Μᾶς ἐτέθη ἐρώτημα περὶ «Συρίζα» καὶ θὰ πρέπει νὰ ἐξηγήσουμε εὐθέως
πὼς πρόκειται γιὰ κόμμα συμμοριακό, ὀπορτουνιστικὸ καί, κυρίως,
μισελληνικό. Βεβαίως οἱ ψηφοφόροι του, ἀνόητοι καὶ ἀνελλήνιστοι σαφῶς,
φρονοῦν τἀναντία. Αὐτοὺς ἐγκαταλείπουμε στὴ μυθομανῆ τους ὑπνοβασία, νὰ
ὀνειρεύονται μηρυκαζόμενοι τὰ παραμύθια τῶν δημηγερτῶν συριζαίων. Ἀφοῦ
στεροῦνται ἑλληνικῆς συνειδήσεως ἐγρηγορούσης ἂς ἀκολουθοῦν τὸν Τσίπρα·
τοὺς εἶναι ἀρκετὴ ἡ αἰσχύνη τοῦ τσιπραίου ὀπαδοῦ, δὲν χρειάζεται ἄλλη.
Ἀναφερόμενοι στὸν Τσίπρα, νὰ ποῦμε πὼς αὐτὸς πάσχει ἀπὸ δύο εἴδη
λώβης ἀνιάτου: εἶναι μισέλλην καὶ ἀντίχριστος. Θὰ γνωρίζετε πὼς αὐτὰ
εἶναι ἰουδαϊκὰ χαρακτηριστικά. Περισσότερο διάφανα εἶναι αὐτὰ στοὺς
προγόνους του. Ὁ παπποῦς του ἦταν κάτοικος τῆς intra muros Ἄρτας. Θὰ σᾶς
εἶναι γνωστό, σὲ ὅλες τὶς πόλεις τῆς Ἑλλάδος, ποὺ ἦταν περιτειχισμένες –
Χίου, Βόλου, Ρόδου, Χαλκίδος, Τρικάλων, Τσιφούτ Καστέλι (ἤγουν Κάστρο
τῶν ἑβραίων) Κρήτης –, οἱ «περιούσιοι» ἔμεναν ἐντὸς τῶν τειχῶν, μαζὶ μὲ
τοὺς τούρκους· ἐνῶ οἱ Ἕλληνες, ἐκτὸς τῶν τειχῶν, ἔκθετοι σὲ ὅλες τὶς
ἐπιφορές. Ὁ δὲ υἱὸς ἐκείνου, ἤδη πεθαμένος, πρὸ ἡμερῶν, ὁ γνωστὸς στοὺς
ἀδικημένους Παῦλος Τσίπρας, ὑπῆρξε κομμουνιστής, μεγαλοεργολάβος,
μεγαλομέτοχος καὶ συνάμα, μέγας ἐκμεταλλευτής. Διηύθυνε τὴν ἑταιρεία
«Σκαπανεύς».
Νὰ σᾶς παραθέσω μία τραγικὴ ἱστορία τῆς ὁποίας δράστης ὑπῆρξε τὸ
κάθαρμα τοῦτο. Λίγα χρόνια πρίν, ὁ δεινὸς ἐκμεταλλευτὴς τοῦτος
συγκεντρώνει 250 Ἕλληνες μηχανικοὺς καὶ τεχνίτες καὶ τοὺς μεταφέρει στὸ
Κουβέϊτ, νὰ ἐργαστοῦν σὲ μεγάλο ἔργο ποὺ ἀνετέθη στὴ μεγαλοεργολαβικὴ
ἑταιρεία του. Μόλις ἀφικνοῦνται στὴν ἀφιλόξενη μουσουλμανικὴ χώρα, ὁ
ἀλήτης ἐκεῖνος τοὺς πῆρε τὰ διαβατήρια, καὶ ὑποσχόμενος ὅτι θὰ τοὺς
καταβάλει τὸν μισθὸ ὕστερα ἀπὸ ἑξάμηνο, ἐξαφανίζεται! Οἱ προσληφθέντες,
ἀφοῦ ἐργάστηκαν σκληρὰ ἐπὶ ἕξη μῆνες ἀμισθί, ἀνέμεναν νὰ παρουσιασθεῖ ὁ
Τσίπρας, νὰ τοὺς ἀνταποδώσει τὸν ἐφ’ ἅπαξ μισθό τους ἀνερχόμενο σὲ πολλὰ
ἑκατομμύρια. Ὅμως Τσίπρας, μισθός, διαβατήρια πουθενά! Οἱ ταλαίπωροι
ἐκεῖνοι ἄνθρωποι, ἀνυπεράσπιστοι, χωρὶς χρήματα, σὲ χώρα λυσσακή, θὰ
πέθαιναν ἐκεῖ – ἕνας πέθανε! – ἐὰν δὲν κατέφευγαν στὸν Πρόξενο τῆς
Ἑλλάδος, νὰ τοὺς χορηγήσει ἕνα διαβατήριο καὶ ἕνα ἀεροπορικὸ εἰσιτήριο
γιὰ Ἀθήνα, καὶ ἐκεῖθεν πεζῆ γιὰ τὶς οἰκίες τους. Ρωτῆστε αὐτοὺς νὰ σᾶς
ποῦν, τὶ σημαίνει Τσίπρας.
