Είναι λάθος να συγχέεται η Θεοπνευστία της Αγίας Γραφής, με το "αλάθητο". Η Αγία Γραφή είναι αλάθητη ΜΟΝΟ σε θέματα σωτηρίας, και ΜΟΝΟ ερμηνευόμενη από την Εκκλησία, η οποία είναι και αυτή που έγραψε την Αγία Γραφή.
Οι περισσότεροι Προτεστάντες, συγχέουν τη Θεοπνευστία με το "αλάθητο". Ως συνέπεια αυτής της σύγχυσης, όχι μόνο παρερμηνεύουν την Αγία Γραφή, (εφόσον είναι ξεκομμένοι από την Εκκλησία), αλλά αυτές τις παρερμηνείες τους, προσπαθούν να τις αναγάγουν σε επιστημονικά αξιώματα, που δήθεν γράφτηκαν αλαθήτως από την Αγία Γραφή.
Ας δούμε πόσο λάθος είναι αυτή η άποψη, ότι δηλαδή η Αγία Γραφή είναι αλάθητη:
Η αλλοίωση των μεταφράσεων
Η Αγία Γραφή γράφτηκε σε δύο γλώσσες: Στην Ελληνική και στην Εβραϊκή. Κάθε γλώσσα, έχει τη δική της ιδιαίτερη έννοια για την κάθε λέξη, ιδιαίτερα για τις λέξεις με αφηρημένη έννοια. Εφόσον λοιπόν δεν γνωρίζουν όλοι Εβραϊκά και Ελληνικά, είναι λογικό να μεταφράζεται η Αγία Γραφή σε διάφορες γλώσσες. Όμως αυτές οι μεταφράσεις, ΠΑΝΤΑ αποτυγχάνουν να αποδώσουν το ακριβές νόημα των φράσεων και του σκεπτικού της πρωτότυπης γλώσσας. Όχι μόνο λόγω διαφορετικού εννοιολογικού "φορτίου" της κάθε λέξης σε κάθε γλώσσα, αλλά και λόγω των ιδιωματισμών της κάθε γλώσσας.
Αυτό σημαίνει, ότι η Αγία Γραφή, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι παραμένει όπως γράφτηκε, μόνο στη γλώσσα που γράφτηκε. Σημαίνει επίσης, ότι μόνο όποιος ξέρει Εβραϊκά και Ελληνικά, μπορεί να κατανοήσει το νόημα των λέξεων και των φράσεων, στην ακριβή πρωταρχική σημασία τους. Μάλιστα, ακόμα και ο Έλληνας, δεν κατανοεί Εβραϊκά, και ο Εβραίος δεν κατανοεί Ελληνικά. Κανείς λοιπόν δεν μπορεί να κατανοήσει ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Αγία Γραφή ακριβώς όπως γράφτηκε, οποιαδήποτε γλώσσα κι αν γνωρίζει. Εκτός αν γνωρίζει τα Εβραϊκά και τα Ελληνικά ως μητρική του γλώσσα. Πόσοι τέτοιοι άνθρωποι υπάρχουν στον κόσμο;
Η αλλοίωση του χρόνου
Ακόμα και τότε όμως, υπάρχει και άλλο πρόβλημα. Τόσο στην Παλαιά, όσο και στην Καινή Διαθήκη, έχουν γίνει προσθήκες και αφαιρέσεις ή μετατροπές, σε διάφορα σημεία της. Βεβαίως είναι μετατροπές μικρής δογματικής σημασίας, εφόσον ξεκαθαρίζονατι από άλλα σημεία, όμως δεν παύουν να είναι ΔΙΑΦΟΡΕΣ. Και δυστυχώς δεν έχουμε τα πρωτότυπα, για να γνωρίζουμε όλες, και ακριβώς τις διαφορές αυτές.
