ΑΛΦΑ-ΒΗΤΑ-ΓΑΜΑ-ΔΕΛΤΑ-ΕΨΙΛΟΝ-ΣΤΙΓΜΑ-ΖΗΤΑ-ΗΤΑ-ΘΗΤΑ-ΙΩΤΑ-ΚΑΠΠΑ-ΛΑΜΒΔΑ-ΜΙ-ΝΙ-ΞΙ-ΟΜΙΚΡΟΝ-ΠΙ-ΡΟ-ΣΙΓΜΑ-ΤΑΥ-ΥΨΙΛΟΝ-ΦΙ-ΧΙ-ΨΙ-ΩΜΕΓΑ.
ΑΛ ΦΑ, ΒΗ ΤΑ ΓΑ, (Α)ΜΑ ΔΕ (Ε)Λ ΤΑ ΕΨ ΙΛΩΝ, ΣΤ(Η) ΙΓΜΑ, ΖΗ ΤΑ, Η ΤΑ, ΘΗ ΤΑ ΙΩΤΑ ΚΑ ΠΑΛΑΜ, ΔΑ, ΜΗ ΝΥΞ Η, Ο ΜΙΚΡΟΝ, ΠΥΡΟΣ ΙΓΜΑ ΤΑΦΥ (Ε)Ψ ΙΛΩΝ, ΦΥ ΨΥΧΗ Ο ΜΕΓΑ.
Ἥλιε νοητέ τὸ φῶς, ἔρχου στὴ γῆ! Κι ἐσὺ Ἥλιε ὁρατέ, ἀκτινοβόλησε στὸν πηλὸ ποὺ ψήνεται (ἀναβράζει). Ἂς γίνει ἕνα καταστάλλαγμα (ξηρά), ὥστε νὰ μπορέσουν τὰ ἐγὼ νὰ ζήσουν, νὰ ὑπάρξουν καὶ νὰ σταθοῦν ἐπὶ τῆς παλλομένης γῆς. Ἂς μὴν ἐπικρατήσει ἡ νύχτα, ποὺ εἶναι τὸ μικρὸν καὶ κινδυνεύσει νὰ ταφεῖ (ἀπωλεσθεῖ) τὸ καταστάλλαγμα τῆς φωτιᾶς στὴν ἀναβράζουσα λάσπη, κι ἂς ἀναπτυχθεῖ ἡ ψυχή, ποὺ εἶναι τὸ μέγιστο, τὸ σημαντικότερο ὅλων.
Αλ = Ὁ νοητὸς ἥλιος
Φα-ος = Τὸ φῶς
Βη = προστακτική του ρήματος βαίνω (βαδίζω, ἔρχομαι)
Τα = Δοτικὴ ἄρθρου δωρικοῦ τύπου τή, εἰς τὴν
Γα = Γῆ (δωρικὸς τύπος)
Αμα = (ἐπιρρ.) συγχρόνως
Έλ = ὁ ὁρατὸς Ἥλιος, ὁ Ἐρχόμενος
Έψ = ρῆμα ἔψομαι, ἐψ-ημένος, ψημένος.
Ιλών = Ἰλὺς (οὐσιαστικό), λάσπη, πηλός
Στή = προστακτικὴ ρήματος ἴστημι
Ίγμα = καταστάλαγμα, ἀπόσταγμα
Ζή = προστακτικὴ ρήματος ζῶ.
Η = ὑποτακτικὴ ρήματος εἰμί, εἶμαι
Θη = προστακτικὴ ρήματος θέτω.
Ιώτα = τα ίωγα, τα Εγώ.
Παλάν = Ρῆμα πάλλω (δονοῦμαι, περιστρέφομαι) ἐπίθετο παλλάς-πάλλουσι,περιστρεφόμενη (πρβλ: Παλλὰς Ἀθηνᾶ).
Δά = ἄλλος τύπος τῆς Γά, Γῆς (πρβλ: Δαμήτηρ, Δημήτηρ, Δήμητρα = Μητέρα γῆ).
Νύξ = νύκτα.
Ο = τὸ ὁποῖο, ποὺ
κ.οκ.