Α Πε. γ' 1-22
| Οι σύζυγοι | |
| 1 Ὁμοίως αἱ γυναῖκες ὑποτασσόμεναι τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, ἵνα καὶ εἴ τινες ἀπειθοῦσι τῷ λόγῳ, διὰ τῆς τῶν γυναικῶν ἀναστροφῆς ἄνευ λόγου κερδηθήσονται, 2 ἐποπτεύσαντες τὴν ἐν φόβῳ ἁγνὴν ἀναστροφὴν ὑμῶν. 3 ὧν ἔστω οὐχ ὁ ἔξωθεν ἐμπλοκῆς τριχῶν καὶ περιθέσεως χρυσίων ἢ ἐνδύσεως ἱματίων κόσμος, 4 ἀλλ' ὁ κρυπτὸς τῆς καρδίας ἄνθρωπος ἐν τῷ ἀφθάρτῳ τοῦ πραέος καὶ ἡσυχίου πνεύματος, ὅ ἐστιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ πολυτελές. 5 οὕτω γάρ ποτε καὶ αἱ ἅγιαι γυναῖκες αἱ ἐλπίζουσαι ἐπὶ τὸν Θεὸν ἐκόσμουν ἑαυτάς, ὑποτασσόμεναι τοῖς ἰδίοις ἀνδράσιν, 6 ὡς Σάρρα ὑπήκουσε τῷ ᾿Αβραάμ, κύριον αὐτὸν καλοῦσα· ἧς ἐγενήθητε τέκνα· – ἀγαθοποιοῦσαι καὶ μὴ φοβούμεναι μηδεμίαν πτόησιν. 7 Οἱ ἄνδρες ὁμοίως συνοικοῦντες κατὰ γνῶσιν, ὡς ἀσθενεστέρῳ σκεύει τῷ γυναικείῳ ἀπονέμοντες τιμήν, ὡς καὶ συγκληρονόμοι χάριτος ζωῆς, εἰς τὸ μὴ ἐγκόπτεσθαι τὰς προσευχὰς ὑμῶν. | 1 Όμοια οι γυναίκες να υποτάσσεστε στους δικούς σας άντρες, ώστε, και αν μερικοί απειθούν στο λόγο του Θεού, να κερδηθούν χωρίς λόγια με τη συμπεριφορά των γυναικών τους, 2 όταν παρατηρήσουν την αγνή συμπεριφορά σας με φόβο Θεού. 3 Ας είναι ο στολισμός σας όχι εξωτερικός, το πλέξιμο των μαλλιών και το να βάζετε χρυσαφικά γύρω από τα μέλη σας ή το να ντύνεστε φορέματα, 4 αλλά ο κρυφός άνθρωπος της καρδιάς με τον άφθαρτο στολισμό τού πράου και ήσυχου πνεύματος, που είναι μπροστά στο Θεό πολυτελές. 5 Γιατί έτσι κάποτε κοσμούσαν τους εαυτούς τους και οι άγιες γυναίκες που έλπιζαν στο Θεό, καθώς υποτάσσονταν στους δικούς τους άντρες, 6 όπως η Σάρρα υπάκουσε στον Αβραάμ και τον καλούσε «κύριο» – της οποίας γίνατε τέκνα αν αγαθοποιείτε και δε φοβάστε κανένα τρόμαγμα. 7 Οι άντρες, όμοια, να κατοικείτε μαζί τους με κατανόηση, γιατί το γυναικείο σκεύος είναι ασθενέστερο, απονέμοντας τιμή στις γυναίκες σας, επειδή είναι μαζί σας και συγκληρονόμοι στη ζωή της χάρης, ώστε να μην εμποδίζονται οι προσευχές σας. |
| Κακοπάθεια για τη δικαιοσύνη | |
| 8 Τὸ δὲ τέλος πάντες ὁμόφρονες, συμπαθεῖς, φιλάδελφοι, εὔσπλαγχνοι, φιλόφρονες, 9 μὴ ἀποδιδόντες κακὸν ἀντὶ κακοῦ ἢ λοιδορίαν ἀντὶ λοιδορίας, τοὐναντίον δὲ εὐλογοῦντες, εἰδότες ὅτι εἰς τοῦτο ἐκλήθητε, ἵνα εὐλογίαν κληρονομήσητε. 10 ὁ γὰρ θέλων ζωὴν ἀγαπᾶν καὶ ἰδεῖν ἡμέρας ἀγαθὰς παυσάτω τὴν γλῶσσαν αὐτοῦ ἀπὸ κακοῦ καὶ χείλη αὐτοῦ τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον, 11 ἐκκλινάτω ἀπὸ κακοῦ καὶ ποιησάτω ἀγαθόν, ζητησάτω εἰρήνην καὶ διωξάτω αὐτήν. 12 ὅτι ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ δικαίους καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν, πρόσωπον δὲ Κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακά. 13 Καὶ τίς ὁ κακώσων ὑμᾶς, ἐὰν τοῦ ἀγαθοῦ μιμηταὶ γένησθε; 14 ἀλλ' εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ δικαιοσύνην, μακάριοι. τὸν δὲ φόβον αὐτῶν μὴ φοβηθῆτε μηδὲ ταραχθῆτε, 15 Κύριον δὲ τὸν Θεὸν ἁγιάσατε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἕτοιμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου, 16 συνείδησιν ἔχοντες ἀγαθήν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποιῶν, καταισχυνθῶσιν οἱ ἐπηρεάζοντες ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήν. 17 κρεῖττον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ θέλοι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάσχειν ἢ κακοποιοῦντας. 