Η τεμπελιά ήταν ανέκαθεν το δυνατό μου σημείο.
Δεν υπερηφανεύομαι γι’ αυτό, είναι κάτι σαν χάρισμα και ελάχιστοι το διαθέτουν.
Υπάρχουν πολλοί οκνηροί άνθρωποι και πολλοί χασομέρηδες, αλλά ένας αυθεντικός τεμπέλης είναι σπάνιο είδος.
Δεν είναι κάποιος που περιφέρεται άσκοπα με τα χέρια στις τσέπες.
Αντιθέτως, το κύριο χαρακτηριστικό του είναι πως είναι πάντα τρομερά πολυάσχολος.
Κανείς δεν μπορεί να απολαύσει την τεμπελιά αν δεν έχει άφθονη δουλειά να κάνει.
Δεν έχει πλάκα να μην κάνεις τίποτα όταν δεν έχεις τίποτα να κάνεις.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις το χάσιμο χρόνου γίνεται απλώς μια απασχόληση, και μάλιστα εξαντλητική.
Η τεμπελιά, όπως και τα φιλιά, για να είναι γλυκιά πρέπει να είναι κλεμμένη.
JEROME JEROME K., «Οι τεμπέλικες σκέψεις ενός τεμπέλη», Εκδόσεις:Οξύ
O Jerome Klapka Jerome γεννήθηκε το 1859 στο Γουόλσολ του Στάφορντσάιρ, στην κεντρική Αγγλία. Ήταν το µικρότερο παιδί µιας µεσοαστικής οικογένειας η οποία πτώχευσε και µετακόµισε στην εργατική περιοχή Πόπλαρ του Λονδίνου. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο έφηβος Τζερόµ άφησε το σχολείο και εργάστηκε ως υπάλληλος σιδηροδρόµων, ηθοποιός, δάσκαλος και δηµοσιογράφος. Υπήρξε παραγωγικότατος συγγραφέας και, παράλληλα, ακούραστος εξερευνητής νέων ιδεών και εµπειριών. Ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη, στη Ρωσία και στην Αµερική. Εκτός από το διάσηµο χιουµοριστικό έργο του Τρεις σε µια βάρκα (χωρίς να υπολογίσουµε τον σκύλο) (1889), έγραψε πολλά µυθιστορήµατα, νουβέλες, συλλογές ευθυµογραφηµάτων όπως Οι νωχελικές σκέψεις ενός αργόσχολου (1886) και Η νέα ουτοπία (1891), που έχει µεταφράσει στα ελληνικά ο Αλέξανδρος Παπαδιαµάντης, καθώς και αρκετά θεατρικά, που γνώρισαν µεγάλη επιτυχία. Πέθανε από εγκεφαλική αιµορραγία το 1927, στο Νορθάµπτον.