Ἐκεῖνο ποὺ κατ’ ἐμὲ κρίνεται σκανδαλωδῶς ἀπαράδεκτο εἶναι ἡ συμμετοχὴ
ἀρχιερέων στὴν κηδεία ἐκείνου τοῦ δαιμονισμένου Τσίπρα, τὴν 29/10 ποὺ
ἔβγαζε ἐξανθήματα στὸ ἄκουσμα ἔστω καὶ μιᾶς Χριστιανικῆς λέξεως. Παρέστη
(ὦ Ὕψιστε Θεέ!) ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος, ὄχι προσκεκλημένος,
ἀλλὰ ἀπρόσκλητος!!! Φαίνεται πὼς ἀποβλέπει στὴ μονιμότητα τοῦ ἀξιώματός
του, ὅταν καταλάβουν τὴν ἐξουσία οἱ οὐτιδανοὶ τῆς «Συρίζα», γιὰ νὰ μὴ
σκεφθῶ κάτι βαρύτερο. Δηλαδή, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, χρησάμενος κοσμικῇ
ἐξουσίᾳ, ἀποβλέπει σὲ ἀντικανονικὲς ἐπιδιώξεις. Ὅμως ἄλλα οἱ ἱεροὶ
Κανόνες ὁρίζουν: «Εἲ τὶς ἐπίσκοπος κοσμικοῖς ἄρχουσι χρησάμενος, δι’
αὐτῶν ἐγκρατὴς ἐκκλησίας γένοιτο, καθαιρείσθω, καὶ ἀφοριζέσθω· καὶ οἱ
κοινωνοῦντες αὐτῷ πάντες» (Κανὼν 30 τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων). Ἴσως ἐνιστάμενός
τις νὰ πεῖ: Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἔπραξε οὕτω κινούμενος ἀπὸ ἀγάπη, ἀφοῦ καὶ ὁ
ἴδιος εἶπε, κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς κηδείας τοῦ Τσίπρα, ὅτι «Ἡ Ἐκκλησία
ἀγαπάει ὅλους τοὺς ἀνθρώπους». Εἶναι δῆλον, μὲ τὸν λόγο του αὐτὸ ὁ
Ἀρχιεπίσκοπος ἀπελογεῖτο γιὰ τὸ ἀτόπημά του, νὰ παραστῆ στὴν κηδεία ἑνὸς
στυγνοῦ ἰουδαίου ἐκμεταλλευτοῦ. Βεβαίως ἡ Ἐκκλησία ἀγαπάει ὅλους τοὺς
ἀνθρώπους, προτάσσει ὅμως καὶ μακαρίζει διὰ στόματος Κυρίου, τοὺς
πτωχούς: «Μακάριοι οἱ πτωχοί» (Λουκ. στ΄ 20), ὄχι τοὺς ἀντίχρίστους
σάυλωκ. Διαθρυλεῖται μετ’ ἐπιτάσεως ὅτι ἡ γενεὰ Τσίπρα εἶναι ἀβάπτιστη
καὶ θὰ ἔπρεπε νὰ γνώριζε ὁ Μακαριώτατος πὼς κηδεία χριστιανικὴ δὲν
γίνεται σὲ ἀβάπτιστο. Ἡ κηδεία ἔγινε χωρὶς τὴν παρουσία τηλεοπτικῶν,
ἀκόμα, καὶ δημοσιογραφικῶν παρατηρητῶν, ὥστε νὰ μὴ γίνουν εὐρύτερα
γνωστὲς ἰουδαιοτέλεστες σκηνές!
