Απαντήσεις σε συνηθισμένους προβληματισμούς των γονιών.
Ο ύπνος και το φαγητό είναι ίσως οι μεγαλύτερες έγνοιες για τις νέες μητέρες. Και μπορεί, σταδιακά, τα μικρά παιδιά να κοιμούνται ευκολότερα και χωρίς διακοπές, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με το φαγητό, που πολλές φορές γίνεται δυσκολότερη υπόθεση από ότι φανταζόμαστε. Ας δούμε πώς μπορούμε να αποφύγουμε τους πιο κοινούς… «σκοπέλους» στη διατροφή των μικρών μας, αλλά και τις απαντήσεις σε μικρά καθημερινά διλήμματα.
Αβγό και ψάρι: Τι γίνεται όταν δεν τα τρώνε;
Η λίστα με τις ευεργετικές ιδιότητες και των δύο αυτών τροφών δεν μοιάζει να έχει τέλος, αλλά το αστέρι μας δεν δείχνει να το εκτιμάει αυτό ιδιαίτερα, αποφεύγοντας τα διαρκώς. Μπορούμε, όμως, να πούμε οριστικά «αντίο» στο αβγό ή το ψάρι, χωρίς να στερήσουμε από τον οργανισμό τους πολύτιμα θρεπτικά στοιχεία;
Ο Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος Χάρης Καλλέργης κάνει ένα σημαντικό διαχωρισμό ανάμεσα στις δύο αυτές τροφές. Όπως εξηγεί: «Το ψάρι αποτελεί μια απαραίτητη και αναντικατάστατη τροφή λόγω των ω-3 λιπαρών οξέων που περιέχει. Τα ω-3 είναι χρήσιμα για την καρδιά και τα αγγεία του παιδιού και απαραίτητα για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του. Όσο για το αβγό, σήμερα, δεν αποτελεί απαραίτητη τροφή, αρκεί το μικρό μας να παίρνει πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας από άλλες διατροφικές πηγές».
Ποια λύση προτείνει ο ειδικός; Πολύτιμα ω-3 λιπαρά έχουν και οι ξηροί καρποί, ενώ στην ανάγκη τα ιχθυέλαια μπορούν να χορηγηθούν και μέσω σκευασμάτων. Βέβαια, πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας να τρώνε ψάρι. Σε ότι αφορά το αβγό, ένα παιδί μπορεί να προσλάβει τις απαραίτητες ποσότητες ζωικών πρωτεϊνών και από το γάλα, τα γαλακτοκομικά, το κρέας, το ψάρι κλπ.
Πλήρες πρωινό: Από πότε;
Έχουμε ακούσει και διαβάσει χιλιάδες φορές ότι το πρώτο γεύμα της μέρας είναι και το πιο πολύτιμο. Σίγουρα, όμως, πολλές μητέρες έχουν αναρωτηθεί σε ποια ηλικία το πρωινό γάλα στο μπιμπερό μπορεί να αρχίσει να συνοδεύεται από ένα πρωινό γεύμα; Τη χρονική στιγμή, τις περισσότερες φορές, την «ορίζει» το κάθε παιδί. Όσο νωρίτερα υιοθετήσει αυτή τη συνήθεια, τόσο καλύτερα. Ως ενδεικτική ηλικία θα μπορούσαμε να θέσουμε τα 2-2,5 χρόνια. Δίπλα, λοιπόν, στο γάλα σταδιακά θα πρέπει να συμπεριλάβουμε γάλα, ψωμί ή φρυγανιές, καθώς και άλλα δημητριακά (κατά προτίμηση, ολικής άλεσης), φρούτα ή φυσικούς χυμούς. Αν, μάλιστα, το παιδί δεν είναι υπέρβαρο, μπορούμε να προσθέσουμε στο πρωινό του μέλι ή σπιτική μαρμελάδα. Αν το παιδί αρνείται να καταναλώσει μια τροφή, δεν το πιέζουμε, αφήνουμε να μεσολαβήσει λίγο χρονικό διάστημα και προσπαθούμε πάλι.
