Υπάρχουν εκείνοι που αναζητούν την αγάπη των άλλων, που αποτελείται από την οικογένεια , εκείνη την αγάπη που σε κάνει να αισθάνεσαι καλά με τον κόσμο, γιατί αισθάνεσαι “νορμάλ” και βλέπεις τον εαυτό σου όπως θα ήθελες να σε βλέπουν οι άλλοι.
Τέλος, υπάρχουν και εκείνοι που αναζητούν την εσωτερική γαλήνη και ειρήνη, τον πλούτο της ψυχής, την ηρεμία του νου.
Συνήθως αυτοί οι άνθρωποι μένουν μόνοι.
Λοιπόν, μπορώ να σου πω πως στην πρώτη περίπτωση, το πιο περιζήτητο μονοπάτι, εκείνο του να είσαι αφεντικό του εαυτού σου, δεν είσαι άλλο παρά μια μαριονέτα του συστήματος, ζεις σε μια φυλακή από την οποία δεν μπορείς να αποδράσεις.
Θα το ονομάσουμε ” το μονοπάτι του νου.”
Αυτό είναι “το μονοπάτι του φόβου!”
Επικίνδυνος και ταυτόχρονα άνευ σημασίας για όποιον βαδίζει στο μονοπάτι του νου.
Τον βλέπουν με συμπόνια εκείνοι που βαδίζουν στο μονοπάτι του φόβου, αλλά κάποιος από αυτούς τον κοιτάζουν με θαυμασμό, αλλά από απόσταση.
Αυτό θα το ονομάσουμε “το μονοπάτι της καρδιάς!”
Ο σαμάνος τον κοίταξε και χαμογελώντας τον ρώτησε την λόγο της επιλογής του.
Γιατί γνώρισα και τα τρία μονοπάτια που ανέφερες.
Έσφιξα το χέρι και στα τρία μονοπάτια, αλλά μονάχα ένας με αγκάλιασε.
Έκλαψα και στα τρία μονοπάτια, αλλά μονάχα ένας μου δίδαξε κάτι.
Αναζήτησα την ειρήνη και στα τρία μονοπάτια, αλλά μονάχα ένας μου την έδωσε και μονάχα ένας με έφερε εδώ, μπροστά σου.