Γνωρίζει ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ὅτι μὲ τὴν ἐνέργειά του αὐτή, εἶναι σὰν νὰ
προτρέπει τοὺς Χριστιανοὺς σιωπηρῶς νὰ ψηφίσουν τοῦτο τὸ ἀντίχριστο
διεφθαρμένο κόμμα; Συλλαμβάνει τὸ μέγεθος τῶν συνεπειῶν τῆς ὀπισθόβουλης
ἐνέργειάς του; «Συρίζα», κόμμα στελεχωμένο μὲ ρεμάλια. Κράμα
κομμουνιστοκαπιταλιστικῆς, ἀντεθνικῆς, λαθρομεταναστολάγνου
ψυχανωμαλίας. Κοιτάξτε κάτι δίποδα, κὶ ἂν ἐκτιμᾶτε πὼς ἔχουν κάποια
ἀξία. Τὸ club τοῦτο τῶν ἐκλεκτῶν πιθηκοειδῶν, ἐμεῖς δὲν διακρίνουμε σὲ
δύο κόμματα, τὴ «Συρίζα» καὶ τὴ «Δημάρ», ἀφοῦ δὲν διαφέρουν σὲ τίποτα.
Καὶ τὰ δύο εἶναι μνημονιακά, φιλοκαπιταλιστικά, ἀνθελληνικὰ καὶ
ἰουδαιοκατευθυνόμενα.
Ἀσφαλῶς οἱ ἠλίθιοι ὀπαδοί τους πιστεύουν τὰ ἀντίθετα, παρακολουθῶντας
τὴ «Δημάρ» νὰ ψηφίζει «γιὰ τελευταία φορά». Τὰ ἴδια εἶπαν ὁ λυκαύχην
Ἀνδρουλάκης καὶ ἡ ὑποκρίτρα Τζάκρη. Ἐδῶ παρενείρουμε καὶ ἄλλον
συνομοιούμενό τους, ποὺ εἶπε: «Διαφωνῶ (γιὰ ἕνα φθηνὸ φάρμακο) μὲ τὴν
«Τρόϊκα», ὅμως ἐπιβάλλω τὸ φάρμακο» (29/11/12). Εἶναι ὁ Σαλμὰς καὶ μὴ
μοῦ πῆτε ὅτι δὲν εἶναι ἰουδαῖος τὸ κάθαρμα τοῦτο! Γιὰ τὴ «Συρίζα»
μαρτυροῦν οἱ λόγοι τοῦ ἀρχηγοῦ του, ποὺ συντάσσεται μὲ τοὺς τραπεζίτες,
ἀφοῦ ἀνησυχεῖ, «μὴ πληγεῖ τὸ τραπεζικὸ σύστημα», ὅπως δήλωσε τὴν
20/11/12. Σὲ ἄλλη ἐρώτηση ποὺ τοῦ ἔγινε σὲ συνέντευξη, γιὰ τὸ πῶς θὰ
γίνουν οἱ κρατικοποιήσεις, ὁ Τσίπρας ποὺ ἀντιγράφει στὶς κινήσεις του
τὸν Λένιν (πλὴν τοῦ λείπει ἡ τραγιάσκα...), ὅμως τάσσεται ὑπὲρ τῶν
ἰδιωτικοποιήσεων, ἀντίθετα πρὸς τὸ ἀρχέτυπό του τὸν Λένιν, ἀπάντησε πώς,
«Ἡ ἴδια ἡ Ἀγορὰ θὰ φροντίσει γι’ αὐτό»! Ἡ λέξη «Ἀγορά», γνωρίζουν ὅλοι
οἱ δημοσιολογοῦντες, εἶναι ἡ ἰουδαϊκὴ ἀράχνη τῆς οἰκονομίας: κεφαλὴ ἡ
«U.B.S.» καὶ βραχίονες οἱ τραπεζοκρατικοὶ ληστὲς τῆς Wall Street, οἱ
ἀποτελοῦντες τὸ ἰουδαϊκὸ ἱερατεῖο τῆς παγκοσμίου οἰκονομίας. Ὁ Τσίπρας
δὲν κρύβει τὴν ἰουδαϊκότητά του. Ἐναργῆ ἀπόδειξη τούτου ἀποτελεῖ ἡ στάση
τοῦ σταλινικοῦ κόμματός του, κατὰ τὶς διαδηλώσεις τῆς 17 Νοέμβρη,
φέτος, ὅπου ὅλα σχεδὸν τὰ κόμματα, καὶ τὸ κ.κ.Ἑ. μετέβησαν στὴν
ἱσραηλινὴ πρεσβεία, πλὴν τῆς «Συρίζα» ποὺ ἀπεῖχε! Ἀμ, πῶς.
