Ο θεός για τον οποίον οι φιλόσοφοι, οι επιστήμονες και όλοι οι υπόλοιποι αρέσκονται να τσακώνονται, δεν είναι ένας θεός που οι πιο πολλοί θα αναγνώριζαν αν τον συναντούσαν. Είναι πιο πολύ προς το αφηρημένο κάτι σαν την ‘Δύναμη’ στον Πόλεμο των Άστρων και μάλλον δεν είναι ένας ουράνιος γέροντας που ξαγρυπνά και νοιάζεται με αγωνία για το τι κάνω εγώ κι εσύ. Τώρα ούτε και αυτό είναι πολύ σίγουρο έτσι;
Ο Γάλλος μαθηματικός και φιλόσοφος του 17ου αιώνα Πασκάλ υποστήριξε ότι αν θα αποφασίσει να πιστέψει κάποιος στο θεό η όχι είναι ουσιαστικά ένα στοίχημα. Αν αποφασίσουμε να πιστέψουμε στο θεό και στο τέλος ανακαλύψουμε πως δεν υπάρχει, δεν έγινε και τίποτα. Τώρα φυσικά θα έχουμε χάσει την ικανότητα να απολαύσουμε τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα, αλλά αυτό είναι ψιλά γράμματα σε σύγκριση με την εναλλακτική.
Αν βάλουμε στοίχημα πως δεν υπάρχει θεός και στο τέλος ανακαλύψουμε ότι υπάρχει, έχουμε χάσει το κυρίως πιάτο. Τον αιώνιο παράδεισο. Άρα, σύμφωνα με τον Πασκάλ καλό είναι να ζούμε σαν να υπάρχει θεός. Αυτό είναι γνωστό σαν το στοίχημα του Πασκάλ, η όπως λέμε στις μπίζνες ‘μειώνω τους κινδύνους’ η όπως λένε στον τζόγο ‘στήνω τις πιθανότητες’.
Μια όμορφη ξανθιά εμπνευσμένη από την φιλοσοφία του Πασκάλ, μπαίνει σε μια τράπεζα με 100.000e και ζητά να ανοίξει ένα λογαριασμό. Ο τραπεζικός την ρωτά επιφυλακτικός
-Που τα βρήκατε τόσα χρήματα κυρία μου;
-Από τον Τζόγο του απαντά είμαι πολύ καλή στα στοιχήματα.
-Τι είδους στοιχήματα; ξανά ρωτά με ενδιαφέρον τώρα ο τραπεζικός.
-Όλων των ειδών τα στοιχήματα. Να τώρα βάζω μαζί σας στοίχημα 30.000e πως μέχρι αύριο το μεσημέρι θα έχετε κάνει ένα τατουάζ πεταλούδα στον αριστερό σας γλουτό.
-Κυρία μου αυτό αποκλείεται, αλλά δέχομαι το στοίχημα σας.
Την άλλη μέρα το μεσημέρι επιστρέφει η κυρία με τον δικηγόρο της ως μάρτυρα.
Ο τραπεζικός κατεβάζει το παντελόνι του και δείχνει και στους δύο τους πως δεν έχει τατουάζ πεταλούδα στον γλουτό του. Πραγματικά η γυναίκα συμφωνεί και δίνει 30.000e στον τραπεζικό. Τότε ο δικηγόρος βγάζει και δίνει στην γυναίκα 170.000e και βρίζοντας φεύγει από την τράπεζα.
-Μα τι έπαθε; Ρωτά ο τραπεζικός.
-Τίποτα μην ανησυχείς, απλά δεν ξέρει να χάνει. Του έβαλα στοίχημα χτες το απόγευμα 200.000e πως σήμερα το μεσημέρι θα κατεβάζατε το παντελόνι σας και θα μας δείχνατε τον πισινό σας, μέσα στην τράπεζα, στο γραφείο σας.
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο να στοιχηματίζεις εκ του ασφαλούς και στο να στήνεις τις πιθανότητες. Στους ανθρώπους αρέσουν οι αποδείξεις αλλά το θέμα είναι πως τίποτα δεν αποδεικνύεται.