Και την κατάσταση δυσκολεύει ακόμα περισσότερο, το ότι από τη συγγραφή της Αγίας Γραφής ως σήμερα, πέρασαν ΧΙΛΙΕΤΙΕΣ. Οι άνθρωποι τότε, είχαν διαφορετική αντίληψη για πολλά πράγματα. Και είχαν διαφορετική αντίληψη για την ακριβή έννοια της κάθε λέξης. Ακόμα, γράφτηκαν αυτά σε μια γλώσσα που σήμερα δεν χρησιμοποιείται πλέον. Και αυτό σημαίνει, ότι ακόμα και στα Εβραϊκά και τα Ελληνικά, ακόμα και αν κάποιος τα γνωρίζει ως μητρική του γλώσσα, δεν είναι δυνατόν να κατανοεί τις λέξεις με την ίδια ευκολία και έννοια που τις κατανοούσαν οι άνθρωποι της εποχής που τα έγραψαν! Και αν αυτό συμβαίνει στην Καινή Διαθήκη, που γράφτηκε "μόνο" 2000 χρόνια πριν, πόσο μάλλον στην Παλαιά, που άρχισε να γράφεται πριν από 3500 χρόνια!
Η αλλοίωση της μνήμης και της κατανόησης
Υπάρχει ένα παιδικό παιχνίδι, το "χαλασμένο τηλέφωνο". Λέει ένα παιδί σε ένα άλλο μια φράση ή μια ιστορία, και το ένα παιδί, τη λέει στο επόμενο, ανάλογα με το τι θυμόταν, και το το κατάλαβε. Όταν φθάνει στο τελευταίο παιδί η φράση ή η ιστορία, έχει υποστεί δραματικές αλλαγές, συχνά είναι εντελώς άσχετη με την αρχική!
Σκεφθείτε λοιπόν, ότι ο συγγραφέας ενός κειμένου της Αγίας Γραφής, συχνά μας γράφει αυτό που θυμόταν, ή αυτό που κατάλαβε από μια ομιλία, ή μια ιστορία. Μερικοί ακόμα, όπως ο Ευαγγελιστής Λουκάς, δεν ήταν καν αυτόπτες μάρτυρες των όσων έγραψαν, αλλά μας μεταφέρουν όσα "διερεύνησαν" από τους αυτόπτες, όπως ο Λουκάς παραδέχεται στην αρχή του βιβλίου του (Λουκάς 1/α: 2). Εκεί λέει: "καθώς παρέδοσαν ημίν οι απ’ αρχής αυτόπται και υπηρέται γενόμενοι του λόγου". Έχουμε λοιπόν για παράδειγμα τον Χριστό που μίλησε, αυτόν που τον άκουσε και κατάλαβε όσα κατάλαβε, τον Λουκά, στον οποίο μεταφέρθηκαν αυτά τα λόγια, και τον τρόπο που τα κατάλαβε ο Λουκάς. Στη συνέχεια, έχουμε τον Λουκά να τα καταγράφει, και εμάς με τη σειρά μας, να τα διαβάζουμε, και να τα κατανοούμε με τους δικούς μας περιορισμούς και τις δικές μας προκαταλήψεις και αντιλήψεις. Πολύ δε περισσότερο, όταν αυτά καταγράφηκαν, πολλά χρόνια μετά από τον καιρό που ειπώθηκαν, και μεσολάβησε το "σφουγγάρι" της μνήμης!
Είναι προφανές από τα παραπάνω, ότι δεν είναι δυνατόν, αυτά που κατανοεί ο καθένας μας σε κάθε σημείο, να είναι αυτά ακριβώς που ακούστηκαν πράγματι από τον Χριστό! Για παράδειγμα, ο Λουκάς αναφέρει μια φράση του Χριστού από την "επί του όρους ομιλία", ως εξής: "μακάριοι οι πτωχοί, ότι υμετέρα εστίν η βασιλεία του Θεού" (Λουκάς 6/ς: 20). Αντιθέτως ο Ματθαίος την αναφέρει ως εξής: "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, ότι αυτών εστιν η βασιλεία των ουρανών" (Ματθαίος 5/ε: 3). Όπως μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί, άλλο είναι "οι πτωχοί", και άλλο "οι πτωχοί το πνεύματι". Και έστω και αν ισχύουν και οι δύο αυτές φράσεις για τη Χριστιανική πίστη, δεν είπε ο Χριστός και τα δύο. Ένα από τα δύο είπε. Τι ακριβώς είπε; Είναι σαφές ότι τα λόγια του, μεταφέρθηκαν διαφορετικά, από τον έναν εκ των δύο Ευαγγελιστών! Γιατί εδώ, μεσολάβησε η προσωπική κατανόηση του μεταφέροντος τον λόγο του Χριστού, και η μνήμη του.