Ὁ δὲ ἄλλος ἀρχηγός, ὁ Κουβέλης, ποὺ ἐμφανίζεται νεστορικός, συνετὸς
καὶ φρόνιμος, εἶναι ἀλάνι, χειρότερος τοῦ Τσίπρα. Τὸ κόμμα του, ὅπως καὶ
τῆς «Συρίζα», ἀπ’ ὅπου προέρχεται, δὲν εἶναι παρὰ δεξαμενὴ λυματογόνος,
ὅπου ἐπωάζουν βλαβερὰ μικρόβια. Τὸ κατασκεύασε ὁ Μάτσας, ἐν μιᾷ στιγμῇ,
γιὰ νὰ παλαντζάρει τὶς ἰσορροπίες. Ἡ μία πτέρυγα θὰ κλίνει πρὸς τὰ
δεξιά· ἡ ἄλλη, πρὸς τ’ ἀριστερά, ὥστε νὰ περικλείει πολλὰ μοσχάρια –
ὀπαδούς: «θέλεις μῆλον; ἔπαρε· θέλεις κυδῶνιν; λάβε», ἔλεγαν οἱ ἐν
Ρωμανίᾳ πρόγονοί μας. Οὕτω οἱ δύο ἀρχηγοὶ περιβάλλονται ἀπὸ ἀνάλογο
περίγυρο. Κοιτάξτε τὴ Ρεπούση, τὸ ἄθλιο ζωντόβολο· τοὺς Μαργαρίτη καὶ
Στρατούλη, τοὺς μονίμως μεθυσμένους μετὰ ἤ «ἄνευ οἴνου» (Ἠσ. κη΄ 1)· τὸν
Τσατσόπουλο (sic!), ἡ Ρεπούση σὲ ἄλλη ἔκδοση (Αἴ, καὶ νὰ τὸν συναντήσει
ὁ Κολοκοτρώνης! Θὰ τὸν κρεμάσει ἀνάποδα!)· τὴ Γιαννακάκη, τουρκολάγνα
καὶ ὅ,τι ἄλλο.
Θὰ ἀντιτείνουν οἱ συρίζες: Ἔχουμε τὸν Μανόλη Γλέζο. Δὲν γνωρίζω πόσο
ἡρωικὴ εἶναι ἡ πράξη τοῦ Γλέζου, διότι τίθεται ὑπὸ ἀμφισβήτηση ἡ
συγκεκριμένη ἀποκοτιὰ τῆς συλήσεως τῆς ναζιστικῆς σημαίας ἀπὸ τὴν
Ἀκρόπολη. Ὅμως γνωρίζω καλὰ πώς, ἄν, μετὰ τὴν ἡρωικὴ πράξη του καὶ τὴν
ὕψωσή του σὲ ἐπιφανὲς σύμβολο, ὁ ἥρωας προβῆ σὲ πράξη τινὰ ἀνάρμοστη,
τότε ἀναιρεῖ τὸ πρότερο λαμπρὸ παρελθόν του. Τὸ εἶπε ὁ Δημοσθένης
(Ὀλυνθιακὸς Α΄ 11,7), ὅτι οἱ πρότερες πράξεις κρίνονται ἀπὸ τὴν
τελευταία: «Πρὸς γὰρ τὸ τελευταῖον ἐκβὰν ἕκαστον τῶν πρὶν ὑπαρξάντων
κρίνεται». Ὁ Γλέζος βεβήλωσε τὸ Μνημεῖο τοῦ Ἀγνώστου Στρατιώτου· γιὰ
μένα δὲν εἶναι παρὰ ἄτομο ἀνάξιο προσοχῆς, ἕνας γέρος νεροκουβαλητὴς σὲ
κόμμα μισελληνικό.
Καὶ οἱ ὀπαδοὶ τῆς «Συρίζα», ἐκεῖνο τὸ 3% τοῦ βαθέος κόμματος, τὶ
εὐτελισμένα ἄτομα ποὺ εἶναι! Κάθε γειτονιὰ ἔχει ἀπὸ ἕναν τέτοιο
θρασύτατο παραβάτη τοῦ ἠθικοῦ νόμου, ὅστις καὶ συμπεριφέρεται μὲ τουπὲ
πολύξερου, καπάτσου καὶ ναρκισσευομένου προστάτη. Θεωρεῖ τὸν ἑαυτό του
ὡς ἕνα extrafort, ποὺ ἡ κοινωνία τὸν ἔχει ἀνάγκη, αὐτὸν τὸν μιξέλληνα
ἄπατρι, τοῦτο τὸ ζημιογόνο κνώδαλο.