Η θεωρία της Βαρύτητας δεν αποδείχτηκε ποτέ, ούτε η θεωρία της σχετικότητας. Απλά κάποιες φορές ισχύει κάποιες όχι. Τώρα γιατί θα πρέπει να αποδεχτεί ποιος από όλους τους θεούς είναι ο καλύτερος; Του βαπτιστή; Του καθολικού; Του προτεστάντη; Του ευαγγελιστή; Του ορθόδοξου; Του μουσουλμάνου; Του βουδιστή; Ακόμα και ο θεός θα σάστισε με τους ανθρώπους… Σοβαρά τώρα υπάρχουν πολύ σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα δόγματα. Μονάχα οι καθολικοί πιστεύουν την άμωμη σύλληψη του Ιησού. Διάβασε τα ξεκατινιάσματα των θεών.
Ο Ιησούς περπατούσε στο δρόμο όταν πρόσεξε ένα πλήθος ανθρώπων να πετάνε πέτρες σε μια μοιχαλίδα. Τότε είπε «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω». Ξαφνικά μια πέτρα διέσχισε τον αέρα και χτύπησε την μοιχαλίδα. Ο Ιησούς γυρνώντας το κεφάλι του είπε. -Μαμά.
Το μοναδικό κοινό που έχουν όλα τα δόγματα είναι ότι πιστεύουν πως μόνο αυτοί δικαιούνται τον παράδεισο.
Ένας άνθρωπος φτάνει στον παράδεισο και τον ρωτά ο Πέτρος
-Θρησκεία;
-Βαπτιστής
-Πήγαινε στην αίθουσα 15 αλλά να κάνεις πολύ σιγά καθώς περνάς από την αίθουσα 8.
Αργότερα φτάνει και άλλος άνθρωπος
-Θρησκεία;
-Μεθοδιστής
-Πήγαινε στην αίθουσα 21 αλλά να κάνεις πολύ ησυχία καθώς θα περνάς από την αίθουσα 8
Αυτό επαναλαμβάνεται με Ευαγγελιστή, Καθολικό, Ορθόδοξο. Αυτός ο τελευταίος τον ρωτάει.
-Καταλαβαίνω πως υπάρχουν διαφορετικές αίθουσες για τα διαφορετικά δόγματα αλλά γιατί να κάνω ησυχία έξω από την αίθουσα 8;
-Γιατί στην αίθουσα 8 βρίσκονται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά και νομίζουν πως μόνο αυτοί υπάρχουν στον Παράδεισο.
O Σαμ Χάρις στο μπεστ σέλερ βιβλίο του (‘Το τέλος της πίστης’ 2005.) περιέχει κάτι που θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο με βάση τις έρευνες που έκανε πάνω στην θρησκευτική πίστη.
«Πείτε σε ένα χριστιανό ότι η γυναίκα του τον απατά, ή ότι αν τρώει κάθε μέρα 5 φράουλες θα ζήσει γερός και δυνατός 100 χρόνια η ότι το παγωμένο γιαούρτι θα τον κάνει αόρατο, το πιθανότερο είναι να γελάσει ζητώντας αποδείξεις όπως θα ζητούσε και οποιοσδήποτε άλλος λογικός άνθρωπος. Πείτε στον ίδιο χριστιανό πως το βιβλίο που διαβάζει κάθε μέρα και μιλάει για κάποιον αόρατο τύπο και γράφτηκε από κάποια αόρατη θεότητα, που θα τον τιμωρήσει με αιώνια φωτιά αν δεν κάνει αυτό η το άλλο και θα το πιστέψει χωρίς σκέψη και χωρίς αμφιβολία.»
Ο Χάρις ξέχασε να αναφέρει τα αρνητικά του να μην πιστεύεις σε κάποιον θεό. Δεν έχεις να επικαλεστείς κανέναν στον παροξυσμό ενός οργασμού.
Αλήθεια που το ξέρουμε ότι ο θεός δεν είναι μια αισθησιακή γυναίκα; ή ένας συμπαντικός λουστράκος; Ποιός καθόρισε το φύλο του; Η αλήθεια είναι πως είτε πιστεύεις πως το δικό σου δόγμα είναι το σωστό, είτε όχι, δίκιο έχεις.
via