Είναι καλύτερα ένα παιδί να τρώει ότι θέλει ή να μένει νηστικό;
Πόσες φορές δεν έχουμε απελπιστεί μπροστά σε ένα πιάτο γεμάτο φαγητό που το μικρό μας αρνείται πεισματικά να φάει γιατί προτιμάει κάποιο γλυκό ή πατάτες τηγανητές; Και όσο η υπομονή μας δοκιμάζεται, τόσο φλερτάρουμε με την ιδέα να το αφήσουμε νηστικό για ένα γεύμα ώστε να φάει το φαγητό του αργότερα. Η συγκεκριμένη στρατηγική, όμως, αποδεικνύεται λανθασμένη, όπως εξηγεί ο ειδικός. Αν το παιδί αρνείται πεισματικά να καταναλώσει μια τροφή, δεν το πιέζουμε, αφήνουμε να μεσολαβήσει λίγο χρονικό διάστημα και προσπαθούμε πάλι. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα παιδιά αλλάζουν συνήθειες καθημερινά. Είναι σημαντικό να τα καθοδηγήσουμε διατροφικά, ώστε να τρώνε από όλες τις ομάδες των τροφών. Δύο φορές την εβδομάδα απαραιτήτως ψάρι, μία φορά πουλερικά, δύο φορές κόκκινο κρέας και τις υπόλοιπες μέρες όσπρια και λαδερά.
Η Διατροφή του ΠαιδιούΆλλα παιδιά μπορεί να περάσουν ακόμα και μία ώρα συντροφιά με το καλαμάκι του γάλακτος και άλλα να ανοίγουν το ψυγείο και να το πίνουν σαν νερό. Τι από τα δύο είναι λίγο και τι πολύ; Η ημερήσια συνιστώμενη ποσότητα ασβεστίου είναι τουλάχιστον 800 mg. Δύο έως τρία ποτήρια γάλα ή γιαούρτι καθημερινά καλύπτουν τις ανάγκες ενός παιδιά, καθώς ασβέστιο περιέχουν και άλλες τροφές, εξηγεί ο Χάρης Καλλέργης τονίζοντας ωστόσο πως η υπερκατανάλωση γάλακτος ανεβάζει τη χοληστερίνη και οδηγεί σε παιδική παχυσαρκία. Όπως τονίζει, το γάλα είναι τροφή, όχι νερό. Αν, λοιπόν, δούμε ότι το παρακάνει ή ότι χορταίνει με το γάλα και δεν τρώει το κανονικό φαγητό του, μάλλον θα πρέπει να βάλουμε φρένο ακολουθώντας το σοφό «παν μέτρον άριστον».
Τα άπαχα γαλακτοκομικά είναι ενδεδειγμένα για εκείνα;
Δεν είναι λίγες οι έρευνες που ενοχοποιούν τα γαλακτοκομικά για την παιδική παχυσαρκία. Μπορούμε, όμως, να δίνουμε στα παιδιά άπαχα γαλακτοκομικά; Καλύπτουν όλες τις ανάγκες τους; Τα εντελώς άπαχα απαγορεύονται αυστηρά. Τα ημιαποβουτυρωμένα, ωστόσο, επιβάλλονται για λόγους πρόληψης της χοληστερίνης και της παιδικής παχυσαρκίας. Οι Παιδιατρικές Εταιρείες της Ευρώπης συνιστούν ότι από την ηλικία 2 ετών και πάνω, όλα τα παιδιά πρέπει να καταναλώνουν ημιαποβουτυρωμένα γαλακτοκομικά προϊόντα.
Αν ένα παιδί δεν φάει γλυκό ως τα δύο του χρόνια, έχει λιγότερες πιθανότητες να παχύνει μεγαλώνοντας;
Σίγουρα θα έχετε ξανακούσει την παραπάνω θεωρία. Όσο λιγότερα γλυκά τρώνε τα μικρά μας στην αρχή της ζωής τους, τόσο μειώνεται ο κίνδυνος της παχυσαρκίας αργότερα. Όμως, η συγκεκριμένη διαπίστωση έχει κάποια βάση; Γεγονός, σύμφωνα με τον ειδικό, είναι ότι κάθε παιδί διαμορφώνει συνεχώς τις διατροφικές του συνήθειες. Σε αυτό το πλαίσιο είναι λογικό αν το μικρό μας τρώει συχνά αλμυρές τροφές, να τις συνηθίσει και συνεπώς να έχει πολλές πιθανότητες να γίνει υπερτασικό στο μέλλον. Αν σε ένα παιδί δίνουμε κάθε τόσο γλυκίσματα, θα μάθει στις γλυκές γεύσεις και θα έχει αυξημένες πιθανότητες να γίνει ένας παχύσαρκος ενήλικας. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό, όσο και αν εκείνα το απαιτούν, να μην ενδίδουμε, άσχετα με το αν έχουν παραπάνω κιλά ή όχι. Η «ανάγκη» σε γλυκό μπορεί να «αντιμετωπιστεί» με την κατανάλωση ενός φρούτου, που έχει τη δική του ζάχαρη, τη φρουκτόζη. Ένα γλυκό την εβδομάδα μπορεί να καταναλωθεί είτε το παιδί είναι υπέρβαρο, είτε όχι, χωρίς όμως να σημαίνει ότι είναι και αναγκαίο.
ΠΗΓΗ