18 ὅτι καὶ Χριστὸς ἅπαξ περὶ ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπὲρ ἀδίκων, ἵνα ἡμᾶς προσαγάγῃ τῷ Θεῷ, θανατωθεὶς μὲν σαρκί, ζωοποιηθεὶς δὲ πνεύματι· 19 ἐν ᾧ καὶ τοῖς ἐν φυλακῇ πνεύμασι πορευθεὶς ἐκήρυξεν, 20 ἀπειθήσασί ποτε, ὅτε ἀπεξεδέχετο ἡ τοῦ Θεοῦ μακροθυμία ἐν ἡμέραις Νῶε κατασκευαζομένης κιβωτοῦ, εἰς ἣν ὀλίγαι, τοῦτ' ἔστιν ὀκτὼ ψυχαί, διεσώθησαν δι' ὕδατος. 21 ὃ ἀντίτυπον νῦν καὶ ἡμᾶς σῴζει βάπτισμα, οὐ σαρκὸς ἀπόθεσις ρύπου, ἀλλὰ συνειδήσεως ἀγαθῆς ἐπερώτημα εἰς Θεόν, δι' ἀναστάσεως ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, 22 ὅς ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ πορευθεὶς εἰς οὐρανόν, ὑποταγέντων αὐτῷ ἀγγέλων καὶ ἐξουσιῶν καὶ δυνάμεων. | 8 Και τέλος, όλοι να είστε ομόφρονες, συμπονετικοί, φιλάδελφοι, εύσπλαχνοι, ταπεινόφρονες, 9 να μην αποδίδετε κακό αντί κακού ή βρισιά αντί βρισιάς, αλλά αντίθετα να ευλογείτε, επειδή γι’ αυτό καλεστήκατε, για να κληρονομήσετε ευλογία. 10 Γιατί αυτός που θέλει ν’ αγαπά τη ζωή και να δει ημέρες αγαθές, ας πάψει τη γλώσσα του από το κακό και τα χείλη του να μη μιλήσουν με δόλο, 11 κι ας αποκλίνει από το κακό και ας κάνει το αγαθό, ας ζητήσει την ειρήνη και ας την επιδιώξει. 12 Γιατί οι οφθαλμοί του Κυρίου είναι πάνω στους δίκαιους και τ’ αυτιά του προσέχουν στη δέησή τους, το πρόσωπο όμως του Κυρίου είναι εναντίον εκείνων που κάνουν τα κακά. 13 Και ποιος θα σας βλάψει αν γίνετε ζηλωτές του αγαθού; 14 Αλλά και αν ακόμα πάσχετε για τη δικαιοσύνη, είστε μακάριοι. Και το φόβο τους μην τον φοβηθείτε μήτε να ταραχτείτε. 15 Αλλά τον Κύριο, το Χριστό, αγιάστε μέσα στις καρδιές σας, και να είστε έτοιμοι πάντοτε προς απολογία σε καθέναν που σας ζητά λόγο για την ελπίδα που έχετε μέσα σας. 16 Αλλά να το κάνετε με πραότητα και φόβο, έχοντας αγαθή συνείδηση, ώστε, ενώ σας καταλαλούν, να καταντροπιαστούν εκείνοι που βρίζουν την αγαθή συμπεριφορά σας με το Χριστό. 17 Γιατί είναι καλύτερα, αν είναι το θέλημα του Θεού, να πάσχετε αγαθοποιώντας παρά κακοποιώντας. 18 Γιατί και ο Χριστός μια φορά για πάντα έπαθε για τις αμαρτίες, ο δίκαιος υπέρ των αδίκων, για να σας οδηγήσει μπροστά στο Θεό, και αφενός θανατώθηκε στη σάρκα, αφετέρου ζωοποιήθηκε με το Πνεύμα. 19 Με αυτό και κήρυξε, αφού πορεύτηκε στα πνεύματα που ήταν στη φυλακή, 20 τα οποία κάποτε απείθησαν, όταν περίμενε η μακροθυμία του Θεού κατά τις ημέρες του Νώε, ενώ κατασκευαζόταν η κιβωτός, στην οποία λίγοι, τουτέστι οχτώ ψυχές, διασώθηκαν διαμέσου του νερού. 21 Του οποίου το αντίτυπο, το βάφτισμα, σώζει τώρα κι εσάς – όχι πως είναι αποβολή του ρύπου της σάρκας, αλλά δέσμευση συμβολαίου στο Θεό μιας συνείδησης αγαθής – μέσω της ανάστασης του Ιησού Χριστού, 22 ο οποίος είναι στα δεξιά του Θεού, αφού πορεύτηκε στον ουρανό και υποτάχτηκαν σ’ αυτόν άγγελοι και εξουσίες και δυνάμεις. |
