Ο νους γίνεται πύλη για τούτο τον κόσμο, είσοδος – μπορεί να γίνει κι έξοδος. Ο νους οδηγεί στην κόλαση, μπορεί να οδηγήσει και στον παράδεισο. Εξαρτάται πώς τον χρησιμοποιείς.
Ο νους δεν είναι παρά ένα όργανο, αλλά του έχεις παραχωρήσει πολλή εξουσία. Έχει γίνει δικτάτορας και θα αντισταθεί σθεναρά, αν προσπαθήσεις να τον βάλεις στη θέση του.
Οι καταστάσεις του νου είναι πέντε:
Μπορούν να γίνουν πηγή είτε οδύνης είτε μη-οδύνης.
Έχεις ακούσει τον μύθο του Βασιλιά Μίδα; Ό,τι άγγιζε γινόταν χρυσάφι. Εσύ αγγίζεις χρυσάφι κι αμέσως γίνεται λάσπη. Γίνεται χώμα και μετά νομίζεις πως τίποτε στον κόσμο δεν αξίζει, πως ακόμη και τα πλούτη είναι άχρηστα. Δεν είναι! Όμως ο νους σου δεν μπορεί να γιορτάσει, ο νους σου δεν μπορεί να συμμετέχει στη μη-δυστυχία. Αν σε προσκαλέσουν στον παράδεισο, θα πας και δεν θα τον βρεις. Θα δημιουργήσεις μια κόλαση στη θέση του. Έτσι όπως είσαι, όπου κι αν πας θα κουβαλάς μαζί σου τη δική σου κόλαση.
Το αγόρι του είπε: «Μα πατέρα, εγώ βλέπω μόνο δυο!»
Γι’ αυτό όλες οι θρησκείες είναι κατά του αλκοόλ. Δεν το κάνουν για ηθικούς λόγους, όχι. Το κάνουν επειδή το αλκοόλ επηρεάζει το κέντρο της διαστρέβλωσης. Όλες οι θρησκείες είναι υπέρ της αυτοσυγκέντρωσης, επειδή η αυτοσυγκέντρωση σημαίνει δημιουργία όλο και μεγαλύτερης ηρεμίας, όλο και περισσότερης σιωπής. Το αλκοόλ κάνει ακριβώς το αντίθετο: σε κάνει όλο και πιο ταραγμένο, διεγερμένο, αναστατωμένο. Μέσα σου αρχίζεις να τρέμεις. Ο μέθυσος δεν μπορεί ούτε καν να περπατήσει ίσια. Έχει χάσει την ισορροπία του. Η ισορροπία χάνεται όχι μόνο στο σώμα, αλλά και στο νου.
Άκουσα αυτήν την ιστορία για μια δασκάλα:
Ένα αγοράκι σηκώθηκε και είπε: «Έχω μια απορία και περίμενα για να την πω: πόσο ζυγίζει ολόκληρη η Γη;» Η δασκάλα αναστατώθηκε γιατί ποτέ της δεν το είχε σκεφτεί, ποτέ της δεν το είχε διαβάσει. Πόσο ζυγίζει ολόκληρη η Γη; Έτσι έκανε ένα κόλπο που κάνουν οι δάσκαλοι -πρέπει να κάνουν πολλά κόλπα- και είπε: «Πολύ σπουδαία απορία. Αύριο λοιπόν όλοι πρέπει να βρείτε την απάντηση». Χρειαζόταν χρόνο. «Αύριο θα κάνω την ερώτηση. Όποιος ξέρει τη σωστή απάντηση, θα πάρει ένα βραβείο». Τα παιδιά έψαξαν πολύ, αλλά δεν μπόρεσαν να βρουν την απάντηση. Η δασκάλα έτρεξε στη βιβλιοθήκη. Όλη νύχτα έψαχνε και τα χαράματα κατάφερε να βρει το βάρος της Γης. Χάρηκε πολύ. Γύρισε στο σχολείο και βρήκε τα παιδιά εξαντλημένα. Είπαν ότι δεν είχαν βρει την απάντηση: «Ρωτήσαμε τη μαμά, ρωτήσαμε τον μπαμπά, τους ρωτήσαμε όλους. Κανείς δεν ξέρει. Αυτή η ερώτηση είναι πολύ δύσκολη». Η δασκάλα γέλασε και είπε: «Δεν είναι δύσκολη. Ήξερα την απάντηση, αλλά ήθελα να δω αν θα μπορέσετε να τη βρείτε». Και τους είπε πόσο ζυγίζει η Γη… Το παιδάκι που είχε την απορία σηκώθηκε πάλι και είπε: «Με ανθρώπους ή χωρίς;» Τώρα η ίδια κατάσταση…
Αυτή η κατάσταση του νου ονομάζεται «διαστρέβλωση». Διαστρεβλώνεις τα πάντα. Τα ερμηνεύεις όλα με τέτοιον τρόπο που διαστρεβλώνονται.
Υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις, επιστημονικές ανακαλύψεις που δείχνουν πως ό,τι “πέσει” στη φαντασία γίνεται σπόρος. Ολόκληρες γενιές άλλαξαν, ολόκληρες εποχές, ολόκληρες χώρες άλλαξαν μόνο με τη φαντασία.
Η σιωπή του ύπνου, η ευδαιμονική μελωδία του ύπνου τους είναι άγνωστη. Την έχουν καταστρέψει. Ακόμη κι ο φυσικός ύπνος έχει χαθεί. Έχουν τόση αναστάτωση και υπερδιέγερση, ώστε ο νους δεν μπορεί να βυθιστεί ολοκληρωτικά στη λήθη.