Ἡ μέχρι τὸ μεδοῦλι ἄτιμη «Συρίζα» στέκει σὰν ἔχιδνα ἀπέναντι στὴ
φαρμακωμένη Πατρίδα μας. Ποιὸς θὰ καταμετρήσει τὶς ἐχθρικὲς ἐνέργειες
τῶν ψυχανώμαλων μισελλήνων! Ἡ «Συρίζα», γιὰ νὰ ἀναφέρω μερικὰ ἀπὸ τὰ
ἐγκλήματά της, εἶναι ποὺ ψήφισε τὸ Μάαστριχ, τὸ 1992· ποὺ ἐνεργεῖ ὑπὲρ
τῆς Βαρντάρσκα καὶ εἰς βάρος τῆς Χώρας μας· ποὺ παρέχει στοιχεῖα στὴν
ἰουδαιόκτητη «Guardian», νὰ ἐκχύνει περισσότερο δηλητήριο κατὰ Ἑλλάδος·
ποὺ μεταγγίζει στὸ συνάτιμό της «ακελ» Κύπρου λυσσώδη ἀφρὸ κατὰ
Ρωμιοσύνης· ποὺ προπαγανδίζει ὑπὲρ λαθρομεταναστῶν νὰ ψηφίζουν, ἐνῶ
στέκει ἀπαθὴς στὸ αἴτημα τῶν Ἑλλήνων τοῦ ἐξωτερικοῦ νὰ ψηφίζουν· ποὺ
εἶναι «ἀντιμνημονιακή» κατ’ ἐπίφασιν· ποὺ πασχίζει γιὰ τὸ ξεπούλημα τῆς
Ἑλλάδος· ποὺ ὑπερθεματίζει τὶς ἀποκρατικοποιήσεις· ποὺ μέλη της
διαδηλώνουν ὑπὲρ τῶν ὁμοφυλοφίλων· ποὺ τάχα ὑποστηρίζει τὰ ἐργατικὰ
δίκαια, ὅμως εὐνοεῖ τὰ ἀντεργατικὰ νομοσχέδια· ποὺ ὁ ἀρχηγός της,
δίγλωσσος ὤν, ἄλλα λέει ἐδῶ καὶ ἄλλα στὴν Εὐρώπη· ποὺ εἶναι φολότουρκη
ἐς ἄκρον.
Περὶ «Συρίζα», φρονεῖτε πὼς πρόκειται περὶ κόμματος «προοδευτικοῦ»,
«ἀντιναζιστικοῦ» κ.τ.τ.. Καί, βεβαίως, ἐμποτισμένοι, πάντα, ἀπὸ τὴν
καναλικὴ προπαγάνδα, φρονεῖτε τὰ ἀντίθετα περὶ Χ.Α., ὅτι πρόκειται περὶ
κόμματος «φασιστικοῦ», «νεοναζιστικοῦ» κ.τ.τ.. Παρὰ ταῦτα δὲν ἀκούστηκε
ποτέ, οὔτε ἀπὸ τοὺς πιὸ δεινοὺς κατηγόρους της, ἡ Χ.Α. νὰ κοινωνεῖ μὲ
τό, ἂς ποῦμε, συνοδοιπόρο καὶ σύμφρον κόμμα τῆς Τουρκίας. Μάθετε,
λοιπόν, ὅτι ἡ δολοπλόκος καὶ καταδημαγωγὸς Συρίζα «συναντήθηκε ἐπισήμως
μὲ ρατσιστικὸ – φασιστικὸ κόμμα στὴν Ξάνθη», νὰ εὐνοήσει τὴ δράση του
ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων. Τὰ μισελληνικὰ καθάρματα τῆς «Συρίζα» σαφῶς
θεωροῦν πὼς «ὁ τούρκικος φασισμὸς δὲν εἶναι κακός» (φ. «Ἀντιφωνητής»
16/1/2012)!
Τὰ δύο μισελληνικὰ κόμματα, χωρὶς νὰ εἶναι τὰ μόνα, βρίσκονται
μονίμως στὴν πρίζα τοῦ μισελληνισμοῦ. Λυσσάρικα δίποδα ποὺ συνεχῶς
γαυγίζουν κατὰ Ἑλλάδος, ἐνῶ ὑπερασπίζονται μὲ πάθος κιναιδικὸ τοὺς
λαθρομετανάστες εἰσβολεῖς. Προξενεῖ ὀργὴ ἡ μισελληνικὴ συμπεριφορά τους
ἀπέναντι τῆς Βούλας Παπαχρήστου, πρωταθλήτριας εἰς τριπλοῦν, μὲ τὸ
δάγκωμα ποὺ τῆς προκάλεσαν οἱ κυναλώπεκες τῆς «ΔΗΜΑΡ».
Λαοπλάνοι ἀπατεῶνες, ἔρχεται ἡ ὥρα σας! Εἶστε καταδικασμένοι.
