- Κατανοήστε ότι η εμπιστοσύνη αποτελεί δικαίωμα: προσπαθήστε να προστατέψετε αυτό το συναίσθημα που θα σας βοηθήσει να νιώσετε την ουσία των ανθρώπινων σχέσεων.
- Ανακαλύψτε τη δύναμη της συγχώρεσης: συγχώρεση δε σημαίνει ότι δικαιολογείτε ή ξεχνάτε αυτό που σας πόνεσε. Σημαίνει ότι καταφέρνετε να ξεπεράσετε το θυμό σας.
- Τολμήστε να εμπιστευτείτε και εκφράσετε τα συναισθήματα σας: προτιμήστε να συνδεθείτε συναισθηματικά με άλλα άτομα ακόμα και αν έχετε πληγωθεί στο παρελθόν. Είναι προτιμότερο να ζείτε τις ομορφιές της ζωής ακόμα και όταν διακρίνονται μέσα από δυσκολίες παρά να παγώσετε τα συναισθήματά σας και να εγκλωβιστείτε στη μοναξιά. Άλλωστε, τίποτα δεν θα ήταν ίδιο αν όλα πήγαιναν όπως τα προγραμματίσατε.
- Ακούστε το «συγνώμη» ή ζητήστε συγνώμη αν εσείς προδόσατε την εμπιστοσύνη κάποιου άλλου: προσπαθήστε να μείνετε στην ουσία και να αποφύγετε τις δικαιολογίες. Σίγουρα υπήρξαν λόγοι που σας οδήγησαν σε μια συμπεριφορά, όμως αυτό που έχει σημασία στο παρόν είναι όσα σας δίδαξε το «λάθος» σας και η δύναμη να το αποδεχθείτε.
- Αποφασίστε να χτίσετε σχέσεις με εμπιστοσύνη: η εμπιστοσύνη δεν απαιτείται, δεν είναι δεδομένη. Χτίζεται και κερδίζεται. Αποτελεί μια απόφαση που σηματοδοτεί την έναρξη μιας διαδικασίας. Ένας μηχανισμός που θα σας βοηθήσει να ζείτε και να σχετίζεστε πιο ουσιαστικά.
Η ασφάλεια της μοναξιάς και το ρίσκο της εμπιστοσύνης
Η εμπιστοσύνη αποτελεί απαραίτητο συστατικό μιας ουσιαστικής σχέσης. Για να καταφέρουμε να συνδεθούμε συναισθηματικά με άλλα άτομα απαιτείται να αναλάβουμε το ρίσκο που εμπεριέχεται στην έννοια της εμπιστοσύνης, καθώς σε κάθε ανθρώπινη σχέση υπάρχει η πιθανότητα να πληγωθούμε και να νιώσουμε προδομένοι. Αυτός ο φόβος μας αποτρέπει συχνά από το να εκφράσουμε ελεύθερα τα συναισθήματα μας, να νιώσουμε, να δεθούμε, να ανοιχτούμε σε άλλους ανθρώπους.
Τι συμβαίνει όταν γινόμαστε δύσπιστοι προκειμένου να προστατευτούμε από μια πιθανή προδοσία; Σε εκείνη τη περίπτωση αυξάνουμε το αίσθημα μοναξιάς. Από τη μια πλευρά, πρόκειται για έναν μηχανισμό άμυνας που σκοπό έχει να μας προστατέψει από επιπλέον πόνο και αρνητικά συναισθήματα. Από την άλλη, όμως, ο εγκλωβισμός σε μια τέτοια αμυντική στάση θα λειτουργήσει ως τροχοπέδη στην ευτυχία μας. Επιλέγουμε τη συναισθηματική απομόνωση προκειμένου να μην ξαναρισκάρουμε τις ψυχικές και συναισθηματικές ισορροπίες μας.
Αν μπορούσαμε, λοιπόν, να δημιουργήσουμε μια νοητή ευθεία στα ένα άκρο θα βρισκόταν ο φόβος και στο άλλο η εμπιστοσύνη. Κανένα από τα δυο δε μπορεί να σταθεί μόνο του. Ο υπερβολικός φόβος μπορεί να μας καθηλώσει αποτρέποντας μας από το να απολαμβάνουμε τη ζωή, ενώ η «τυφλή» εμπιστοσύνη θα σήμαινε αποδοχή καταστάσεων και συμπεριφορών χωρίς απαραίτητα την απόδειξη της αξιοπιστίας τους. Κάθε συναίσθημα έχει σκοπό να μας ενημερώνει για τις εσωτερικές μας διεργασίες. Φανταστείτε πώς θα αντιδρούσαμε αν δε νιώθαμε ποτέ φόβο αλλά και πώς θα ζούσαμε χωρίς καθόλου εμπιστοσύνη!
Μπορούμε να ξαναεμπιστευτούμε;
Tags
# ψυχολογία
# feature
Share This
Newer Article
Η «θετική όψη» των «αρνητικών» συναισθημάτων
Older Article
5+1 Μέρη για βόλτα στην Αττική