Στη
συνέχεια τιμωρείται με βασανιστικό θάνατο Τίποτα δεν μένει ατιμώρητο στη
φύση, όπως προκύπτει από τη μακάβρια ιστορία των μυρμηγκιών ζόμπι.
Στα
τροπικά δάση της Βραζιλίας παραμονεύει ένας φονικός μύκητας που
προσβάλλει τα μυρμήγκια και τα μετατρέπει σε ζαλισμένα ζόμπι που κάνουν
κύκλους γύρω από τον εαυτό τους. Το μεσημέρι τα ζόμπι
σκαρφαλώνουν σε ένα φύλλο περίπου 25 εκατοστά πάνω από το έδαφος και
αρχίζουν να το δαγκώνουν, συμπεριφορά καθόλου συνηθισμένη για τα
μυρμήγκια. Λίγο αργότερα τα μυρμήγκια ζόμπι πεθαίνουν βασανιστικά. Η
δράση όμως του παρασιτικού μύκητα «Ophiocordyceps»
δεν σταματά εδώ, αφού μετά από δυο με τρείς ημέρες τρυπά το κεφάλι των
νεκρών μυρμηγκιών για να αναπτύξει ένα στέλεχος που μέσα στα επόμενα
24ωρα θα σκορπίσει στο έδαφος φονικά σπόρια, τα οποία θα προσβάλλουν νέα
μυρμήγκια.
Μάλιστα
το γεγονός ότι τα μυρμήγκια ζόμπι λίγο πριν πεθάνουν σκαρφαλώνουν σε
φύλλα φαίνεται πως δεν είναι τυχαίο αλλά αντίθετα βοηθά στο να
εκτοξευτούν και διασκορπιστούν καλύτερα τα σπόρια στο έδαφος. Οι
επιθέσεις του φονικού μύκητα στα ανυποψίαστα μυρμήγκια χρονολογούνται
πριν 48 εκατομμύρια χρόνια. Ωστόσο, αυτό που δεν γνωρίζαμε μέχρι σήμερα
είναι ότι ο ιός που μετατρέπει τα μυρμήγκια σε ζόμπι βρίσκει με τη σειρά
του τραγικό θάνατο από έναν άλλο μύκητα – παράσιτο που αναπτύσσεται στο
σώμα των νεκρών μυρμηγκιών και στο στέλεχος που εκτοξεύει τα φονικά
σπόρια στο έδαφος.
Αυτό
είναι το βασικό συμπέρασμα σχετικής μελέτης του Πανεπιστημίου της
Πενσυλβάνια, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Scientific
American. Πιο συγκεκριμένα, καλύπτοντας τον αρχικό μύκητα και το
στέλεχός του, ο δεύτερος μύκητας, που αποκαλείται μύκητας –
υπερπαράσιτο, εμποδίζει την εκτόξευση των σποριών στο έδαφος και κατ’
επέκταση τη δημιουργία νέων μυρμηγκιών ζόμπι. Ως εκ τούτου εξασφαλίζεται
η ισορροπία στη φύση και στην αποικία των μυρμηγκιών, η οποία γλιτώνει
τον αφανισμό.
Όμως
ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι, σύμφωνα με την
έρευνα, τελικά και ο μύκητας υπερπαράσιτο βρίσκει τραγικό θάνατο στο
κουφάρι του νεκρού μυρμηγκιού από την επιδρομή μικρών εντόμων, κυρίως
σκνιπών και άλλων ειδών που μέχρι σήμερα δεν ήταν γνωστά στους
επιστήμονες. Οι σκνίπες γεννούν τα αυγά τους στο κουφάρι του νεκρού
μυρμηγκιού και οι προνύμφες με τη σειρά τους καταβροχθίζουν τον μύκητα
υπερπαράσιτο. Η έρευνα αναμένεται να συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη
βελτιωμένων φυτοφαρμάκων και εντομοκτόνων στον αγροτικό τομέα.