Λάθη στην Αγία Γραφή
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι δεν είναι δυνατόν να ισχυρίζεται κάποιος, ότι "θεοπνευστία" σημαίνει "αλάθητο". "Η δύναμις του Κυρίου, εν ασθενεία τελειούται" (Β΄ Κορινθίους 12/ιβ: 9). Ο Θεός εκπληρώνει το σκοπό του, μέσα από την ανθρώπινη αδυναμία και τα λάθη. Και τότε είναι φανερό, ότι δεν είναι κανένας άνθρωπος ο αλάθητος οδηγός και φωστήρας, αλλά ΜΟΝΟ ο Θεός είναι Αυτός που μπορεί να οδηγήσει ασφαλώς την Εκκλησία Του.
Η Αγία Γραφή δεν είναι "υπαγορευμένο κείμενο". Οι συγγραφείς της, δεν είχαν τη συναίσθηση, ότι αυτό που έγραφαν θα ενσωματωθεί στην Αγία Γραφή. Έγραφαν περί της Αποκάλυψης του Θεού σε αυτούς. Δεν τους υπαγόρευσε ο Θεός την Αγία Γραφή, υπό τύπον προϊσταμένου και γραμματέως, όπως έχουν την εντύπωση πολλοί Προτεστάντες. Κατέγραψαν κάποια πράγματα ωφέλιμα, (είτε κατ' εντολήν του Θεού, είτε από μόνοι τους), στα οποία υπήρχε και Θεία Αποκάλυψη. Και αυτή η Θεία Αποκάλυψη που ΠΕΡΙΕΙΧΑΝ, τα έκανε να συγκαταριθμηθούν από την Εκκλησία ως "Θεόπνευστα". Δεν ήταν ολόκληρα "Θεία Αποκάλυψη". Αλλά ΠΕΡΙΕΙΧΑΝ Θεία Αποκάλυψη. Αυτό σημαίνει, ότι δεν είναι σωστό να θεωρούμε κάθε τους λέξη ως "αλάθητη". Αλλά μόνο εντός της παράδοσης της Εκκλησίας είναι δυνατόν να γίνει η ορθή κατανόηση του κειμένου.
Αν ο σκοπός του Θεού ήταν να είναι η Αγία Γραφή αλάθητη, ΘΑ ΕΙΧΕ ΑΠΟΤΥΧΕΙ! Γιατί έχοντας υπ' όψιν όλα τα παραπάνω προβλήματα που αναφέραμε, ΚΑΝΕΙΣ δεν είναι δυνατόν να τη διαβάσει, και να ισχυρισθεί ότι διαβάζει και αντιλαμβάνεται το ακριβές νόημα που είχε υπ' όψιν του ο συγγραφέας του κάθε βιβλίου της. Έστω και αν γνώριζε Ελληνικά η Εβραϊκά! Το ακριβές νόημα της Θείας Αποκάλυψης, δεν είναι δουλειά της Αγίας Γραφής, αλλά ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ συνολικά και διαχρονικά.
Αλλά η Αγία Γραφή, ως Θεόπνευστο σύγγραμμα, είναι γραμμένο με τη Θεία Πρόνοια. Και ΤΙΠΟΤΑ εκεί μέσα, δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός δια της Εκκλησίας Του, φρόντισε να γραφεί και να μαζευτεί, οτιδήποτε χρειαζόταν για το σκοπό της Αγίας Γραφής.
Αυτό σημαίνει, ότι έχουν το σκοπό τους εκεί, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ!
Το σκοπό θα μπορούσε να εξυπηρετεί ένα ολοφάνερο λάθος στην Αγία Γραφή; Μα φυσικά θα ήταν ο καλύτερος τρόπος, για να μας δείξει ο Θεός, ότι η Προτεσταντική άποψη της "αλάθητης" Αγίας Γραφής είναι λάθος! Ότι έτσι ο πιστός, δεν είναι δικαιολογημένος να "κολλάει" στην αιρετική Προτεσταντική άποψη: "Μόνο η αλάθητη Γραφή", αλλά πρέπει να ζητήσει βοήθεια κατανόησης από "τον στύλο και εδραίωμα της αληθείας, την Εκκλησία"! (Α΄ Τιμόθεον 3/γ: 15).
