Ανέκαθεν, οι καρναβαλικές εκδηλώσεις ανά την Ελλάδα, γίνονται με
μασκαράτες, χορούς, γλέντια, σάτιρα και διάφορα ιδιαίτερα έθιμα σε κάθε
γωνιά της πατρίδας. Ανέκαθεν είναι ευκαιρία για ξεφάντωμα, κρασί,
σατυρική αθυροστομία, κέφι και αστεία που κάποιες φορές γίνονται και
κακόγουστα, αλλά πάντα είναι αποδεκτά με κατανόηση.
«Ανέκαθεν», όμως, από προχθές δεν είναι πια η σωστή λέξη, επειδή ένας
κακός παπάς θίχτηκε (sic) με τα μασκαραλίκια ενός βουλευτή που στο
πρωτοχρονιάτικο καρναβάλι της ιδιαίτερης πατρίδας του μεταμφιέστηκε σε
παπά για να κηδεύσει το Μνημόνιο, σχολιάζοντας ως εξής:
«Ἀνοίγοντας τό διαδίκτυο πληροφορήθηκα τήν ἐνέργεια τοῦ Βουλευτή
Καστοριᾶς τοῦ ΣΥΡΙΖΑ μέ τήν ὁποία, στήν καρδιά τῶν μεγάλων ἑορτῶν της
Ἐκκλησίας μας εὑρισκόμενοι ἐπεχείρησε νά εὐτελίσει τό ἱερώτερο Μυστήριο
τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πού εἶναι τό Μυστήριον τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
Ὑποτίθεται ὅτι συμμετεῖχε σέ καρναβαλικό ἅρμα πού εἶχε σάν θέμα τήν
«κηδεία τῆς κρίσης», ἀλλά καί ὁ πλέον ἄσχετος γνωρίζει ὅτι στίς κηδεῖες
δέν κοινωνοῦμε τούς πιστούς. Ἄρα θεωρῶ συνειδητό τόν στόχο του διά τήν
διακωμώδηση καί τόν εὐτελισμό τῆς Θείας Κοινωνίας, τοῦ ἱερώτερου
Μυστηρίου τῶν χριστιανῶν. Τό μόνο πού ἀπέδειξε εἶναι τό πόσο εὐτελής
εἶναι ὁ ἴδιος.»
Ο εν λόγω βουλευτής θα ήταν περιττό να κάνει το ομολογουμένως άνοστο
αστείο του, αν προηγουμένως ο τραγόπαπας που έκανε αυτήν την καταγγελία,
είχε ο ίδιος σπεύσει, όπως το όφειλε στο ποίμνιό του, να καταδικάσει το
Μνημόνιο από τον άμβωνα της εκκλησίας του.
Όφειλε να το έχει καταδικάσει, ο τραγόπαπας, όχι για πολιτικούς, αλλά για θρησκευτικούς και μόνο λόγους:
Επειδή το Μνημόνιο έχει γίνει ο Κύριος και ο Θεός μας, ορίζοντας τις ζωές όλων μας.
Επειδή οι πολιτικές που απορρέουν από το Μνημόνιο, έχουν μετατρέψει τις
περίφημες «αγορές» σε ποθητό είδωλο στο οποίο οφείλουμε να προσκυνάμε.
Επειδή οι πολιτικές που απορρέουν από το Μνημόνιο, κάθε μέρα φονεύουν
τους πιο αδύναμους από εμάς δίπλα σε μισοσβησμένα μαγκάλια ή στους
διάδρομους των ρημαγμένων δημόσιων νοσοκομείων μας.
Επειδή οι πολιτικές που απορρέουν από το Μνημόνιο, ατιμάζουν τους συνταξιούχους πατεράδες μας και τις ανήμπορες μανάδες μας.
Επειδή οι πολιτικές που απορρέουν από το Μνημόνιο, κλέβουν τα όνειρά μας.
Επειδή οι Ολετήρες που μας κυβερνούν και είναι επιφορτισμένοι με
τηνεφαρμογή του Μνημονίου ψεύδονται εναντίον μας ασύστολα, αδιάλειπτα
και εν χορώ.
Επειδή ο επικεφαλής της θλιβερής κουστωδίας που μας κυβερνά,
χρησιμοποιεί το όνομα του Κυρίου επί ματαίω, ισχυριζόμενος επί πλέον ότι
συνομιλεί με Αυτόν!
Επειδή οι ανάξιοι κυβερνήτες μας, κατ’ επιταγή του Μνημονίου νομοθετούν,
επιβουλευόμενοι ο,τιδήποτε δεν τους ανήκει, δημόσιο και ιδιωτικό,
προκειμένου να εξυπηρετηθεί ένα χρέος που οι ίδιοι δημιούργησαν και το
οποίο είναι ειδεχθές γιατί δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και ύποπτο γιατί
δεν έχει ελεγχθεί.
Επειδή οι πολιτικές που απορρέουν από το Μνημόνιο, επιβάλλουν
την εργασία κατά την έβδομη μέρα που είναι κατά τις γραφές αφιερωμένη
στον Κύριο.
Από τις δέκα εντολές, μόνο την αμαρτία της μοιχείας δεν επιβάλλουν ρητά
οι πολιτικές που απορρέουν από αυτό το Μνημόνιο, αλλά πόσοι και πόσες
από εμάς, κάθε μέρα που ξημερώνει, κάθε νύχτα που σκοτεινιάζει,δεν οδηγούμαστε στην εκπόρνευση, ακριβώς εξαιτίας αυτών των καταστροφικών πολιτικών?
Γι’ αυτούς τους λόγους και μόνο γι’ αυτούς, θα έπρεπε ο κακός αυτός
παπάς να έχει καταδικάσει το Μνημόνιο από τον άμβωνα της εκκλησίας του
εδώ και πολύν καιρό, αντί, ως αήθης υποκριτής που προφανώς είναι, να
εγκαλεί τον βουλευτή με το αστείο επιχείρημα ότι μασκαρεμένος ευτέλισε
το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας!
Γι’ αυτούς τους λόγους ανήκει δικαιωματικά στον κακόν ετούτον παπά, ο τίτλος του τραγόπαπα…
Το μόνο πού κατάφερε, ήταν να μας καταδείξει πόσο ευτελής είναι ο ίδιος!
Ανάξιος!
