Αυτή είναι μία ερώτηση που την απαντάς ο ίδιος και κανείς άλλος για εσένα, ειδικός ή μη. Είναι μία επιλογή που υπάρχει και είσαι ελεύθερος/η να την αξιοποιήσεις ή όχι. Οι άνθρωποι ζητούν βοήθεια από ειδικό όταν πλέον έχουν εξαντλήσει όλες τις δικές τους δυνάμεις, έχουν ζητήσει τις συμβουλές και την στήριξη των φίλων, έχουν δοκιμάσει κάθε διαθέσιμο τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων τους, ή έστω, αυτών που αντιλαμβάνονται οι ίδιοι ως προβλήματα. Πολλές φορές ζητούν βοήθεια από ψυχολόγο, αφού πρώτα έχουν επισκεφθεί και ψυχίατρο. Είναι η ύστατη προσπάθειά τους.
Σε αυτήν την αντιμετώπιση βέβαια, καθοριστικό ρόλο παίζει ο τρόπος που η ελληνική κοινωνία ακόμα βλέπει το επάγγελμα του ψυχολόγου, και την ψυχοθεραπεία. Δυστυχώς, ακόμα, αν και έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια, δεν είναι εξοικειωμένη με την ιδέα πως όπως πας σε έναν παθολόγο γιατρό όταν αρρωστήσεις, έτσι πας και σε ένα ψυχολόγο όταν δεν αισθάνεσαι καλά ή αντιμετωπίζεις δυσκολίες στην ζωή σου. Ακόμα δηλαδή, θεωρείται πως πρέπει κάποιος να έχει φτάσει σε πολύ “σοβαρή κατάσταση” για να απευθυνθεί σε ειδικό, ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Όταν η κατάσταση του ατόμου είναι πολύ σοβαρή, δηλαδή ο ίδιος δεν έχει πια τα ψυχικά αποθέματα να δουλέψει με τον εαυτό του, τότε η φαρμακευτική αγωγή ίσως είναι απαραίτητη και έτσι θα παραπεμφθεί σε ψυχίατρο. Αντιθέτως, από την ψυχοθεραπεία μπορούν να ωφεληθούν περισσότερο εκείνοι που δεν αντιμετωπίζουν σοβαρή ψυχοπαθολογία, και είναι ικανοί να παρατηρήσουν τον εαυτό τους. Οι πιο ψυχικά ανθεκτικοί και υγιείς συνήθως απευθύνονται σε ψυχολόγους.
Το αν κάποιος χρειάζεται ψυχοθεραπεία έχει να κάνει με το κατά πόσο το θέμα του δυσχεραίνει την ζωή του και την λειτουργικότητά του. Λειτουργικότητα ορίζουμε την ικανότητα του ατόμου να προσαρμόζεται σε νέες καταστάσεις ή αλλαγές, να δημιουργεί ικανοποιητικές σχέσεις αγάπης και εμπιστοσύνης, να εργάζεται παραγωγικά, να ευχαριστιέται την ζωή του. Αυτά όλα είναι υποκειμενικά και δεν τα ορίζει κάποιος κανόνας. Κάποιοι ζητούν βοήθεια όταν οι ψυχικές τους αντοχές έχουν καταρρεύσει και δεν βλέπουν διέξοδο, όταν προβλήματα υγείας ή ψυχοσωματικά συμπτώματα τους κρούουν τον κώδωνα και δεν μπορούν να κλείσουν τα αυτιά. Κάποιοι άλλοι, νιώθουν πως για κάποιον λόγο επαναλαμβάνουν λάθη και αδυνατούν να σπάσουν τον φαύλο κύκλο και έτσι ζητούν βοήθεια. Άλλοι έχοντας την ανάγκη να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους, κινητοποιούνται από την διαδικασία της ψυχοθεραπείας, χωρίς να βιώνουν σημαντική έκπτωση στην λειτουργικότητά τους.
Έτσι λοιπόν, δεν υπάρχει κάποιος που θα πει ότι χρειάζεσαι ή δεν χρειάζεσαι ψυχοθεραπεία, καθώς εσύ ο ίδιος είσαι μόνο που μπορείς να κρίνεις αν κάτι είναι πρόβλημα για ‘σένα, αν είσαι έτοιμος/η να το αντιμετωπίσεις, αν θες να αλλάξεις την σχέση σου με αυτό. Σημαντικός παράγοντας είναι και ο χρόνος, η στιγμή που ο καθένας θα νιώσει ότι έχει έρθει η ώρα να αναλάβει δράση. Και αυτό επίσης, είναι κάτι το οποίο κρίνεις ο ίδιος αφού εσύ είσαι αυτός που χρειάζεσαι το κίνητρο για να αντέξεις την διαδρομή προς την γνώση του εαυτού σου και την αλλαγή. Το να αντιμετωπίσεις την ζωή σου και τον εαυτό σου ευθέως χρειάζεται θάρρος και τόλμη. Χρειάζεται λοιπόν κάποιος ψυχοθεραπεία όταν προσπαθεί να αλλάξει και να βελτιώσει την ζωή του, και οι προσπάθειές του έχουν φτάσει σε ένα τέλμα, το οποίο δεν μπορεί να υπερβεί. Μαζί με τον θεραπευτή σου θα ανοίξετε νέους δρόμους που ίσως μέχρι τώρα δεν ήταν στην διάθεσή σου.
Η ψυχοθεραπεία είναι μία συναρπαστική διαδρομή σε πλευρές του εαυτού και της ζωής που μέχρι τώρα δεν είχαμε γνωρίσει. Πολλές φορές λειτουργεί ανακουφιστικά, άλλες αναστατώνει, άλλες πονάει και δυσκολεύει, αλλά πάνω από όλα σε ανταμείβει και σε δικαιώνει. Το να γνωρίζει κανείς τον εαυτό του και να αναλαμβάνει την ευθύνη της ζωής του είναι τα πολυτιμότερα αγαθά που η ζωή μπορεί να δωρίσει, απλά δεν τα παρέχει άνευ κόπου και πόνου. Όποιος εμπλέκεται σοβαρά στο ταξίδι της ψυχοθεραπείας γνωρίζει πολύ καλά πως είναι από τα σημαντικότερα της ζωής του.
