Ιω. ιστ' 1-33
| 1 Ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα μὴ σκανδαλισθῆτε. 2 ἀποσυναγώγους ποιήσουσιν ὑμᾶς· ἀλλ' ἔρχεται ὥρα ἵνα πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ Θεῷ. 3 καὶ ταῦτα ποιήσουσιν, ὅτι οὐκ ἔγνωσαν τὸν πατέρα οὐδὲ ἐμέ. 4 ἀλλὰ ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα, μνημονεύητε αὐτῶν ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑμῖν. ταῦτα δὲ ὑμῖν ἐξ ἀρχῆς οὐκ εἶπον, ὅτι μεθ' ὑμῶν ἤμην. | 1 Αυτά σας τα έχω πει για να μη σκανδαλιστείτε. 2 Αποσυνάγωγους θα σας κάνουν. Αλλά έρχεται ώρα που καθένας ο οποίος σας θανατώσει να νομίσει ότι προσφέρει λατρεία στο Θεό. 3 Και αυτά θα τα κάνουν, επειδή δε γνώρισαν τον Πατέρα ούτε εμένα. 4 Αλλά σας έχω μιλήσει αυτά, για να τα θυμάστε ότι εγώ σας τα είπα, όταν έρθει η ώρα τους. Αυτά, όμως, από την αρχή δε σας τα είπα, γιατί ήμουν μαζί σας. |
| Το έργο του Πνεύματος | |
| 5 νῦν δὲ ὑπάγω πρὸς τὸν πέμψαντά με, καὶ οὐδεὶς ἐξ ὑμῶν ἐρωτᾷ με ποῦ ὑπάγεις! 6 ἀλλ' ὅτι ταῦτα λελάληκα ὑμῖν, ἡ λύπη πεπλήρωκεν ὑμῶν τὴν καρδίαν. 7 ἀλλ' ἐγὼ τὴν ἀλήθειαν λέγω ὑμῖν· συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς· 8 καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος ἐλέγξει τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως. 9 περὶ ἁμαρτίας μέν, ὅτι οὐ πιστεύουσιν εἰς ἐμέ· 10 περὶ δικαιοσύνης δέ, ὅτι πρὸς τὸν πατέρα μου ὑπάγω καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ με· 11 περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται. 12 ῎Ετι πολλὰ ