανθρώπους που το κάνουν σε εμάς.
6. Είναι ο εγωισμός σας, όχι ο
πραγματικός σας εαυτός. Αναγνωρίστε ότι όταν κάποιος σας προκαλεί,
πληγώνει τον εγωισμό σας. Μην τους αφήνετε. Κάθε προσβολή, ταπείνωση ή
επίθεση είναι μια ευκαιρία να συνειδητοποιήσετε ότι όλα όσα μπορούν να
πληγωθούν, το σώμα, το μυαλό και ο εγωισμός, δεν είναι ο πραγματικός
εαυτός σας. Ο πραγματικός εαυτός είναι αιώνιος και απαράλλαχτος, είναι
πέρα από τραυματισμό ή πόνο, επειδή είναι ευδαιμονία. Είναι το καλύτερο
από εσάς, η πιο τρυφερή εκδοχή σας-οπότε αναδείξτε τον.
«Η αιώνια αρχή, η οποία ποτέ δεν
γεννήθηκε, ποτέ δεν θα πεθάνει: είναι μέσα σε όλα τα πράγματα: είναι
μέσα σας τώρα. Είστε ένα κύμα στην επιφάνεια του ωκεανού. Όταν το κύμα
χαθεί, χάνεται το νερό; Έχει συμβεί κάτι; Τίποτα δεν έχει συμβεί. Είναι
ένα θεατρικό, ένα παιχνίδι, ένας χορός». Τζόσεφ Κάμπελ (Joseph Campbell,
Baksheesh and Brahman).
Μετάφραση: Ευαγγελία Κρεμμύδα
