Αριθμοί εφιάλτες

Μιλάνε για εκλογές. Μιλάνε για εργασία. Μιλάνε για άνοιγμα επιχειρήσεων. Μιλάνε για συντάξεις. Μιλάνε για μέλλον. Για ένα δεν μιλάνε, για το ότι αυτός ο τόπος, που λέγεται Ελλάδα (ελ­λαδικός χώρος) δεν έχει... μέλλον! Το μέλλον του θα είναι η ιστορία του παρελθόντος, που κι αυτή δεν θα έχει μέλλον, αφού αυτοί που θα κατοικούν τον τόπο μας δεν θα είναι Έλληνες. Κατά κυριολεξία δεν θα είναι Έλληνες. Θα είναι αλλοδαποί, αφού θα έχει εκλείψει το είδος του Έλληνα!


• Ένας τόπος, που κάποτε ήταν παιδότοπος, έγινε τώρα «σκυ­λότοπος». Κάποτε είχε πολυπαιδία· τώρα έχει ολιγοπαιδία. Κά­ποτε ήταν δέντρο με χυμούς και καρπούς, με οικογένειες (όλες σχεδόν) πολύτεκνες και υπερπολύτεκνες· τώρα έγινε γηροκομείο. Και μετά από λίγες (μόλις 7) δεκαετίες θα είναι νεκροταφείο!





Κάποια μαύρη πινακίδα με τεράστια γράμματα, στημένη στην Ακρόπολη, στο Λυκαβηττό, στο Λευκό Πύργο, στην Κέρκυρα, στην Κρήτη, στη Ρόδο, θα γράφει: «Κάποτε εδώ κατοικούσαν Έλληνες!».


• Υπερβολές; Σοβαρά, αμφιβάλλετε; Δεν διαβάσατε την τελευ­ταία στατιστική (στην «Καθημερινή» δημοσιεύτηκε), με τίτλο: «Ο δείκτης γεννητικότητας στην Ελλάδα»;


• Το 1931 ανά 1000 κατοίκους είχαμε 31 γεννήσεις. Το 2012 ανά 1000 κατοίκους είχαμε 9 γεννήσεις! Δηλαδή, τέσσερις φορές σχεδόν λιγότερες.


• Το 1961 αναλογούσαν 2,19 παιδιά ανά γυναίκα. Το 2012 α­ναλογούσαν 1,39!

• Τί σημαίνει αυτό; Σκεφθήτε τις γεννήσεις και τους θανάτους. Για να παραμένη ο πληθυσμός σταθερός (ούτε ν' αυξάνεται, ούτε να μειώνεται), για την αντικατάστασι, δηλαδή, του πληθυσμού, απαραίτητος αριθμός παιδιών ανά οικογένεια είναι το 2,1.


Σήμερα ο αριθμός παιδιών ανά οικογένεια είναι στο 1,39!


• Οι γεννήσεις στην Ελλάδα το 1951 ήσαν 155.422. Το 2012 ήσαν 100.400. Δηλαδή, 55.000 παιδιά λιγότερα το χρόνο!


• Για να σβήση ένα έθνος πρέπει οι θάνατοι να ξεπερνούν τις γεννήσεις. Το 1951 οι θάνατοι ήσαν 102.282, δηλαδή 50.000 λι­γότεροι από τις γεννήσεις που ήσαν 155.422. Το 2012 οι θάνατοι ήσαν 116.700, δηλαδή, 16.000 περισσότεροι από τις γεννήσεις, που ήσαν 100.400.


• Ποιός συγκινείται;


Πάντως δυο κατηγορίες παιδιών χτυπάνε εφιαλτικές καμπά­νες.


• Η μια: Τα παιδιά των εκτρώσεων. «Είμαστε 300000 κάθε χρόνο, το ξεχάσατε; Δηλαδή, το 2012 θα ήσαν τα παιδιά τετρα­πλάσια των θανάτων! Ντροπή σας! Και εμάς σκοτώσατε, και την Ελλάδα σκοτώνετε, και την ψυχή σας κολάσατε!».


• Η άλλη: Τα παιδιά, που δεν τα αφήσανε καν να συλληφθούν, με την αποφυγή της τεκνογονίας. Εκ μέρους τους διαμαρτύρεται ο Ίδιος ο Θεός:


«Και το θέλημά μου τσαλαπατήσατε, και την Ελλάδα τη σκο­τώσατε, και την ψυχή σας τη χάσατε. Έχετε λίγο καιρό ακόμα. Ε­φαρμόστε το θέλημά μου!».

Η Ελλάδα πρέπει να ζήση. Τραγικό να είσαι και συ ένας από τους νεκροθάφτες της.

Αρχιμ. Δανιήλ Γ. Αεράκη

ΑΚΤΙΝΕΣ