Όταν το Θρησκευτικό κήρυγμα προτρέπει για κάτι, απευθύνεται
στη «Λογική»...
Να όμως που κουμάντο στο πως νοιώθει το άτομο δεν κάνει η Λογική, αλλά το θυμικό...το συναίσθημα...
Εξ’ ου και οι «παραμυθίες» και οι «παραβολές»...σε κάθε θρησκεία...
Αποσκοπούν να χτίσουν γύρω από την «Λογική προτροπή» και ένα
«θυμικό σκηνικό»...που αόρατα θ’ αγγίξει αυτόν τον «Θυμικό Τιμονιέρη»...τον
δημιουργό των συναισθημάτων...
Ας ξεχάσουμε λοιπόν για λίγο αυτό το «συναισθηματικό ντεκόρ»
και ας πάμε στο Λογικό του κομμάτι...κι ας υποθέσουμε ότι ο «δέκτης» μας έχει
μεν πεισθεί από την θεολογική επιχειρηματολογία πλην όμως...το θυμικό του
αντιδρά στην εφαρμογή των «επιταγών»...
Φυσικά, μπορεί να ιδωθεί από διάφορα φίλτρα το όλο ζήτημα...
Πχ εκεί που κάποιος βλέπει «ψυχολογικά συμπλέγματα
αδιευκρίνιστης (ή/και νευροβιοχημικής αιτιολογίας) ένας άλλος μπορεί να δει
«δαιμονική επιρροή»...
Όπως επίσης, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η αναζήτηση του «ψυχοκινητικού κουμπιού» δεν είναι παρά μια γκροτέσκα τεχνική για να αναδείξει απλά έναν «εσωτερικό τοίχο» που χωρίζει τα δύο αυτά «εσωτερικά θηρία»...Λογική και Θυμικό...
Τα παρακάτω δε «αισθαντικά πρέπει» θα παρατηρήσει κανείς ότι αποτελούν «κοινό τόπο» στην Ασκητική πολλών θρησκειών από την αρχαιότητα έως σήμερα...και όχι μόνον του Χριστιανισμού...
Για ν’ αναδειχτεί αυτός ο «μεσότοιχος» ανάμεσα στον
Πολιτισμό και τη Βαρβαρότητα θα μπορούσε να επιλεγεί μια άλλη σειρά «φύσει
ψυχισμών – θέσει αντιψυχισμών»....πχ
Ερ: Αφού ξέρεις πως δεν πρέπει να βιάζεις και να σκοτώνεις γιατί το κάνεις;
Απ: Δεν ξέρω. Βρες μου εσύ το κουμπί για ν’ αλλάξω κι εγώ θα
το πατήσω επί τόπου....
Θα μπορούσαν να επιλεγούν δηλαδή παραδείγματα από εγκληματολογικά ή άλλα πεδία...
Προτιμήθηκε το θρησκευτικό πεδίο...
Ο νεαρός θεολόγος και
ταυτόχρονα πρωτοετής ψυχολογίας είπε να κάνει ένα πείραμα. Μια εργασία.
Ο Πνευματικός-Ψυχολόγος και ο «Θρασύς
Εξομολογούμενος».
Υποτίθεται πως αφού είδε και απόειδε ο «διερευνητής»
με τον «ανεπίδεκτο θρασύ ξερόλα» που είχε απέναντί του, είπε να κάνει και μια
πιο γενική διερευνητική συζήτηση...προσπαθώντας να σταθεί... «κάπου στη μέση»
στις δύο ειδικότητες...και χωρίς να γνωρίζει εκ των προτέρων που θα μπορούσε να
τον βγάλει αυτό...αν μη τι άλλο, θα τον οδηγούσε σε νέα ερωτήματα προς
διερεύνηση....
Νοιώθεις πως τα προβλήματα ζωής έχουν πάντα κάποιον
παιδευτικό λόγο που επιβάλλονται στον άνθρωπο και πως πρέπει να τα
αντιμετωπίζεις χωρίς να γογγύζεις και ν’ αγανακτείς κατά του Θεού αλλά να τον
ευχαριστείς και να τον δοξολογείς;
Ναι
Το κάνεις;
Όχι...
