Πολλοί –ακόμη και ενήλικες– φοβούνται το σκοτάδι, έστω κι αν δεν υπάρχει πραγματικός λόγος ανησυχίας. Γιατί; Ο φόβος είναι ένας αρχέγονος μηχανισμός αυτοπροστασίας του ανθρώπου, που μας κάνει να αντιδρούμε ταχύτερα. Εμφανίζεται όταν εκτιμούμε ότι οι δυνατότητές μας (π.χ. το ρόπαλο του ανθρώπου των σπηλαίων) υπολείπονται της πραγματικής απειλής (όπως είναι π.χ. μια μαχαιρόδους τίγρη).
Ο φόβος κάνει το σώμα να σημάνει συναγερμό, ώστε σε ελάχιστο χρόνο να είναι σε θέση να δώσει μάχη ή να τραπεί σε φυγή. Προκαλείται από την εκτίμησή μας για τη σοβαρότητα μιας απειλής. Επειδή όμως είναι δύσκολο να αξιολογηθεί επακριβώς μια απειλή στο σκοτάδι, είναι εύκολο να υπερεκτιμήσουμε τον κίνδυνο, γεγονός που προκαλεί φόβο. Οι αισθήσεις μας δεν είναι ιδιαίτερα οξείες τη νύχτα, καθώς έχουμε προσαρμοστεί ως είδος να ζούμε στο φως της μέρας.
Γι’ αυτό, είναι δύσκολο να αποφανθούμε αν υπάρχει κρυφή απειλή ή παγίδα γύρω μας στο σκοτάδι. Ορισμένοι μπορούν να τιθασεύουν καλύτερα αυτό το φόβο, ενώ κάποιοι άλλοι δυσκολεύονται – ίσως λόγω προηγούμενων δυσάρεστων εμπειριών σε σχέση με το σκοτάδι.
ΠΗΓΗ
