Την τελευταία εβδομάδα , ζώντας μέσα στο τελείως παρανοϊκό σκηνικό που διαδραματίζεται στην χώρα μου , οι αφορμές για να θυμώσω είναι πάρα πολλές , οι αφορμές για να παρατήσω την χώρα μου είναι άλλες τόσες , οι λόγοι που νιώθω προδομένος από το σύνταγμα και την βουλή πάρα πολλοί , να απομονώσω το τομάρι μου από την κοινωνική κατάθλιψη είναι κάτι που το κάνω εύκολα , να κλειστώ μέσα στον εαυτό μου για να μην βλέπω όλα αυτά που συμβαίνουν είναι ένας ρόλος που πάλεψα για να τον αφήσω , το να προσπαθήσω να συμβαδίσω σύμφωνα με τους νόμους είναι πρακτικά αδύνατο , να αυτοκτονήσω είναι μια λύση …........................
Εδώ όμως υπάρχει πρόβλημα ….πρώτα πρέπει να σκοτώσω τα όνειρα μου....
Πρέπει να σκοτώσω τα συναισθήματα μου …....
Πρέπει να σκοτώσω ότι αγαπώ ….
Πρέπει να σκοτώσω τον ίδιο μου τον αγώνα …. αυτόν τον αγώνα που με απελευθέρωσε από τα ναρκωτικά ...Αυτόν τον αγώνα που έδωσα για να μπορέσω να κάνω την δική μου επανένταξη στην κοινωνία (εδώ υπάρχει η ειρωνεία που πολλές φορές νομίζω πως το σύμπαν μου κάνει πλάκα . Νομίζω πως συνωμότησε στην προκειμένη για να ζήσω , για να ζήσω άλλη μια κόλαση) ….
Και συνεχίζω..... πρέπει να σκοτώσω αυτά τα όνειρα που γίνανε δικά μου μέσα από τον αγώνα μου να για ζήσω , πρέπει να σκοτώσω όλα όσα έχτισα στην καινούργια μου ζωή , πρέπει να σκοτώσω όλη την γνώση που απέκτησα χτίζοντας ένα όνειρο ,να σκοτώσω την γνώση που απέκτησα εκεί έξω στον δρόμο και στον πραγματικό κόσμο χτίζοντας μια ζωή από την αρχή η μάλλον από το μείον , αντιμετωπίζοντας όλους τους δαίμονες και τις συνέπειες που είχε η δική μου κόλαση.
Πρέπει να σκοτώσω το ίδιο μου το μονοπάτι , αυτό το μονοπάτι που η βάση του είναι η αλήθεια και ταξίδι του η αγάπη....
Πριν αυτοκτονήσω χρειάζεται να σκοτώσω αυτό το κομμάτι του εαυτού που γνώρισα και το άλλο που με περιμένει για να γνωρίσω.
Χρειάζεται να σκοτώσω την αλήθεια που έμαθα για την ζωή .
Και η αλήθεια είναι ότι η ζωή είναι ένα δώρο …..
Και αυτό το δώρο μόνο να το ζήσω μπορώ …..
Θέλω να ζήσω (εδώ τώρα νιώθω εξοργισμένος) και μου λες εσύ (κύριε) πολιτικέ απαγορεύεται..... Μου λες θα ζήσουν τα νούμερα. ούτε καν τα λεφτά ...Αυτά τα νούμερα που σκοτώσανε τα λεφτά και μείναμε όλοι οικονομικά φτωχοί .
Ναι μου ζητάς να απαρνηθώ τον εαυτό μου και να αυτοκτονήσω για να ζήσουν τα νούμερα και μια χούφτα δίποδα ηλίθια ….
Μου ζητάς να είμαι νόμιμος για το κράτος μου, την στιγμή που νομιμοποιείς το ψέμα , η μάλλον κάνεις ένα ψέμα να μοιάζει με αλήθεια για να βολεύει τον τενεκεδένιο κόσμο σου.
Μου λες να ελπίζω , μου λες να δουλέψω , μου λες ένα κάρο ακαταλαβίστικες προτάσεις από λέξεις της ελληνικής γλώσσας και έχεις χτίσει ένα κόσμο γεμάτο από αυτές,προσπαθώντας να με πείσεις πως αυτή είναι η ζωή , πως εδώ μέσα κρύβεται όλη η φιλοσοφία της ανθρώπινης ράτσας , πως η εξέλιξη της ανθρωπότητας είναι να χτίζουμε φυλακές για να είμαστε ασφαλείς από τους αόρατους εχθρούς .
