Σύμφωνα με τον Έκχαρτ Τόλε το εγώ είναι μία δυσλειτουργική σχέση με το τώρα γιατί το εγώ συμβαδίζει πάντα με το παρελθόν και το μέλλον. Το εγώ αντιμετωπίζει το παρόν ως εχθρό και ως εμπόδιο.
Η λέξη Εγώ ενσωματώνει το μεγαλύτερο ελάττωμα και τη μεγαλύτερη, βαθύτερη αλήθεια. Εξαρτάται από το πως χρησιμοποιείται.
Ο πλασματικός εαυτό μας το εγώ, αποτελείται από ρόλους που φανερώνουν λανθασμένες αντιλήψεις για το ποιοι είμαστε και δείχνουν μία πλασματική αίσθηση της ταυτότητάς μας.
Το εγώ ταυτίζεται συνέχεια με τους ρόλους που παίζει και με τα αποκτήματά του. Η λέξη ταυτίζω προέρχεται από το «ταυτό», που σημαίνει ίδιο και την κατάληξη «ίζω», που δηλώνει δράση. Δηλαδή όταν ταυτίζομαι με κάτι, το κάνω ίδιο με μένα, δηλαδή γίνεται μέρος της ταυτότητάς μου.
Τα διάφορα προσωπεία με τα οποία τρέφεται και ισχυροποιείται το πλασματικό εγώ είναι τα εξής:
Εγώ και οι Επιθυμίες: Το ψεύτικο εγώ έχει συνεχείς επιθυμίες γιατί είναι κούφιο, είναι άδειο, δεν έχει οντότητα. Το εγώ ταυτίζεται με το έχω και χρειάζεται πάντα να έχει κάτι για να τρέφεται. Συνέχεια θέλει, επιθυμεί και απαιτεί ΤΩΡΑ, αυτή τη στιγμή. Και όσο εκπληρώνονται οι επιθυμίες του, τόσο μένει ανικανοποίητο και συνεχίζει να επιθυμεί..
Εγώ και οι Προσκολλήσεις: Το πλασματικό εγώ προσκολλάται παντού. Σε ιδέες, σε πιστεύω, σε ανθρώπινες μορφές, σε θέσεις, σε αντικείμενα, σε επιτεύγματα. Το εγώ φοβάται και μην έχοντας δική του ταυτότητα, προσκολλάται σε όλα, όσα είναι υποκατάστατα του αληθινού εαυτού. Ο ρόλος του εγώ είναι να παίρνει όσα περισσότερα γίνεται.
Εγώ και η Αντίδραση: Το πλασματικό εγώ πάντα αντιδράει και ποτέ δεν ανταποκρίνεται. Η αντίδραση του εγώ φανερώνει την αδυναμία του, καθώς από τη φύση του είναι ανυπόμονο και επιθετικό. Το εγώ αντιδράει στο εγώ των άλλων, όταν συνήθως θίγεται ένας από τους ρόλους του και φοβισμένο όπως είναι, νιώθει πώς χάνει την πλασματική του ταυτότητα.
Εγώ και τα Παράπονα: Μία από τις αγαπημένες στρατηγικές του εγώ, είναι η γκρίνια και τα παράπονα. Το πλασματικό εγώ παριστάνει το θύμα, χρησιμοποιώντας τα παράπονα. Το εγώ θυματοποιείται και μέσα από το ρόλο του θύματος, τρέφεται και ισχυροποιείται ακόμη περισσότερο, καθώς τραβάει την προσοχή των άλλων μέσα από αυτόν το ρόλο.
Εγώ και η «Δικαιοσύνη»: Η ταύτιση του εγώ με το δίκιο, σημαίνει ταύτιση με μία νοητική θέση. Το να έχουμε δίκιο, μας τοποθετεί νοερά σε μία θέση ηθικής πλασματικής ανωτερότητας, σε σχέση με τον άνθρωπο ή την κατάσταση που κρίνονται ως «υποδεέστερα».
Το πλασματικό εγώ λατρεύει να επιχειρηματολογεί και να ταυτίζεται με το δίκιο του, να υπερασπίζεται τη θέση του. Μέσα από την ταύτιση με το δίκιο του, επιβεβαιώνει πάλι την «ανωτερότητά» του από τους άλλους και φυσικά πάντα το εγώ προτιμάει το διαχωρισμό από την ενότητα, όταν διακηρύσσει ότι «εγώ έχω δίκιο» κι «εκείνοι έχουν άδικο».
Εγώ και η Σύγκριση: Το ψεύτικο εγώ συχνά ζει μέσω της σύγκρισης και του ανταγωνισμού. Οι δράσεις «είμαι ανώτερος» ή «είμαι κατώτερος», έχουν και οι δύο τον ίδιο παρανομαστή: τη χαμηλή αυτοεκτίμηση. Το εγώ είναι πάντα φοβισμένο και ανασφαλές και συγκρίνεται συνέχεια με τους ρόλους, με τις θέσεις και τα επιτεύγματα των άλλων. Και πάντα νιώθει λίγο, ανεπαρκές επειδή γνωρίζει την πλασματική του ταυτότητα.
Εγώ και η Σύγκρουση: Το εγώ βρίσκεται σε συνεχές πόλεμο και συγκρούσεις. Αυτό ο Έκχαρτ Τόλε το ονομάζει πονοσώμα. Η σύγκρουση και ο πόλεμος είναι η φύση του εγώ, καθώς το εγώ μισεί τη γαλήνη. Όταν το εγώ βρίσκεται σε σύγκρουση, στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε περισσότερο από μία ψευδαίσθηση, που μάχεται να επιβιώσει.
Η Παρατήρηση είναι το Κλειδί: Σύμφωνα με τον Έκχαρτ Τόλε όταν αρχίζουμε να παρατηρούμε το εγώ, τότε ξεκινάει η θεραπεία μας. Το εγώ έχει την ανάγκη να ξεχωρίζει, να έχει τον έλεγχο. Έχει την ανάγκη για προσοχή για εξουσία, για περισσότερα. Το εγώ δημιουργεί εχθρούς και διαχωρίζεται από τους άλλους. Η Παρατήρηση είναι το κλειδί για την αποταύτιση από το εγώ.
Όταν αρχίζουμε να έχουμε επίγνωση ότι είμαστε ταυτισμένοι με κάτι, τότε η επίγνωση δεν είναι ολοκληρωτική. Η αναγνώριση του πλασματικού εγώ ως ψευδαίσθηση, σημαίνει και το τέλος του. Η επιβίωσή του, εξαρτάται από το λάθος που κάνουμε να το εκλαμβάνουμε ως αληθινό.
Επίγνωση και Εγώ είναι ασύμβατα.
A New Earth: Awakening to Your Life's Purpose, Eckhart Tolle
