ή ψυχολογικός εκβιασμός των Ελλήνων;
Από τότε που «άνθησε» η ιδιωτική τηλεόραση στην Ελλάδα, τα κεντρικά δελτία ειδήσεων άρχισαν να γίνονται όλο και πιο καθοριστικά στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης και των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος.
Με τον καιρό...
καθώς ωρίμαζαν όλο και περισσότερο, αναπτύχτηκε μια σχολή σκηνοθεσίας των δελτίων ειδήσεων έτσι ώστε να είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο για να επηρεαστεί αποφασιστικά το κοινό, να αποπροσανατολιστεί από μια «ενοχλητική» επικαιρότητα και αποβλακωμένο να «καλουπωθεί» σύμφωνα με τα πρότυπα πού έχουν καθοριστεί από τους συντάκτες τους.
Σημαντικό σημείο ήταν πάντα η επιλογή των παρουσιαστών των δελτίων ειδήσεων.
Οι «επιλεγμένοι» θα έπρεπε να είναι και ικανοί στην έντεχνη επιβολή απόψεων που συμφέρουν το σύστημα, αμειβόμενοι με φανταστικά ποσά συγκρινόμενα με τον μέσο όρο αμοιβής των «κοινών θνητών».
Ήταν οι σταρ των καναλιών που «ανέτειλαν» από τα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα με αποκορύφωμα την τελευταία δεκαετία.
Οι ειδήσεις παρουσιάζονται από αυτούς τους σταρ όχι για την ενημέρωση, αλλά σαν το πιο κατάλληλο όργανο διαμόρφωσης μιας κοινής γνώμης που πολύ εύστοχα ονομάστηκε, «γνώμη του καναπέ».
Οι εκφωνητές έχουν στα αυτιά τους τα ακουστικά του συστήματος από όπου λαμβάνουν συνεχώς οδηγίες όταν εξελίσσεται μια δημόσια συζήτηση.
Ειδικά όταν παίρνουν συνέντευξη από κάποιο πολιτικό ή κάποιο δημόσιο παράγοντα, αν δεν υπάρχει συγκεκριμένη προσυνεννόηση κατευθύνουν πάντα την συζήτηση προς την κατεύθυνση που θέλουν να την κατευθύνουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα μια τελευταία συνέντευξη αρχηγού αντιμνημονιακού κόμματος όταν ο ίδιος κατήγγειλε στο αέρα αυτό το γεγονός της υποβολής συγκεκριμένου προσανατολισμού της συζήτησης από τον υποβολέα της εκπομπής.
Η λογοκρισία κάθε είδησης που μπορεί να πλήξει το σύστημα και κυρίως να θίξει την εθνική μειοδοσία, είναι απόλυτη σε σημείο που συχνά θα την ζήλευαν και τα πιο ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι απαγορεύτηκε να μεταδίδονται ειδήσεις για αυτοκτονίες απελπισμένων από το μνημόνιο Ελλήνων.
Η κατάσταση αυτή μετά την επιβολή της ξένης κατοχής της χώρας και της εξαθλίωσης της Ελληνικής κοινωνίας, αποκορυφώθηκε τα τελευταία τρία χρόνια.
Αυτό το δημοσιογραφικό κύκλωμα απέκτησε ένα πιο σημαντικό ρόλο με ξεχωριστή αποστολή στην εκστρατεία αδρανοποίησης και αποχαύνωσης των τηλεθεατών και παράλληλα στην εντατική προσπάθεια απαξίωσης κάθε εθνικής και παραδοσιακής ελληνικής αξίας.
Η «κυρία του συνωστισμού», που πνέει μένεα εναντία σε κάθε τι το ελληνικό, έγινε μόνιμο παράθυρο στην «ναυαρχίδα» των Ελληνικών καναλιών του ψυχολογικού εκβιασμού των Ελλήνων τηλεθεατών.
Τις τελευταίες μέρες ζούμε την αποκορύφωση όλης αυτής της δημοσιογραφικής «μετάλλαξης» και της εξαθλίωσης της ενημέρωσης σε μια εκστρατεία επιβολής φοβικών αντιλήψεων.
Η άνοδος των ποσοστών της Χρυσής Αυγής φαίνεται πως έγινε εφιάλτης και το «κόκκινο πανί» του συστήματος γι’ αυτό και έπρεπε να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Χρυσή ευκαιρία για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής ήταν η τραγική δολοφονία στο Κερατσίνι.
