Ωστόσο, -πολύ συχνά μπορεί να πιέζεστε από κάποιες καταστάσεις, ώστε να καταφύγετε σε δραστικά μέτρα εναντίον του - πράγμα που θα σας αποξενώσει μόνιμα απ’ το πρωτότοκο παιδί σας.
Η ειρηνική συνεργασία ανάμεσα στα δύο παιδιά προϋποθέτει μια υποχώρηση της ζηλοτυπίας, που εξαναγκάζει το ένα ή το άλλο να ζητά συνέχεια ενδείξεις εύνοιας από μέρους σας. Η ζήλια, ωστόσο, είναι ένα χαρακτηριστικό που δεν μπορεί να εξαλειφθεί ολοκληρωτικά από κανενός ανθρώπου την προσωπικότητα. Αλλά τα παιδιά ζηλεύουν μόνο όταν νιώσουν παραμελημένα. Μερικοί γονείς έχουν δυστυχώς ένα μοιραίο προνόμιο να κάνουν ότι χρειάζεται για να νιώθουν τα παιδιά τους παραμελημένα. Λες και φροντίζουν να εξωθούν το παιδί σε αρνητική συμπεριφορά για να το στρέψουν κατά του αδερφού του. Αυτή η πολιτική οξύνει τον ανταγωνισμό μεταξύ των παιδιών. Είναι ένα αποτέλεσμα της πολυσυζητημένης τάσης για αγωγή μέσω της ταπείνωσης. Μπορείτε να κάνετε το κάθε παιδί να νιώθει ότι το αγαπάτε κι ότι δεν θα χάσει τίποτα από την προσωπική του αξία όταν θα έρθει στον κόσμο ένα μωρό. Ότι εσείς θα το θαυμάζετε γιατί έγινε πια ικανό να κάνει αξιόλογα πράγματα. Ότι θα είναι ο χρήσιμος συνεργάτης σας στη φροντίδα που πρέπει να προσφέρετε σ’ αυτό το μωρό πού μόνο του δεν μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα - ούτε καν να γυρίσει απ’ το άλλο πλευρό να ξεμουδιάσει λίγο. Έτσι, αναγνωρίζονται οι ικανότητάς του, θεωρείται πια από σας ότι μεγάλωσε κι ότι είναι άξιος συνεργάτης σας. Όλα αυτά ανεβάζουν την αυτοεκτίμησή του - και δεν αισθάνεται την ανάγκη να “συγκριθεί” με το μωρό.