Τον τελευταίο καιρό παρατηρείται έντονα το φαινόμενο της επικοινωνίας των ανθρώπων με άλλες οντότητες από διαφορετικές διαστάσεις και συχνότητες. είναι άτομα που κατά την διάρκεια του ύπνου η του ξύπνιου τους, λαμβάνουν πληροφορίες για διάφορα θέματα από αιθερικές υπάρξεις. ταυτόχρονα... διανύουμε τις τελευταίες αποφράδες μέρες της παλιάς εποχής και μπαίνουμε σε μία νέα εποχή αναγέννησης που θα κυριαρχεί το πνεύμα και η εξέλιξη. ¨λογικό είναι¨ ...
θα σκεφτεί κάνεις, αφού η πνευματικότητα και η ενεργοποίηση των ανθρώπων βρίσκεται σε αύξουσα πορεία, άρα να δικαιολογείται και ένας τόσο μεγάλος αριθμός ¨ενδιάμεσων¨ μεταξύ του ορατού μας κόσμου και του αοράτου.
είναι όμως όλες οι επικοινωνίες αληθινές?
τι συμβαίνει με όλο αυτό το ¨ουράνιο συφερτό¨?
έχουν όλες οι οντότητες ανιδιοτελείς προθέσεις?
Εμείς θα κάνουμε μία πιο σοβαρή προσέγγιση του θέματος με οδηγό τα αρχαία κείμενα των πρώτων μυημένων που άφησαν σε εμάς παρακαταθήκη για να προσέχουμε που ¨βαδίζουμε¨. συγκεκριμένα θα ασχοληθούμε με τα κείμενα ενός αρχαίου μύστη, του Ιάμβλιχου και της άποψής του περί ουράνιων δαιμόνων, θεοτήτων και επικλήσεων, τι σχέση πρέπει να έχει η ψυχή με όλα αυτά και πόσο προσεκτική πρέπει να είναι προσεγγίζοντας τόσο σοβαρά θέματα… θα δείτε ποσό επίκαιρο είναι...
και ο κάθε ένας ας βγάλει τα συμπέρασμα του…
«…Γάρ αληθώς άρτι ελέγομεν περί των ειδώλων και των κακών δαιμόνων των υποκρινομένων την των θεών και των αγαθών δαιμόνων παρουσία, πολύ δήπου τι καταφαίνεται εντεύθεν επιρρέον το κακοποιόν φύλον, περί ο συμβαίνειν φιλέι η τοιάδε εναντίωσεις. Δίκαιον μέν γάρ άξιοι είναι τον θεραπεύοντα, διότι υποκρίνεται είναι οίον το θείον γένος. Υπηρετεί δε προς τα άδικα, διότι πέφυκεν είναι πονηρού».
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ ¨ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ¨ κεφ. 7.
Απόδοση:
« Επειδή είναι αληθές αυτό που είπαμε πιο πάνω σχετικά με τα είδωλα και τους κακούς δαίμονες, ότι προσποιούνται την παρουσία των θεών και των αγαθών δαιμόνων, ακόμη περισσότερο εδώ φαίνεται να απορρέει ένα κακοποιό φύλο που συμβαίνει να αγαπά αυτή την εναντίωση. Διότι ένας κακός δαίμονας αξιώνει από τον θεραπευτή του να είναι δίκαιος, επειδή προσποιείται πως είναι από το θείο γένος, αλλά υπηρετεί τα άδικα και είναι πονηρός από την φύση».
« Επειδή είναι αληθές αυτό που είπαμε πιο πάνω σχετικά με τα είδωλα και τους κακούς δαίμονες, ότι προσποιούνται την παρουσία των θεών και των αγαθών δαιμόνων, ακόμη περισσότερο εδώ φαίνεται να απορρέει ένα κακοποιό φύλο που συμβαίνει να αγαπά αυτή την εναντίωση. Διότι ένας κακός δαίμονας αξιώνει από τον θεραπευτή του να είναι δίκαιος, επειδή προσποιείται πως είναι από το θείο γένος, αλλά υπηρετεί τα άδικα και είναι πονηρός από την φύση».