Από εκείνη τη μέρα η κατευθυνόμενη ενημέρωση έσπασε κάθε ρεκόρ αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και από το πρωί μέχρι το βραδύ όλοι αυτοί οι επώνυμοι δημοσιογράφοι της επιβολής του μνημονίου ασχολούνται συνεχώς με αυτό το πολιτικό μόρφωμα καταγγέλλοντας τις ολοκληρωτικές του μεθόδους όχι από δημοκρατική ευαισθησία, αλλά με κύριο στόχο, μέσω εκφοβισμού, την μετακίνηση ψηφοφόρων προς τα ελεγχόμενα κόμματα της αρεσκείας και των συμφερόντων τους.
Έτσι με έντεχνο τρόπο μας ξαναγύρισαν από την ανάποδη στην δεκαετία του εξήντα και του εβδομήντα όταν όποιος διάβαζε «Αυγή» έπρεπε να πάει φυλακή, ή όποιος ήταν αριστερός φακελωμένος δεν είχε στον ήλιο μοίρα.
Φαίνεται πως όλοι αυτοί οι δημοκράτες ξέχασαν ότι σε μια δημοκρατία, σε ένα υποτίθεται κοινοβουλευτικό σύστημα, όλα τα κόμματα που εκλέγονται και αντιπροσωπεύονται στην βουλή έχουν τα ίσα δικαιώματα προβολής και δημόσιας παρουσίασης των απόψεων τους.
Για τους κύριους όμως της αριστεράς και της προόδου, η δημοκρατία είναι αλλά καρτ και οι νομοί είναι καλοί μόνο όταν στηρίζουν τις απόψεις τους.
Έτσι όμως αντί να εξαφανίσουν την Χρυσή Αυγή, μάλλον την κάνουν πιο ελκυστική καθώς την ηρωοποιούν και την καθιστούν την μόνη αντισυστηματική παράταξη στην Ελλάδα του μνημονίου.
Οι αριστεροί συμμάχησαν με τους δεξιούς και το δημοσιογραφικό κατεστημένο και όλοι μαζί στα τηλεοπτικά πάνελ των ξεπουλημένων Ελληνικών καναλιών κυνηγώντας τις «μάγισσες» της Χρυσής Αυγής.
Κατά τα άλλα, δόξα να’ χει το μνημόνιο της εθνικής μας εξόντωσης.
Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος
http://greece-report.blogspot.com/2013/09/blog-post_593.html
Με τον καιρό...
καθώς ωρίμαζαν όλο και περισσότερο, αναπτύχτηκε μια σχολή σκηνοθεσίας των δελτίων ειδήσεων έτσι ώστε να είναι το πιο αποτελεσματικό μέσο για να επηρεαστεί αποφασιστικά το κοινό, να αποπροσανατολιστεί από μια «ενοχλητική» επικαιρότητα και αποβλακωμένο να «καλουπωθεί» σύμφωνα με τα πρότυπα πού έχουν καθοριστεί από τους συντάκτες τους.
Σημαντικό σημείο ήταν πάντα η επιλογή των παρουσιαστών των δελτίων ειδήσεων.
Οι «επιλεγμένοι» θα έπρεπε να είναι και ικανοί στην έντεχνη επιβολή απόψεων που συμφέρουν το σύστημα, αμειβόμενοι με φανταστικά ποσά συγκρινόμενα με τον μέσο όρο αμοιβής των «κοινών θνητών».
Ήταν οι σταρ των καναλιών που «ανέτειλαν» από τα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα με αποκορύφωμα την τελευταία δεκαετία.
Οι ειδήσεις παρουσιάζονται από αυτούς τους σταρ όχι για την ενημέρωση, αλλά σαν το πιο κατάλληλο όργανο διαμόρφωσης μιας κοινής γνώμης που πολύ εύστοχα ονομάστηκε, «γνώμη του καναπέ».
Οι εκφωνητές έχουν στα αυτιά τους τα ακουστικά του συστήματος από όπου λαμβάνουν συνεχώς οδηγίες όταν εξελίσσεται μια δημόσια συζήτηση.
Ειδικά όταν παίρνουν συνέντευξη από κάποιο πολιτικό ή κάποιο δημόσιο παράγοντα, αν δεν υπάρχει συγκεκριμένη προσυνεννόηση κατευθύνουν πάντα την συζήτηση προς την κατεύθυνση που θέλουν να την κατευθύνουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα μια τελευταία συνέντευξη αρχηγού αντιμνημονιακού κόμματος όταν ο ίδιος κατήγγειλε στο αέρα αυτό το γεγονός της υποβολής συγκεκριμένου προσανατολισμού της συζήτησης από τον υποβολέα της εκπομπής.
