Οι γέροντες, οι μαγικές συνταγές και τα δώρα της μετάνοιας!
«Αδελφέ σώσε με! Πρέπει να βρω τον γέροντα ασκητή του Παγγαίου Όρους. Καταστρέφεται η οικογένειά μου. Άρχισαν οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί και δεν ξέρω τι να κάνω. Και δεν έφθαναν όλα αυτά ξεκίνησαν και οι καυγάδες με τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Για όλα φταίω εγώ. Πιστεύω όμως ακράδαντα πως κάποιος η κάποια μου έχει κάνει μάγια! Γι’ αυτό αναζητώ τον γέροντα να μου λύσει το πρόβλημα…»!
Η απογοήτευση και η απελπισία διακρινόταν από τη φωνή του και αποτελούσαν δείγμα της τραγικής κατάστασης που βρισκόταν ο ανωτέρω χριστιανός! Καθώς μου περιέγραφε με λεπτομέρειες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει τον διέκοψα ξαφνικά και του είπα:
-Άκουσε Παναγιώτη ο γέροντας δεν μπορεί να σου δώσει λύση. Δεν νομίζω ότι διαθέτει συνταγές-λύσεις. Τη λύση πρέπει να τη δώσεις εσύ.
-Δηλαδή μου ζητάς να αυτοκτονήσω; Γιατί προσωπικά μόνο αυτή τη λύση βλέπω.
-Όχι δεν σου ζητώ να καταδικαστείς στην κόλαση αιωνίως. Σου ζητώ όμως να ανακαλύψεις τον Θεό μέσα από τη μετάνοια. Να μετανοήσεις σου ζητώ, όχι να αυτοκτονήσεις.
- Μα εξομολογήθηκα στον πνευματικό μου. Κοινώνησα και προσεύχομαι στον Χριστό και την Παναγία να με βοηθήσουν. Δεν παίρνω όμως καμία απάντηση.
- Αυτό δεν σε προβληματίζει; Είναι άραγε ο γέροντας που ζητάς να συναντήσεις ανώτερος από τον Χριστό και την Παναγία; Πρέπει να εξετάσεις γιατί οι προσευχές σου δεν εισακούονται και καθυστερούν τη λύση.
- Και πώς θα το δω αυτό; Υπάρχει τίποτα που δεν κάνω σωστά;
-Άκουσε Παναγιώτη μου ο Θεός για να σε σκεπάσει τώρα που σ’ απειλεί το αγιάζι και η παγωνιά της απογοήτευσης χρειάζεται να παρουσιαστείς γυμνός ενώπιόν Του, όπως ακριβώς σε γέννησε η μάννα σου.
- Δηλαδή να προσεύχομαι ολόγυμνος; Θεέ και Κύριε, τι ακούω σήμερα.
-Όχι καλέ μου φίλε δεν εννοώ αυτό. Απλά σου λέγω πως επιβάλλεται να απεγκλωβιστείς απ’ όλα αυτά που σε κρατούν δέσμιο και καρφωμένο στη γη. Να γίνεις ένας μικρός Ιώβ και να πεις: Συ Κύριέ μου έδωσες να διαχειριστώ και τα οικόπεδα και τα σπίτια και τα αυτοκίνητα. Δικά Σου είναι και Συ αποφασίζεις. Εγώ απλά θέλω να ζω και να είμαι μαζί σου ακόμη κι αν ζω σαν τον φτωχό Λάζαρο που ζητιάνευε.
- Ξέρεις αυτά πως δεν γίνονται σήμερα. Έχω κάποιο όνομα στην κοινωνία. Τι θα πουν αυτοί που με γνωρίζουν; Δεν γίνονται αυτά…
-Από τα λεγόμενά σου και τις απαντήσεις σου διαπιστώνω πως ζητάς βοήθεια από το Θεό αλλά ήδη σ’ αυτή τη βοήθεια έχεις θέσει τους προσωπικούς σου όρους, που στην περίπτωση αυτή λειτουργούν ως οδοφράγματα που εμποδίζουν τον Χριστό και την Παναγία να σε προσεγγίσουν και να σου λύσουν το πρόβλημα. Τι θα μπορέσει λοιπόν περισσότερο να κάνει ο γέροντας;
Ο διάλογος αυτός χριστιανοί μου είναι ενδεικτικός της κατάστασης που ζει σήμερα σχεδόν κάθε Έλληνας! Είναι ενδεικτικό της αμετανοησίας. Κανείς μας δεν θέλει να απωλέσει αυτά που θεωρεί κεκτημένα. Μπορεί να υποφέρει λοιπόν σήμερα ο Έλληνας χριστιανός αλλά δεν παύει στην προσέγγισή του με τον Θεό να βάζει τους όρους του. Κι αυτό ακριβώς το γεγονός καθυστερεί τη λύση που έχει ο Θεός για την Ελλάδα. Τρέχουμε λοιπόν σε γεροντάδες αναζητώντας μία μαγική συνταγή λύσης και όχι να μας εντρυφήσουν και να μας διδάξουν τη μετάνοια, ως άκρα ταπείνωση, ως συντριβή, ως γύμνια που προκάλεσε η αμαρτία…
Ζητούμε το θαύμα, το οποίο όμως όλως τυχαία από πριν έχουμε σχεδιάσει στο νου μας. Και δυσανασχετούμε όταν το θαύμα αυτό δεν έρχεται. Τότε τα βάζουμε με τον Θεό, με τους πολιτικούς, με φίλους και εχθρούς. Τότε η ζωή μας γίνεται μία κόλαση και τα δαιμόνια της απελπισίας, της κατάθλιψης, της απογοήτευσης έρχονται και φωλιάζουν στις καρδιές μας δημιουργώντας μία ανυπόφορη ψυχική κατάσταση.