Ο μυημένος στην ¨θεουργία¨ Ιάμβλιχος, μας λέει κάτι πολύ σημαντικό… πρέπει να προσέχουμε αυτούς που έρχονται σαν αγαθοί Θεοί η αγαθοί δαίμονες* διότι υπάρχουν κακοποιά φυλά δαιμόνων που μπορεί να εμφανιστούν σαν ¨αγαθοί¨ και μάλιστα να ζητήσουν από τον θεραπευτή (ενδιάμεσο) να είναι και αυτός δίκαιος για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του, άλλα να υπηρετεί το άδικο και το κακό γιατί είναι πονηρός (ο δαίμονας) από την φύση του. συνεπώς ότι εμφανίζεται σαν φωτεινό ον και μιλάει με λογία αγάπης, ακόμη και όταν κάνει θεραπείες και θαύματα δεν είναι απαραίτητα φωτεινό και αγαθό, γι αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. ουσιαστικά (στα κείμενα του) δεν κατακρίνει την επικοινωνία και την προστασία της ψυχής από ανώτερες οντότητες άλλα επισημαίνει την προσοχή αυτού που επικαλείται τα διάφορα ονόματα οντοτήτων η θεοτήτων να είναι απολυτά σίγουρος πριν προβεί σε τέτοιες ¨επικλητικες πράξεις¨
*Στην αρχαιότητα η λέξη Δαίμων (αρσ. και θηλ.) ήταν, ίσως, η πιο ευσεβής λέξη. Παράγεται από το ρήμα ¨δαίω¨ που σημαίνει: ¨μοιράζω στον καθένα την τύχη του¨. Αν και συνυπήρχε με τη λέξη Θεός, εντούτοις, ο δαίμων αναφερόταν στην απρόσωπη και απροσδιόριστη δύναμη, ενώ ο θεός στην ανθρωπόμορφη θεϊκή οντότητα. Η έννοια του δαίμονος ισοδυναμούσε με την Μοίρα, την Ειμαρμένη .
Επίσης, στη λέξη Δαίμονα απέδιδαν την έννοια του φύλακα αγγέλου «κατά φύλακα δαίμονα». Απ' εδώ και η λέξη ευδαιμονία (ευτυχία), προσδιόριζε τον έχοντα την εύνοια του Δαίμονος.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ…
«…Ούτος δη ουν ο δαίμων έστηκεν εν παραδείγμασί προ του και ψυχάς κατιέναι είς γένεσιν. Όν επειδάν έληται η ψυχή ηγέμονα, ευθύς εφέστηκεν ο δαίμων αποπληρωτής των βίων της ψυ΄χης εις το σώμα τε κατιόυσαν αύτην συνδεί προς το σώμα και το κοινόν ζώον αυτής επιτροπεύει ζωήν τε την ιδίαν της ψυχής αυτός κατευθύνει και όσα λογιζομεθα αυτού τας αρχάς ημίν ενδιδοντος διανοούμεθα πράττομεν τε τοιάυτα οία αν αύτος ημίν επί νουν άγη και μέχρι τοσούτου κυβέρνα τους ανθρώπους έως αν διά της ιερατικής θεουργίας θεόν έφορον επιστήσωμεν και ηγεμόνα της ψυχής. Τότε γάρ ή υποχωρεί τώ κρείττονι ή παραδίδωσι την επιστασίαν ή υποτάττεται ως συντελείν εις αυτόν, ή άλλον τινά τρόπον υπηρετεί αυτώ ως επαρχόντι».
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ ¨ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ¨ κεφ. 21.
Απόδοση:
«…Αυτός λοιπόν ο δαίμονας υπάρχει ως παράδειγμα πριν ακόμη οι ψυχές κατέλθουν στην δημιουργία. Και όταν η ψυχή πάρει το δαίμονα της ως οδηγό της, ο δαίμονας αμέσως την ελέγχει, συμπληρώνει τις ζωές της και τη δένει με το σώμα όταν κατέβει. Και κυβερνά το κοινό ζώο της ψυχής, κατευθύνει την ιδιαίτερη ζωή της και δίνει τις αρχές όλων των σκέψεων και της λογικής μας. Ακόμα, κάνουμε τέτοια πράγματα όπως αυτός τα εισηγείται στο νου μας και συνεχίζει και συνεχίζει να μας κυβερνά μέσω της ιερατικής θεουργίας, μέχρι να αποκτήσουμε ένα θεό ως επόπτη και αρχηγό ψυχής. Διότι, τότε ο δαίμονας είτε υποχωρεί μπροστά στην ανώτερη φύση είτε παραδίδει την εποπτεία, είτε υποτάσσεται σε αυτή, συνεισφέροντας στην διακυβέρνηση ή υπηρετώντας με κάποιο άλλο τρόπο ως έπαρχος.
