Η φωτογραφική σύνθεση μιας εικόνας εδώ και αρκετά χρόνια έχει τρεις κανόνες, τον κανόνα των τρίτων, τον κανόνα της χρυσής τομής και τον κανόνα της διαγωνίου.
Ο κανόνας της διαγωνίου κατά την προσωπική μου γνώμη αποτελεί έναν ιδιαίτερα συναρπαστικό κανόνα!
Στο andzer.gr βρήκα μια αρκετά κατατοπιστική περιγραφή της εφαρμογής του:
Για να εφαρμόσουμε τον κανόνα της Διαγωνίου, χωρίζουμε τη μια οριζόντια πλευρά της εικόνας στα δύο. Στη συνέχεια κάθε μισό διαιρείται στα τρία. Με λίγα λόγια, κάθε πλευρά χωρίζεται στα έξι. Με τον ίδιο τρόπο, στα έξι, διαιρούνται και οι υπόλοιπες πλευρές.
Μας ενδιαφέρουν οι γωνίες και τα αμέσως διπλανά σημεία τους. Ενώνουμε πρώτα δύο απέναντι γωνίες και σχηματίζουμε νοητά τη μία διαγώνιο. Στη συνέχεια ενώνουμε τα αμέσως διπλανά σημεία, έτσι ώστε να σχηματιστεί ένα διαγώνιο «πλαίσιο».
Όπως καταλαβαίνετε στο κανόνα της διαγωνίου τα σημαντικά στοιχεία της φωτογραφίας μας τοποθετούνται στα πλαίσια των διαγωνίων αυτό. Η διαγώνιος στη φωτογραφία χρησιμοποιείτε για να δείξουμε στη φωτογραφία και την προοπτική της, το βάθος της, μπορούμε να δώσουμε στη φωτογραφία μας μια δυναμικότητα σε αντίθεση με μια εικόνα που δεν εφαρμόζει τον κανόνα της διαγωνίου.
Βασικές «πηγές διαγωνίου» είναι γραμμές που σχηματίζονται, καλώδια, φράκτες, δρόμοι…
Το ενδιαφέρον επίσης ενέχεται πως μπορούμε να ψευτο-δημιουργήσουμε κανόνα της διαγωνίου σε πολλές φωτογραφίες κάνοντας απλά ένα rotate στην επεξεργασία τους. Με εξαίρεση μόνο όταν το κυρίως θέμα δεν βρίσκεται μέσα στα κατάλληλα πλαίσια.
ΠΗΓΗ
