ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ:
Παρόλο που ο κόσμος δεν
είναι αγγελικός και υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα, ωστόσο, όσοι πιστεύουν
στην ύπαρξη παγκόσμιων
συνωμοσιών (εβραϊκών
συνωμοσιών, μασωνικών συνωμοσιών, καπιταλιστικών συνωμοσιών, κομμουνιστικών
συνωμοσιών, συνωμοσιών κατά του Ελληνισμού κτλ) εξυφασμένων σε σκοτεινά υπόγεια,
είναι ΗΛΙΘΙΟΙ. Είναι η χειρότερη μορφή συνειδητής ανευθυνότητας: «για τις
συμφορές μας φταίνε κάποιοι Κακοί που δρουν υποχθόνια, και μας μισούν γι' αυτό
που είμαστε».
Ναι, υπάρχουν
συνωμοσίες, δεν είπα ότι δεν υπάρχουν καθόλου. Αλλά οι συνωμοσίες έχουν τρία
βασικά χαρακτηριστικά: 1) ούτε ανακαλύπτονται κάθε μέρα, δεν τις βλέπουμε δηλαδή
κάθε μέρα στο πάρκο της γειτονιάς μας 2) ούτε συμβαίνουν επί χιλιάδες χρόνια 3)
συνήθως γίνονται για ταπεινούς σκοπούς κι όχι για λόγους φιλοσοφικούς.
Ποιοι αρέσκονται κυρίως στις
συνωμοσιολογίες; Κυρίως οι ακραίοι, δηλαδή οι αυτοαποκαλούμενοι αναρχικοί,
αναρχοαυτόνομοι καθώς και οι ακροδεξιοί.
Οι ακροαριστεροί μάλλον αρέσκονται στις
θεωρίες συνωμοσίας εξαιτίας του πολλού ξύλου που έχουν φάει. Όταν τρως συνέχεια
ξύλο, όταν φοβάσαι ότι ο διπλανός μαλλιάς φορά περούκα και είναι "πράκτορας",
λογικό είναι ότι αργά ή γρήγορα θα καταλήγεις να εξηγείς την πραγματικότητα με
συνωμοσίες. "Το τάδε γεγονός ήταν μια συνωμοσία με σκοπό να γίνει κάτι". "Ο
δείνα είναι/ήταν πράκτορας των ..., άρα είναι ανούσιο να συζητήσουμε σοβαρά τις
απόψεις του, αφού είναι/ήταν συνειδητά "κακός".
Οι ακροδεξιοί έχουν περισσότερο "στο
αίμα" τους τη συνωμοσιολογία, διότι πάσχουν εντονότερα από τον μανιχαϊσμό, αφού
ποτέ δεν έφαγαν ξύλο από τους κρατούντες. Επομένως η αρρώστειά τους είναι
σοβαρότερη. Στη λογική τους το Σκοτάδι, αν και πιο αδύναμο, στήνει παγίδες στο
Φως, το οποίο λόγω της αθωότητάς του πέφτει σε αυτές. Οι υποχθόνιες συνωμοσίες
στα σκοτεινά δωμάτια απειλούν την απολλώνεια ενατένισή μας.
Η αποδοχή της ύπαρξης συνωμοσίας
βασίζεται στην απλή σκέψη πως όσον αφορά την ανθρώπινη ιστορία "τίποτα δεν είναι
τυχαίο και όλα είναι προσχεδιασμένα". Δηλαδή υπάρχει ένα αόρατο χέρι, ανθρώπινο
κι όχι θεϊκό, που κατευθύνει τους ανθρώπους. Ένας ενδοκοσμικός (κι όχι
υπερφυσικός) σχεδιασμός των γεγονότων, ώστε να προκληθούν συγκεκριμένα επιθυμητά
αποτελέσματα. Για παράδειγμα, είναι φανερό ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής οδηγεί
στον ατομικισμό. Επίσης έχει αποδειχτεί ότι π.χ. πέντε άτομα που ζουν ξεχωριστά
το καθένα τους καταναλώνουν, ως σύνολο περισσότερο από ό,τι καταναλώνουν πέντε
άτομα, ως σύνολο, που ζουν μαζί. Ο οπαδός της συνωμοσιολογίας θα ισχυριστεί ότι
υπάρχει κάποιο σχέδιο κάποιων ανθρώπων/εξουσιαστών, ώστε να οδηγηθούμε εμείς οι
υπόλοιποι να ζήσουμε ατομικιστικά, ώστε να καταναλώνουμε όλο και περισσότερο,
διότι αυτό συμφέρει εκείνους τους Εξουσιαστές: κερδίζουν περισσότερα λεφτά με
περισσότερη κατανάλωση. Φυσικά, είναι αδύνατο να οργανώθηκε το γεγονός ότι όλο
και περισσότεροι άνθρωποι ζουν μόνοι τους, με σκοπό την αύξηση της κατανάλωσης.