«…Αυτός λοιπόν ο δαίμονας υπάρχει ως παράδειγμα πριν ακόμη οι ψυχές κατέλθουν στην δημιουργία. Και όταν η ψυχή πάρει το δαίμονα της ως οδηγό της, ο δαίμονας αμέσως την ελέγχει, συμπληρώνει τις ζωές της και τη δένει με το σώμα όταν κατέβει. Και κυβερνά το κοινό ζώο της ψυχής, κατευθύνει την ιδιαίτερη ζωή της και δίνει τις αρχές όλων των σκέψεων και της λογικής μας. Ακόμα, κάνουμε τέτοια πράγματα όπως αυτός τα εισηγείται στο νου μας και συνεχίζει και συνεχίζει να μας κυβερνά μέσω της ιερατικής θεουργίας, μέχρι να αποκτήσουμε ένα θεό ως επόπτη και αρχηγό ψυχής. Διότι, τότε ο δαίμονας είτε υποχωρεί μπροστά στην ανώτερη φύση είτε παραδίδει την εποπτεία, είτε υποτάσσεται σε αυτή, συνεισφέροντας στην διακυβέρνηση ή υπηρετώντας με κάποιο άλλο τρόπο ως έπαρχος.
ΕΔΩ ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ Η ΨΥΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΝΤΟΤΗΤΑ (ΔΑΙΜΩΝ) ΕΧΕΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΤΗΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΜΕ ¨ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ¨ Η ¨ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΕΑΥΤΟΣ¨. ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΑΥΤΗΣ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑΝ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΣΑΡΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. ΟΜΩΣ ΕΔΩ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ… ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ¨ΘΕΟ ΕΠΟΠΤΗ¨ Η ΑΡΧΗΓΟ ΨΥΧΗΣ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ Ο ¨ΔΑΙΜΟΝΑΣ¨ ΥΠΟΧΩΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΑΣ Η ΣΥΝΕΙΣΦΕΡΕΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ. ΕΔΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΑΝ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ Η ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΠΙΤΗΡΕΙ, ΟΙ ΟΠΟΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΑΝ ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ.
ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ¨ΑΣΦΑΛΕΣ¨ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΝΑ ΕΠΙΚΑΛΕΙΤΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΘΕΟΤΗΤΑ- ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΟΝΤΟΤΗΤΑΣ…? ΜΕ ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΙΝΔΥΝΕΨΕΙ Η ΨΥΧΗ...?
«…περί τον ιδίον δαίμονα, της μεν ως προς δύο της δε ως προς τρείς ποιουμένης την θεραπείαν. Αυτήν δ΄εστί πάσα διημαρτημένη…»
«…είς μεν ούν έστι καθ΄έκαστον ημών ο οίκειος προστάτης δαίμων, κοινόν δε η τον αυτόν ανθρώπων ου δεί αυτόν υπολαμβάνειν ούδ΄αύ κοινόν μεν ιδίως δε εκάστω συνόντα…»
«…Διά τι ούν κοινή κλήσει καλείται υπό πάντων; Ότι καθ΄ένα τον κύριον θεόν των δαιμόνων η κλήσις αυτών γίγνεται, ος εξ αρχής τε αφώρισε τους ιδίους δαίμονας εκάστοις και δη και εν ταις ιερουργούς αναφαίνει κατά την ιδίαν βούλησιν τους ιδίους εκάστοις…»
ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ ¨ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ¨ κεφ. 23.
Απόδοση:
«…σχετικά με τον προσωπικό δαίμονα κάποιοι κάνουν τελετουργίες καλώντας δυο και κάποιοι άλλοι τρεις δαίμονες. Όλο αυτό είναι λάθος!