Νοιώθεις την ανάγκη της Μετάνοιας; Της μεταστροφής του Νοός σου;
Ναι
Νοιώθεις την ίδια τη Μετάνοια μέσα σου όταν την επικαλείσαι;
Όχι
Νοιώθεις την ανάγκη της Πίστης;
Ναι
Νοιώθεις την βαθιά Πίστη μέσα σου;
Όχι
Νοιώθεις την ανάγκη της Συντριβής και της Οδύνης ως προς τις αμαρτίες σου;
Ναι
Νοιώθεις την ίδια την συντριβή και Οδύνη;
Όχι
Νοιώθεις την ανάγκη της βαθιάς κατάνυξης;
Ναι
Νοιώθεις την ίδια τη βαθιά κατάνυξη;
Όχι
Νοιώθεις το βάρος των αμαρτιών σου;
Ναι
Μπορείς να μην ξαναμαρτάνεις;
Όχι
Νοιώθεις πως πρέπει να νοιώσεις Αγάπη αντί για Μίσος;
Ναι
Νοιώθεις Αγάπη;
Όχι
Νοιώθεις να φεύγει το Μίσος από μέσα σου;
Όχι
Νοιώθεις πως πρέπει να πάψεις να θες εκδίκηση;
Ναι
Νοιώθεις να μη θες πια εκδίκηση;
Όχι
Νοιώθεις πως πρέπει να πάψεις να νοιώθεις Θυμό και Οργή;
Ναι
Μπορείς να πάψεις αυτομάτως να νοιώθεις Θυμό και Οργή;
Όχι
Νοιώθεις πως πρέπει να πάψεις να άγεσαι και να φέρεσαι από την Λαγνεία και την Λατρεία των Υλικών Αγαθών και της Ισχύος;
Ναι
Τα πράττεις;
Όχι
Νοιώθεις πως πρέπει να Συγχωρείς;
Ναι
Νοιώθεις να μπορείς να συγχωρείς;
Όχι
Νοιώθεις πως είναι λάθος να επικρίνεις και να κατακρίνεις;
Ναι
Μπορείς να σταματήσεις να επικρίνεις και να κατακρίνεις;
όχι
Νοιώθεις πως πρέπει να πιστεύεις στο «Έχει ο Θεός»;
Ναι
Πιστεύεις στο «Έχει ο Θεός»;
Όχι
Νοιώθεις πως πρέπει να νοιώθεις βαθιά Ευλάβεια;
Ναι
Την νοιώθεις;
Όχι
Νοιώθεις πως πρέπει να πράττεις σύμφωνα με το Θέλημα του Θεού;
Ναι
Νοιώθεις πως πράττεις σύμφωνα με το Θέλημα του Θεού;
Όχι
Νοιώθεις πως πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη στην Θεία Πρόνοια και ν’ αφήνεσαι σ’ αυτήν;
Ναι
Το πράττεις;
Όχι
Γιατί ενώ νοιώθεις
πως πρέπει να κάνεις τα παραπάνω δεν τα πράττεις;
Δείξε μου εσύ το κουμπί της Αγάπης κι εγώ θα το πατήσω την
ίδια στιγμή
Δείξε μου το κουμπί της Πίστης κι εγώ θα το πατήσω την ίδια
στιγμή
Δείξε μου το κουμπί που εξαφανίζει το Θυμό, την Οργή, την
Αντεκδίκηση κι εγώ θα τα πατήσω στη στιγμή
Δείξε μου το κουμπί που θα εξολοθρεύσει τον Δαίμονα μέσα μου
και θ’ αναδείξει τον Άγγελο και τον Άγιο κι εγώ θα το πατήσω στη στιγμή...
Μόνος σου θα πρέπει να τα κάνεις αυτά...
Περίεργο...
Γιατί;
Γιατί νόμιζα πως όλα αυτά είναι Δώρα Θεού...εκεί δηλαδή που θέλει Αυτός τα δωρίζει...
Μη βλασφημείς...
Από που κι ως που βλασφημώ; Είναι ή δεν είναι έτσι;
Δίνει ή δεν δίνει τα παραπάνω κι ακόμη περισσότερα όπου θέλει Αυτός;
Δεν είναι ακριβώς έτσι..
Δηλαδή, πως είναι;
Δείξε εσύ προσπάθεια κι αυτός θα σε ενισχύσει...θα σου δώσει ως δώρο μεγαλύτερη Πίστη και μεγαλύτερη Αγάπη...μην τα περιμένεις όμως έτσι...αυτό το Δώρο/δώρα που λες, είναι η Θεία Χάρη...πως θα σου την δώσει έτσι;
Και τότε γιατί λέτε εσείς οι ιεροκήρυκες «αγάπα», μη «οργίζεσαι», μη το ένα, μη το άλλο; Αφού δεν το νοιώθω πως θα το νοιώσω με το ζόρι; Αφού κάτι μου έκανες και θέλω να σου σπάσω το κεφάλι, πως θα καταφέρω να μην νοιώθω έτσι αφού Αυτός δεν μου γυρνάει τα μυαλά ώστε να μην νοιώθω έτσι; Ε;
Κάνε εσύ την προσπάθειά σου, κάνε αυτά που μπορείς και συν τω χρόνω θα σου δοθούν απ’ Αυτόν και τα υπόλοιπα...αυτά που δεν μπορείς...