Όσο κι αν όντως οι εταιρίες επιδιώκουν την αυξημένη κατανάλωση, απλώς δεν
μπορούν να οργάνωσουν σε τέτοια κλίμακα τις κοινωνίες. Απλώς η ζωή/η κοινωνία
είναι τόσο πολύπλοκη, ώστε το ένα συμβάν μπορεί να οδηγεί σε ένα άλλο, δίχως να
υπάρχει προσχεδιασμός/επεξεργασία.
Με άλλα λόγια, τα αποτελέσματα των
πράξεων των ανθρώπων οδηγούν σε καταστάσεις που είναι συχνά απρόβλεπτες και μη
ηθελημένες από αυτούς. Αλλού, δηλαδή, στόχευσες εσύ, αλλού πέτυχες. Δεν υπήρχε "δόλος"
να πετύχεις αυτό που πέτυχες. Το λεγόμενο "Τυχαίο", τα τυχαία γεγονότα, είναι
προϊόν σύμπτωσης χιλιάδων λογικών και άλογων παραγόντων, τους οποίους κανείς δεν
μπορεί να ελέγξει αποτελεσματικά - εκτός από λίγους. Γι' αυτό και το "Τυχαίο"
δεν μπορεί να θεωρηθεί σκόπιμο ή προσχεδιασμένο από κάποιους.
Πράγματι θα ήθελαν, όλοι οι άνθρωποι και
κυρίως οι άρχουσες τάξεις, να κατευθύνουν τόσο ικανοποιητικά τις κοινωνίες, ώστε
εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Όμως αυτό γίνεται μόνο σε μικρή ποσοτική κλίμακα
και για λίγα χρόνια. Δεν μπορεί π.χ. να υπάρξει συνεχιζόμενη συνωμοσία 2000 ή
4000 χρόνων, διότι απλούστατα εκλείπουν οι σχεδιαστές, οι συνθήκες υπό τις
οποίες ξεκίνησε η συνωμοσία (ΑΝ δεχτώ πως πράγματι υπήρξε αρχικά) έχουν τόσο
αλλάξει και επαναπροσδιοριστεί ανάλογα με τα συμφέροντα διαφορετικών ανθρώπων.
Είναι σίγουρο ότι π.χ. οι ΗΠΑ θα ήθελαν
τη διατήρηση της ηγεμονίας τους για πάντα. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι
να παίρνουν μέτρα για τα επόμενα 20-50 χρόνια. Αυτό δεν είναι συνωμοσία, είναι
γεωστρατηγική.
Η άρνηση να παραδεχτούμε ότι τα
παγκόσμια γεγονότα είναι αποτέλεσμα συνδυασμού των πράξεων πολλών (κι όχι ενός)
ανθρώπινων ομάδων/ατόμων, οι οποίοι μπορεί να συμφωνούν ή να διαφωνούν μεταξύ
τους, να είναι σύμμαχοι ή εχθροί, οδηγεί στο να θεωρήσουμε πως τα γεγονότα αυτά
είναι προσχεδιασμένα από ΜΙΑ πηγή το καθένα. Όμως, ακόμη κι αν όντως υπήρξε
προσχεδιασμός μιας πράξης από ΜΙΑ πηγή, κατά την εκτέλεσή της πολλοί άλλοι (όχι
σπάνια, ανεξέλεγκτοι από την πηγή αυτή) παράγοντες πρόσθεσαν στην πράξη τις
δικές τους δυνάμεις, ενδυναμωτικά ή αποδυναμωτικά. Επομένως, η τελική πράξη -
ακόμη κι αν υπήρξε αντίστοιχος προσχεδιασμός - ΔΕΝ είναι αυτή που είχαν κατά νου
οι "εξουσιαστές".
Η άρνηση της ερμηνείας των πολλαπλών
παραγόντων που επηρεάζουν την διάπραξη ενός σχεδίου μάς αποτρέπει απ' το να
σκεφτούμε λογικότερα τις πραγματικές αιτίες του γεγονότος. Η συνωμοσιολογία
είναι ανορθολογισμός, αφού θεωρεί δεδομένο ότι τα διάφορα συμβάντα είναι ακριβής
πραγμάτωση των μυστικών σχέδιων και ούτε τυχαία (=συνδυασμός ΠΟΛΛΩΝ άσχετων
μεταξύ τους παραγόντων) ούτε αθέλητα μπορεί να είναι.
Τελικά, είναι αδύνατο να συνενοηθεί
κανείς με τους ακραίους, αφού πρέπει να τους προσβάλλει, υποστηρίζοντας πως
είναι ηλιθιότητα να πιστεύεις σε συνωμοσίες αιώνων, να γεμίζεις τα κενά των
επιχειρημάτων σου με "πράκτορες" και καταχθόνιες συνωμοσίες - στις οποίες πρέπει
αναντίρρητα να αντιταχθείς, αλλιώς είσαι κι εσύ ύποπτος ως πράκτορας. (16/4/05)