«…σχετικά με τον προσωπικό δαίμονα κάποιοι κάνουν τελετουργίες καλώντας δυο και κάποιοι άλλοι τρεις δαίμονες. Όλο αυτό είναι λάθος!
«…υπάρχει λοιπόν στον καθένα μας ένας προσωπικός δαίμονας που μας προστατεύει αλλά δεν είναι σωστό να σκεφτούμε ότι αυτός ο δαίμονας είναι κοινός σε όλους τους ανθρώπους ούτε πως είναι κοινός, αλλά ότι είναι ιδιαίτερα παρόν σε κάθε άτομο ξεχωριστά.
«… Γιατί όμως ο προσωπικός δαίμονας καλείται από όλους τους ανθρώπους με τρόπο κοινό; Διότι η κλήση του επιτυγχάνεται μέσω ενός θεού που είναι κύριος των δαιμόνων που εξαρχής καθόρισε στον κάθε ένα τον προσωπικό του δαίμονα και τον αποκαλύπτει στις θεουργίες σύμφωνα με την δική του βούληση…»
ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΑΜΒΛΙΧΟ ΝΑ ΚΑΛΕΙ Η ΨΥΧΗ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΕΝΩ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΑ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΝΑΦΕΡΕΙ (ΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ) ΟΤΙ ΑΝ Η ΨΥΧΗ ΕΠΙΘΥΜΗΣΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΦΥΛΑΚΑ – ΟΔΗΓΟ, ΤΟΤΕ ΣΙΓΟΥΡΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΖΗΤΗΣΕΙ (ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ) ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΙΓΟΥΡΕΨΕΙ ΠΡΩΤΑ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΘΗ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ( ΑΓΓΕΛΟΙ, ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΙ, ΑΓΙΟΙ, ΘΕΟΙ, Η ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΜΙΜΟΥΝΤΑΙ). ΑΥΤΟ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΘΕΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΠΡΟΧΕΙΡΕΣ ΚΑΙ ΑΝΟΗΤΕΣ ΕΠΙΚΛΗΣΕΙΣ. ΑΡΑΓΕ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΤΟ, ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΝΕΟ - ΕΙΣΑΧΘΕΙΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ?
ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ…?!
Η ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΚΑΙ ΥΠΟΠΤΗ, ΧΡΗΖΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΣΕ ΟΤΙ ΑΚΟΥΜΕ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΟΤΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΩΝ ΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ ΦΩΤΕΙΝΩΝ ΥΠΑΡΞΕΩΝ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ (?) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΑΣ,ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΜΙΜΗΣΕΙΣ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΛΛΩΝ ΥΠΑΡΞΕΩΝ, Η ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΛΛΕΣ ΜΟΡΦΕΣ (ΝΕΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ) ΠΟΥ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ (ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ) ΤΟ ΚΑΛΟ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ¨ΤΡΟΜΕΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ¨ ΜΕ ΛΑΦΥΡΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ!!!. ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑΤΡΕΨΕΙ ΤΗΝ ΘΕΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΕ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΗ ΕΧΟΥΝ ΟΤΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΘΕΛΟΥΝ! ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ (ΘΕΟΥΡΓΙΑ), ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΝΗ ΚΑΙ ΨΕΜΑ. ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΟΥΡΑΝΟΓΝΩΜΕΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΑΓΑΘΕΣ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΕ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ. ΔΕΝ ΥΠΟΚΕΙΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΓΗΙΝΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ, ΟΥΤΕ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΣΟΦΕΣ. ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΘΕΙΚΕΣ ΥΠΑΡΞΕΙΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΕΣ, ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΑΜΟΛΥΝΤΑ, ΠΟΥ ΑΠΕΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΨΕΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΑΡΡΕΟΥΝ ΤΑ ΑΡΡΗΤΑ ΟΥΤΕ ΠΛΑΝΕΥΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΜΥΗΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ «ΘΕΟΥΡΓΙΑ»!
ΑΝΑΞ ΑΥΤΟΝ