Μετάνοια σημαίνει ν’ αλλάξουμε μυαλά σε μια σειρά από
πράγματα που ορίζει ο Λόγος του Θεού, σωστά;
Ναι
Η Λογική μου εύκολα θα πει ναι στο ένα ή στο άλλο, έχεις δίκαιο. Το συναίσθημά μου όμως, το Θυμικό μου πως στο καλό θα μεταστραφεί έτσι στα καλά καθούμενα; Αφού σου λέω «είμαι τσαντισμένος μαζί σου επειδή μου έκανες το ένα ή το άλλο και θέλω να σου σπάσω το κεφάλι. Και το συναίσθημα έχει τους δικούς του κανόνες. Δεν καθορίζει η λογική το πως θα συναισθανθείς. Ε, πως στο καλό λοιπόν θα κάνω το συναίσθημά μου να μεταστραφεί πχ από θυμό/οργή σε Αγάπη; Διότι στο κήρυγμά σου κι εσύ αλλά και η ίδια η Αγία Γραφή λέτε «αγάπα τον πλησίον σου» και όλα τα παραπάνω κι ακόμη περισσότερα. Σαν να υπάρχει ένα «μυστικό κουμπί» μέσα στο κεφάλι μου που μπορώ να το πατήσω και να «μετανοήσω», να «μεταστραφεί ο νους μου».
Με Προσευχή θα το επιτύχεις...
Ω, έλα τώρα...ξέρεις πως δεν αρκεί...άσε που είναι φαύλος κύκλος...η Προσευχή απαιτεί "βαθιά Πίστη" και πολλά από τα παραπάνω για να έχει αποτελέσματα...αφού πιο πάνω παραδεχτήκαμε πως δεν υπάρχουν αυτά...πως θα έχει λοιπόν αποτελέσματα μια "ψυχρή Προσευχή";
Ξεκίνα εσύ και θα έρθουν και τα υπόλοιπα...
Καλά....κάτσε να δούμε ένα άλλο παράδειγμα μπας και διευκολυνθούμε:
- ουκ επιθυμήσεις την γυναίκα του πλησίον σου....
Μήπως εννοεί «μην βρεθείτε στο κρεβάτι» μαζί;
Γιατί, άλλο το ένα κι άλλο το άλλο. Το δεύτερο, μπορείς να το κουμαντάρεις, να το κανονίσεις με διάφορες ενέργειες κανονιζόμενες από την λογική.
Το πρώτο όμως, το «ουκ επιθυμήσεις» δεν μπορείς να το κουμαντάρεις. Διότι έχει να κάνει με το συναίσθημα. Έτσι του’ ρχεται και ξεπηδά από μέσα σου. Κι εκεί, σ’ αυτά τα πράματα δε χωρεί η λογική.
Η λογική απλώς θα σε κρατήσει από το να μην δώσεις «έδαφος» στα πράματα να «προχωρήσουν» με το «αντικείμενο του ανίερου πόθου»...
Δεν θα κατορθώσει η λογική να «εξαφανίσει το συναίσθημα»...
η «επιθυμία» θα συνεχίσει να υφίσταται...να υπάρχει...διότι, απλά είναι
«αυθύπαρκτη»...ή εν πάσει περιπτώσει δεν επηρεάζεται από τη Λογική....
Το ίδιο και ο θυμός, η οργή...και τα συνακόλουθα συναισθήματα...πχ ο φόνος
Εάν η αντίστοιχη «εντολή» ήταν «ουκ επιθυμήσεις το θάνατο του πλησίον σου» αντί του «ου φονεύσεις» τότε η εντολή θα ήταν εντελώς παράλογη και ανεφάρμοστη....
Θυμώνεις, οργίζεσαι, θέλεις τον «κολασμό» (ενίοτε, ιδίως
άλλες εποχές, ακόμη και το θάνατο του άλλου) αλλά η Λογική παρεμβαίνει,
επιβάλλει την αυτοσυγκράτηση των ενεργειών (και όχι την «Μεταστροφή του Νου»,
δεν μπορεί ν’ αλλάξει το «θανάσιμο συναίσθημα») και δεν επιτρέπει την υλοποίηση
αυτών των συναισθημάτων...
Όπως το είχε προβλέψει και συνέβη...η «πρώτη διερευνητική
επαφή» απλώς οδήγησε σε ακόμη περισσότερα ερωτήματα...προς διερεύνηση...
