Έρευνες που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του εγκεφάλου επιδεικνύουν ότι έχουμε γεννηθεί για να μαθαίνουμε και αυτό το κάνουμε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Όμως πώς μαθαίνουμε και γιατί μαθαίνουμε; Για να εξελισσόμαστε, να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι και να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη της κοινωνίας στην οποία ζούμε. Η αλλαγή αποτελεί προϋπόθεση για την εξέλιξη. Αφορά στο να «ξε-μάθουμε», στο να πάρουμε την απόφαση να μην σκεφτόμαστε, λειτουργούμε ή νιώθουμε με το γνωστό μέχρι τώρα σε μας τρόπο. Και αυτό απαιτεί το «κλάδεμα» των συνάψεων του εγκεφάλου μας έτσι ώστε να αναπτυχθούν νέοι. Απαιτεί να «ξεχάσουμε» τη συναισθηματική κατάσταση η οποία έχει γίνει μέρος της προσωπικότητάς μας και στη συνέχεια να επαναπρογραμματίσουμε το σώμα μας ώστε να λειτουργεί μέσα σε ένα νέο συναισθηματικό πλαίσιο, με ένα καινούριο μυαλό.
Η νευροεπιστήμη έχει αποδείξει ότι οι άνθρωποι έχουν τρεις εγκεφάλους οι οποίοι μας επιτρέπουν να σκεφτόμαστε, να πράττουμε, να είμαστε. Το τμήμα του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη σκέψη, την αντίληψη, τη γλώσσα και την απόκτηση γνώσεων είναι ο νεοφλοιός-neocortex. Κάθε φορά που μαθαίνουμε κάτι καινούριο δημιουργούμε μία νέα σύναψη στο εγκεφαλικό αυτό τμήμα.
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο να μαθαίνουμε αλλά να χρησιμοποιούμε αυτά που μάθαμε, να τα κάνουμε κτήμα μας έτσι ώστε να αποκτούμε συνεχώς νέες εμπειρίες και να εξελισσόμαστε. Οι εμπειρίες πλουτίζουν τον εγκέφαλό μας γιατί στο πλαίσιο αυτών και οι πέντε αισθήσεις μας προσλαμβάνουν νέα στοιχεία από το περιβάλλον, και προκαλούν μία νέα οργάνωση των νευρώνων ώστε εκφραστεί αυτή η νέα εμπειρία. Τότε είναι που ενεργοποιείται ο δεύτερος εγκέφαλός μας, το μεταιχμιακόσύστημα-limbic brain που ελέγχει συναισθηματικές και συμπεριφορικές δραστηριότητες. Τη στιγμή που ξεκινούμε να αλλάζουμε τη συμπεριφορά μας και αρχίζουμε να έχουμε νέες εμπειρίες, πρέπει να μάθουμε το συναισθηματικό μας σώμα αυτό που έχουμε καταλάβει σε νοητικό επίπεδο. Σ’ αυτή τη φάση αρχίζουν και δουλεύουν ταυτόχρονα δύο εγκέφαλοι. Δεν αρκεί όμως να ζήσουμε τη νέα αυτή εμπειρία μία φορά. Πρέπει να την επαναλαμβάνουμε συνεχώς ώστε να την απομνημονεύσουμε. Πρέπει σε ένα νευροχημικό επίπεδο να κάνουμε το μυαλό μας και το σώμα μας να μάθουν το ίδιο πράγμα.
Όταν συμβαίνουν όλα τα προαναφερόμενα τότε μεταφερόμαστε σε μία νέα κατάσταση του είναι μας, σε έναν νέο τρόπο να ζούμε, να αντιδρούμε, να μαθαίνουμε. Όταν βρισκόμαστε σε μία τέτοια κατάσταση, τότε οι σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας ευθυγραμμίζονται με βάση τη νέα ιδέα-αντίληψη και ενεργοποιείται η παρεγκεφαλίδα, το κέντρο της μνήμης, το οποίο μας δίνει τη δυνατότητα να «θυμόμαστε» τη νέα αυτή κατάσταση-συνήθεια και έτσι να λειτουργούμε με έναν νέο τρόπο ασυνείδητα.
Το τρίτο μέρος του εγκεφάλου μας, ο ερπετικός-reptilican εγκέφαλος, είναι η βάση του υποσυνείδητου και σχετίζεται επίσης με τα ένστικτα και τη θέλησή μας για επιβίωση. Προσλαμβάνει πληροφορίες από τους δύο άλλους εγκεφάλους και παίζει βασικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων όταν δεν μπορεί ο νεοφλοιός να ανταπεξέλθει με τη λογική.
Σας παραθέτουμε ένα ενδιαφέρον βίντεο όπου μπορείτε να δείτε πώς ακριβώς συντελούνται οι αλλαγές σε εγκεφαλικό επίπεδο με βάση τις έρευνες των νευροεπιστημόνων.
Πηγές: http://www.drjoedispenza.com, http://tedxtacoma.com
Δήμητρα Ζερβάκη, ΕΜΒΑ, PMP http://haspeedlearning.wordpress.com/
Αντικλείδι