Ο γέροντας, όπως και κάθε πνευματικός θα προτρέψει μετάνοια, θα παρηγορήσει, θα προσευχηθεί με γνώμονα όμως τη σωτηρία της ψυχής. Κι εκεί ακριβώς κρύβεται το μεγαλύτερο θαύμα. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα δώσει μαγικές λύσεις…
Αναρωτιέστε, λέγει ο γέροντας ασκητής του Παγγαίου όρους τι θα γινόταν αν η γλυκιά μας Παναγιά έβαζε τους δικούς της όρους στην πρόσκληση του Θεού να καταστεί το μέσο και η πύλη της σωτηρίας του ανθρώπου; Ούτε να το σκέπτομαι δεν θέλω. Η Παναγιά μας έγνεψε καταφατικά στην πρόσκληση που έλαβε από το Θεό να γίνει το δοχείο της χαράς και της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους, χωρίς να την απασχολήσει πώς ο Θεός θα προχωρούσε το έργο της σωτηρίας. Τον Θεό καλοί μου Χριστιανοί, λέγει ο γέροντας δεν μπορείς να τον πλησιάσεις λέγοντας «ξόφλησε Κύριέ μου τα γραμμάτια και τις επιταγές που με σφίγγουν σαν τη θηλιά και κατόπιν θα είμαι μαζί Σου». Όχι ο Θεός δεν προσεγγίζεται έτσι. Τότε αντιθέτως γίνεται απρόσιτος, απλησίαστος και ο άνθρωπος γίνεται βορά των δαιμόνων.
Αν πραγματικά βλέπαμε τα σχέδια του Θεού για την γλυκιά μας πατρίδα. Αν γνωρίζαμε το τι ετοιμάζει για το γένος μας θα πετούσαμε τη σκούφια μας ψηλά από την χαρά μας. Αν βλέπαμε το πέπλο της Παναγιάς που σκεπάζει την Ελλάδα θα γονατίζαμε ευλαβικά ενώπιόν Της και το μόνο που θα λέγαμε είναι μόνο «ευχαριστώ, ευχαριστώ»! Χριστιανοί μου κοιτάξτε τον Ιώβ. Πόσο σταθερός και ακλόνητος έμεινε στην πίστη παρά τη μεγάλη δοκιμασία. Και η βράβευση, τα δώρα του ουρανού ακολούθησαν και επανέφεραν την χαρά και την ευτυχία που ουδέποτε στην ουσία χάθηκαν.
Ζει Κύριος ο Θεός χριστιανοί μου! Και η δοκιμασία αυτή που βιώνει ο τόπος θα δώσει τους καρπούς της στον ουρανό, όταν εμείς ακολουθήσουμε αδιαμαρτύρητα το παράδειγμα της γλυκιάς μας Παναγίας. Όταν πατήσουμε στα χνάρια της υπομονής του Ιώβ. Τότε οι κοπριές και η δυσοσμία που αναδύουν ( αμαρτίες) θα εξαλειφθούν, θα καούν στο πυρ της θεότητας. Τότε η ψυχική ευωδία θα επενδύσει σε βασίλεια και παλάτια ουράνια. Τότε οι φτωχοί Λάζαροι θ αναδειχθούν πλούσιοι βασιλιάδες.
Εμπρός λοιπόν καλοί μου Χριστιανοί -προτρέπει ο γέροντας ασκητής- αλλάξτε ρότα τώρα και μπείτε στο καθαρτήριο ύδωρ της μετανοίας και της εξομολόγησης. Να εισέλθετε άνευ όρων αφήνοντας τον Σωτήρα Χριστό να ξεπλύνει και να γιατρέψει τις πληγές που δημιούργησε η συνειδητή αποστασία μας. Εμπρός καλοί μου Χριστιανοί ας λύσουμε τα δεσμά της μιζέριας, μίας τεχνητά κατασκευασμένης καθημερινότητας για να απολαύσουμε τα δώρα της θείας Χάρης με τα οποία μας στολίζει ο ουρανός. Εμπρός ζήστε το θαύμα που έζησε η Παναγιά μας ανταποκρινόμενοι άνευ όρων στην πρόσκληση του ουρανού. Ο καιρός εγγύς!
Καλή Παναγιά, καλή λευτεριά…
Σ. Ο.
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