Η λογοκρισία κάθε είδησης που μπορεί να πλήξει το σύστημα και κυρίως να θίξει την εθνική μειοδοσία, είναι απόλυτη σε σημείο που συχνά θα την ζήλευαν και τα πιο ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι απαγορεύτηκε να μεταδίδονται ειδήσεις για αυτοκτονίες απελπισμένων από το μνημόνιο Ελλήνων.
Η κατάσταση αυτή μετά την επιβολή της ξένης κατοχής της χώρας και της εξαθλίωσης της Ελληνικής κοινωνίας, αποκορυφώθηκε τα τελευταία τρία χρόνια.
Αυτό το δημοσιογραφικό κύκλωμα απέκτησε ένα πιο σημαντικό ρόλο με ξεχωριστή αποστολή στην εκστρατεία αδρανοποίησης και αποχαύνωσης των τηλεθεατών και παράλληλα στην εντατική προσπάθεια απαξίωσης κάθε εθνικής και παραδοσιακής ελληνικής αξίας.
Η «κυρία του συνωστισμού», που πνέει μένεα εναντία σε κάθε τι το ελληνικό, έγινε μόνιμο παράθυρο στην «ναυαρχίδα» των Ελληνικών καναλιών του ψυχολογικού εκβιασμού των Ελλήνων τηλεθεατών.
Τις τελευταίες μέρες ζούμε την αποκορύφωση όλης αυτής της δημοσιογραφικής «μετάλλαξης» και της εξαθλίωσης της ενημέρωσης σε μια εκστρατεία επιβολής φοβικών αντιλήψεων.
Η άνοδος των ποσοστών της Χρυσής Αυγής φαίνεται πως έγινε εφιάλτης και το «κόκκινο πανί» του συστήματος γι’ αυτό και έπρεπε να αντιμετωπιστεί άμεσα.
Χρυσή ευκαιρία για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής ήταν η τραγική δολοφονία στο Κερατσίνι.
Από εκείνη τη μέρα η κατευθυνόμενη ενημέρωση έσπασε κάθε ρεκόρ αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και από το πρωί μέχρι το βραδύ όλοι αυτοί οι επώνυμοι δημοσιογράφοι της επιβολής του μνημονίου ασχολούνται συνεχώς με αυτό το πολιτικό μόρφωμα καταγγέλλοντας τις ολοκληρωτικές του μεθόδους όχι από δημοκρατική ευαισθησία, αλλά με κύριο στόχο, μέσω εκφοβισμού, την μετακίνηση ψηφοφόρων προς τα ελεγχόμενα κόμματα της αρεσκείας και των συμφερόντων τους.
Έτσι με έντεχνο τρόπο μας ξαναγύρισαν από την ανάποδη στην δεκαετία του εξήντα και του εβδομήντα όταν όποιος διάβαζε «Αυγή» έπρεπε να πάει φυλακή, ή όποιος ήταν αριστερός φακελωμένος δεν είχε στον ήλιο μοίρα.
Φαίνεται πως όλοι αυτοί οι δημοκράτες ξέχασαν ότι σε μια δημοκρατία, σε ένα υποτίθεται κοινοβουλευτικό σύστημα, όλα τα κόμματα που εκλέγονται και αντιπροσωπεύονται στην βουλή έχουν τα ίσα δικαιώματα προβολής και δημόσιας παρουσίασης των απόψεων τους.
Για τους κύριους όμως της αριστεράς και της προόδου, η δημοκρατία είναι αλλά καρτ και οι νομοί είναι καλοί μόνο όταν στηρίζουν τις απόψεις τους.
Έτσι όμως αντί να εξαφανίσουν την Χρυσή Αυγή, μάλλον την κάνουν πιο ελκυστική καθώς την ηρωοποιούν και την καθιστούν την μόνη αντισυστηματική παράταξη στην Ελλάδα του μνημονίου.
Οι αριστεροί συμμάχησαν με τους δεξιούς και το δημοσιογραφικό κατεστημένο και όλοι μαζί στα τηλεοπτικά πάνελ των ξεπουλημένων Ελληνικών καναλιών κυνηγώντας τις «μάγισσες» της Χρυσής Αυγής.
Κατά τα άλλα, δόξα να’ χει το μνημόνιο της εθνικής μας εξόντωσης.
Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος
http://greece-report.blogspot.com/2013/09/blog-post_593.html
