Τιτ. γ' 1-15
| Κοινωνική συμπεριφορά | |
| 1 Ὑπομίμνησκε αὐτοὺς ἀρχαῖς καὶ ἐξουσίαις ὑποτάσσεσθαι, πειθαρχεῖν, πρὸς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἑτοίμους εἶναι, 2 μηδένα βλασφημεῖν, ἀμάχους εἶναι, ἐπιεικεῖς, πᾶσαν ἐνδεικνυμένους πρᾳότητα πρὸς πάντας ἀνθρώπους. 3 ῏Ημεν γάρ ποτε καὶ ἡμεῖς ἀνόητοι, ἀπειθεῖς, πλανώμενοι, δουλεύοντες ἐπιθυμίαις καὶ ἡδοναῖς ποικίλαις, ἐν κακίᾳ καὶ φθόνῳ διάγοντες, στυγητοί, μισοῦντες ἀλλήλους· 4 ὅτε δὲ ἡ χρηστότης καὶ ἡ φιλανθρωπία ἐπεφάνη τοῦ σωτῆρος ἡμῶν Θεοῦ, 5 οὐκ ἐξ ἔργων τῶν ἐν δικαιοσύνῃ ὧν ἐποιήσαμεν ἡμεῖς, ἀλλὰ κατὰ τὸν αὐτοῦ ἔλεον ἔσωσεν ἡμᾶς διὰ λουτροῦ παλιγγενεσίας καὶ ἀνακαινώσεως Πνεύματος ῾Αγίου, 6 οὗ ἐξέχεεν ἐφ' ἡμᾶς πλουσίως διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν, 7 ἵνα δικαιωθέντες τῇ ἐκείνου χάριτι κληρονόμοι γενώμεθα κατ' ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίου. | 1 Υπενθύμιζέ τους να υποτάσσονται στις αρχές και στις εξουσίες, να πειθαρχούν, να είναι έτοιμοι για κάθε έργο αγαθό, 2 κανέναν να μη βλαστημούν, να είναι άμαχοι, επιεικείς, να δείχνουν όλη την πραότητα προς όλους τους ανθρώπους. 3 Γιατί ήμασταν κάποτε και εμείς ανόητοι, απειθείς, πλανιόμασταν, ήμασταν δούλοι σε επιθυμίες και σε ηδονές ποικίλες, ζούσαμε μέσα σε κακία και σε φθόνο, μισητοί, μισώντας ο ένας τον άλλο. 4 Όταν όμως φανερώθηκε η χρηστότητα και η φιλανθρωπία του σωτήρα μας Θεού, 5 μας έσωσε όχι από έργα που έγιναν με δικαιοσύνη τα οποία κάναμε εμείς, αλλά σύμφωνα με το δικό του έλεος μέσω λουτρού παλιγγενεσίας και ανακαίνισης Πνεύματος Αγίου, 6 το οποίο εξέχυσε πάνω μας πλούσια μέσω του Ιησού Χριστού του σωτήρα μας, 7 για να δικαιωθούμε με τη χάρη εκείνου και να γίνουμε κληρονόμοι σύμφωνα με την ελπίδα της αιώνιας ζωής. |
| Τα καλά έργα και η αντιμετώπιση των αιρετικών | |
| 8 Πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ. ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις· 9 μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. 10 αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, 11 εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος. | 8 Πιστός είναι αυτός ο λόγος. και γι’ αυτά θέλω να διαβεβαιώνεις, για να φροντίζουν να προΐστανται σε καλά έργα εκείνοι που έχουν πιστέψει στο Θεό. Αυτά είναι καλά και ωφέλιμα στους ανθρώπους. 9 Ενώ τις μωρές συζητήσεις και γενεαλογίες και έριδες και μάχες για το μωσαϊκό νόμο να τις αποφεύγεις, γιατί είναι ανωφελείς και μάταιες. 10 Αιρετικό άνθρωπο μετά την πρώτη και τη δεύτερη νουθεσία παράτα τον. 11 Να ξέρεις ότι έχει διαστραφεί τέτοιου είδους άνθρωπος και αμαρτάνει ενώ είναι αυτοκατάκριτος. |
| Προσωπικές οδηγίες και χαιρετισμοί | |
| 12 ῞Οταν πέμψω ᾿Αρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι. 13 Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ ᾿Απολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ. 14 μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι. 15 ᾿Ασπάζονταί σε οἱ μετ' ἐμοῦ πάντες. ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. ῾Η χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· ἀμήν. | 12 Όταν θα στείλω τον Αρτεμά προς εσένα ή τον Τυχικό, φρόντισε να έρθεις προς εμένα στη Νικόπολη, γιατί εκεί έχω αποφασίσει να παραχειμάσω. 13 Το Ζηνά το νομικό και τον Απολλώ πρόπεμψέ τους εφοδιάζοντάς τους επιμελώς, για να μην τους λείπει τίποτα. 14 Ας μαθαίνουν επίσης και οι δικοί μας να προΐστανται σε καλά έργα στις απαραίτητες ανάγκες, για να μην είναι άκαρποι. 15 Σε χαιρετούν όλοι όσοι είναι μαζί μου. Χαιρέτησε αυτούς που μας αγαπούν και είναι στην πίστη. Η χάρη ας είναι μαζί με όλους σας. |
