Για καθετί που κάνεις, οφείλεις να έχεις έναν σκοπό. Κάτι ικανό να σε παρακινήσει και να δώσει νόημα σε κάθε πράξη ή απραξία σου. Αυτό κι αν είναι συστατικό ευτυχίας. Σήμερα μη βγεις από το σπίτι, μην κινηθείς, μην ξαπλώσεις, μην αναπνεύσεις αν δεν συνδέσεις κάθε σου πράξη με έναν ανώτερο σκοπό. Έναν σκοπό άξιο της μεγαλοσύνης σου. Δεν χρειάζεται να επιλέξεις ανάμεσα στο αν θα βρεις το νόημα της ζωής σου ή αν θα προσδώσεις νόημα στη ζωή σου. Μπορείς να τα κάνεις και τα δύο ταυτόχρονα. Σκέφτηκες ποτέ ότι ίσως το νόημα της ζωής σου είναι να προσδίδεις νόημα σε κάθε στιγμή της ζωής σου;
Σ: Θα μπορούσε δηλαδή κάποιος να πει ότι το νόημα της ζωής είναι να προσδίδουμε νόημα σε κάθε στιγμή και όχι να αναζητάμε το νόημα στη ζωή;
Μα το να προσδίδεις νόημα σε κάθε στιγμή είναι ένας σκοπός ζωής από μόνος του. Από την άλλη, είναι ευκολότερο να προσδώσεις νόημα σ’ αυτό που ζεις αν πρώτα έχεις ανακαλύψει τον ανώτερο σκοπό σου.
Τι, γιατί, πώς;
Όταν ξέρεις το «τι» και το «γιατί», το «πώς» βρίσκει τρόπο να υλοποιηθεί.
Σ: Και πώς δίνουμε νόημα σε κάθε στιγμή;
Για οτιδήποτε κάνουμε πρέπει να γνωρίζουμε το «τι», το «γιατί» και το «πώς». Τι κάνουμε, γιατί το κάνουμε και πώς το κάνουμε. Οι περισσότεροι άνθρωποι ξέρουν το «τι» και κάτι λίγο από το «πώς». Γι’ αυτό δεν προχωρούν. Έστω ότι το «τι» για σένα, δηλαδή ο στόχος, είναι «Θέλω να αδυνατίσω». Το «πώς», δηλαδή το πλάνο δράσης, είναι: «Πρέπει να τρώω λιγότερο». Πόσο θα κρατήσει πιστεύεις η δίαιτά σου; Μία μέρα, δύο μέρες, μία βδομάδα;
Σ: Ναι, συνήθως δεν κρατάει πολύ.
Κι αυτό γιατί δεν έχεις προσδώσει νόημα στο «τι». Το «τι» αποκτά νόημα όταν προσθέσεις ένα «για» πριν απ’ αυτό και γίνει «για-τί». «Θέλω να αδυνατίσω για να αυξηθεί η αυτοπεποίθησή μου, να νιώθω πιο δυνατός, να φλερτάρω πιο εύκολα, να βρω τον σύντροφο της ζωής μου, να βελτιωθεί η υγεία μου, η αντοχή μου, να ζήσω περισσότερα χρόνια, να είμαι πιο χαρούμενος, να έχω περισσότερη όρεξη να βγω έξω, να περάσω καλά με φίλους, να είμαι πιο αποδοτικός στη δουλειά μου». Όταν προσθέσεις ένα «για» μπροστά από το «τι», το «τι» γίνεται «γιατί» και τότε αποκτά νόημα ο στόχος. Τότε το «πώς» σταματά να είναι γενικό και περιορισμένο και μετατρέπεται σε «Να πετάξω πατατάκια, γαριδάκια, σοκολάτες, παγωτά από το ψυγείο και τα ντουλάπια, να ξεκινήσω γυμναστήριο, να συμβουλευτώ διατροφολόγο, να δουλέψω με έναν coach, να αγοράσω λαχανικά, να μετράω τις θερμίδες που καταναλώνω, να μην τα παρατήσω». Όταν ξέρεις το «τι» και το «γιατί», το «πώς» βρίσκει τρόπο να υλοποιηθεί.
Αν σχεδιάζεις να πιεις έναν καφέ με έναν φίλο και δεν ξέρεις γιατί, ή μάθε το «γιατί» ή άλλαξε το «τι». Δηλαδή κάνε κάτι άλλο. Πήγαινε για ψάρεμα ή για ψώνια, όχι για καφέ. Το «Βαριέμαι και δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω» δεν είναι ικανό «γιατί». Το «Θέλω να δω τον φίλο μου, να μάθω τα νέα του, να ξεκουραστώ, να χαλαρώσω και να απολαύσω τον ήλιο κάνοντας κάτι που με ηρεμεί» είναι. Με το δεύτερο «γιατί» προσέδωσες νόημα στη στιγμή. Άρα ο τρόπος να δίνεις νόημα στη στιγμή είναι να βρίσκεις ένα ικανό «γιατί» σε κάθε στιγμή . Και τι πιο ουσιαστικό από το να συνδέεις κάθε πράξη σου με ένα από τα συναισθήματα της μαγικής μπάλας σου;
Θα το επαναλάβω: Όταν ξέρεις το «γιατί», αποκτά νόημα το «τι» και υλοποιείται το «πώς». Αποκτούν νόημα οι στιγμές σου. Και όταν κάτι αποκτά νόημα, το απολαμβάνεις. Απολαμβάνεις τη ζωή σου. Αλήθεια, έχεις αναρωτηθεί ποια είναι τα πρωταρχικά «τι», «γιατί» και «πώς»;
Απόσπασμα από το βιβλίο
του Νικόλα Σμυρνάκη
“Να ευτυχήσω για να πετύχω ή
να πετύχω για να ευτυχήσω;”