Ας δούμε λοιπόν ένα ολοφάνερο λάθος, για να πιστοποιήσουμε αυτό ακριβώς: Ότι η Αγία Γραφή, από μόνη της, αν ερμηνεύεται ξέχωρα από την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας, δεν διαφέρει από οποιοδήποτε άλλο βιβλίο, και περιέχει λάθη:
Γράφει ο Ματθαίος στο 27/κζ: 9: "Τότε επληρώθη το ρηθέν δια Ιερεμίου του προφήτου λέγοντος: Και έλαβον τα τριάκοντα αργύρια, την τιμήν του τετιμημένου ον ετιμήσαντο από υιών Ισραήλ"
Λοιπόν, ψάξτε όσο θέλετε τον Ιερεμία. Αυτό το εδάφιο δεν θα το βρείτε! Και ας γράφει ο Ματθαίος ότι το λέει ο Ιερεμίας. Πού είναι αυτό το εδάφιο; Βρίσκεται στον προφήτη Ζαχαρία! Γράφει ο Ζαχαρίας:
"και ερώ προς αυτούς: Ει καλόν ενώπιον υμών εστι, δότε στήσαντες τον μισθόν μου ή απείπασθε· και έστησαν τον μισθόν μου τριάκοντα αργυρούς" (Ζαχαρίας 11/ια: 12).
Είναι προφανές εδώ, ότι ο Ματθαίος έγραψε από μνήμης την προφητεία, και έκανε λάθος! Νόμιζε ότι την είχε διαβάσει στον Ιερεμία, αλλά την είχε διαβάσει στον Ζαχαρία! Συνεπώς, αυτά που έγραφε, δεν του τα υπαγόρευε ο Θεός. Δικά του ήταν! Δεν είναι δυνατόν ο Θεός να του υπαγόρευσε λάθος πληροφορία. Λέτε ο Θεός να μην ήξερε ποιος έγραψε την προφητεία στην πραγματικότητα; Όμως ο Θεός τον άφησε να κάνει αυτό το λάθος, για να είναι αυτό το λάθος σήμερα, ατράνταχτη απόδειξη, απέναντι στην αιρετική Προτεσταντική άποψη της αλάθητης Αγίας Γραφής!
Συμπέρασμα
Από τα παραπάνω, εξάγεται το ασφαλές συμπέρασμα, ότι το να απορρίπτει σήμερα κάποιος μια επιστημονική απόδειξη, επειδή νομίζει ότι διαβάζει κάτι διαφορετικό στην Αγία Γραφή, δεν είναι σωστό και Χριστιανικό. Η Αγία Γραφή δεν γράφτηκε για να μας δείξει επιστημονικά επιτεύγματα. Γράφτηκε για να μας πληροφορήσει για το σχέδιο σωτηρίας μας, του Θεού εν Ιησού Χριστώ. Αν ήθελε ο Θεός να μας δώσει επιστημονικές πληροφορίες, βεβαίως θα μας έδινε μια εγκυκλοπαίδεια, και όχι την Αγία Γραφή.
Βεβαίως περιέχει και επιστημονικές πληροφορίες, στο βαθμό που κάτι είναι Θεία Αποκάλυψη. Αλλά όπως ήδη είπαμε, δεν είναι ΟΛΑ εκεί μέσα Θεία Αποκάλυψη. Το ίδιο συμβαίνει για κάθε πληροφορία της Αγίας Γραφής. ΤΑ ΠΑΝΤΑ στην Αγία Γραφή, πρέπει να κατανοούνται μέσα από το πνεύμα της Εκκλησίας, η οποία είναι η μόνη που μπορεί να δώσει τη σωστή διάσταση των γραμμένων, μια και η Αγία Γραφή είναι δικό της προϊόν. Διαφορετικά ο καθένας ερμηνεύει αυθαίρετα τα γραμμένα, με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες Προτεσταντικές αιρέσεις στον κόσμο, που ΟΛΕΣ τους λένε ότι κατανοούν σωστά την Αγία Γραφή, αλλά ΟΛΕΣ τους, διαφέρουν η μία από τις άλλες.
Το φυσικό περιβάλλον της Αγίας Γραφής είναι η Εκκλησία. Και μόνο εν τη Εκκλησία, και με την εμπειρία των Αγίων της Εκκλησίας, η Αγία Γραφή αποβαίνει αλάθητος οδηγός ΣΩΤΗΡΙΑΣ.
N. M.