Μου λες (κύριε) πολιτικέ να πιστέψω τα λόγια σου και να τυφλωθώ μπροστά στις πράξεις σου.
Μου σερβίρεις ένα κάρο ναρκωτικά για να σωπάσω …
Μα δεν μπορώ πια να σωπάσω !!!
Τα έχω κόψει τα ναρκωτικά και έχω εθιστεί στην ζωή .
Έχω εθιστεί στην πραγματική φύση !!!
Έχω εθιστεί στον πραγματικό κόσμο !!!
Και εσύ (κύριε) πολιτικέ, δούλε του νούμερου 0,δεν ανήκεις στον πραγματικό κόσμο .
Στον πραγματικό κόσμο είσαι το μηδέν και είμαι το 1 .
Βάλε όσα μηδενικά θέλεις χάρισμα σου (κύριε) πολιτικέ,χωρίς το 1 είσαι το απόλυτο μηδέν .
Ο τενεκεδένιος φανταστικός σου κόσμος εξαρτάται από το πότε θα πάρω εγώ το 1 από μπροστά σου και συ τότε θα χαθείς , θα ψάχνεις ένα υποκατάστατο για να ζήσεις...
Ναι θα έχεις αφόρητες χαρμάνες γιατί πολύ απλά η εξουσία είναι το κορυφαίο ναρκωτικό και να σου πω το νέο; δεν υπάρχει υποκατάστατο …....
Θα παρακαλάς να πεθάνεις μπροστά στο ξύπνημα της συνείδησης σου ….εμ τι νόμιζες εξουσιάζοντας νούμερα θα γίνεις Θεός;
Και γω κάποτε ήμουν ένας μικρός Θεός και νόμιζα πως το φτιάξιμο από την ενδοφλέβια δεν θα τελειώσει ποτέ …..
Το ναρκωτικό δεν τελειώνει ποτέ , αυτό που τελειώνει (κύριε) πολιτικέ είναι το ψέμα που ποτίζεις στον ίδιο σου τον εαυτό και στο τέλος αν είσαι τυχερός θα πεθάνεις από υπερβολική δόση , αλλιώς θα χρειαστείς ανθρώπινη συμπόνια για να ζήσεις..και τότε …
ναι τότε θα δεις, άλλο οι λέξεις και άλλο το βιωματικό της λέξης....
Άλλο είναι να περιγράφεις μια κόλαση και άλλο να την ζεις ….
Τότε , (και το τότε είναι πολύ κοντά) εγώ θα έχω ζήσει γιατί δεν μπόρεσα να σκοτώσω όλα όσα λαχταρά η ψυχή μου , τότε εγώ θα ζω το όνειρο μου γιατί δεν σε πίστεψα , τότε εγώ θα έχω πετάξει λίγα από τα δεσμά σου και θα κρατήσω τα δικά μου , τότε εγώ θα συνεχίσω να ταξιδεύω νιώθοντας την αγάπη γιατί προσπάθησα να αγαπήσω και να αγαπηθώ , τότε θα σε συμπονέσω (κύριε) πολιτικέ, αλλά η δικιά μου η συμπόνια θα σου γίνει κόλαση , μη με ρωτάς το γιατί , απλά το ξέρω......
Για το σήμερα (κύριε) πολιτικέ ένα έχω να σου πω : όσους νόμους και να κάνεις όσα ψέματα και αν πεις , όσο και αν προσπαθείς να με πείσεις να ελπίζω , εγώ απλά σταμάτησα να ελπίζω και άρχισα να ΖΩ.
Σήμερα μου είσαι αδιάφορος , εγώ θα ζήσω …...................
Υ.Γ. όταν οι (κύριοι) πολιτικοί δεν θέλουν την εξεταστική …. τότε και γω δεν έχω να δώσω λογαριασμό σε καμία εφορία , σε κανέναν επίτροπο , σε κανένα τέλος πάντων όργανο και θεσμό του Κράτους....σήμερα καταργήθηκαν όλα.....ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ και μην μου πείτε ξανά ότι δεν έχω παιδιά η καμιά άλλη δικαιολογία ….....ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ για να έχουν οι γονείς να ταΐσουν τα παιδιά τους.....
Υ.Γ.2 δεν είμαι με κανένα κόμμα ...είμαι απλά ένα τίποτα μέσα στο τίποτα δηλαδή άνθρωπος.......................
ακης κουστουλιδης
Πηγή
