Ο άνθρωπος ο οποίος δέχεται τον Χριστό στη ζωή του αναγεννιέται. Πεθαίνει ο παλαιός, προ Χριστού, εαυτός του και ζει ως νέος εαυτός. Ο παλαιός είναι εγωκεντρικός, ο νέος Θεοκεντρικός. Ο παλαιός εξυπηρετεί ατομικές ανάγκες και αμύνεται απέναντι σε εξωτερικούς εχθρούς. Ο νέος υπακούει στο θέλημα το Θεού και ελευθερώνεται από κάθε κακία και αρνητικότητα.
Στην ιερή, υπαρξιακή διάσταση της εν Χριστώ ζωής δεν υπάρχει ατομική εγωκεντρικότητα η οποία χρειάζεται να αμύνεται απέναντι σε εξωτερικούς κινδύνους. Η ίδια η ταυτότητα του πιστού λάτρη είναι θεότητα. Και τα πάντα εν πάσι Χριστός. Χαρά αιωνιότητας παραδεισένια.
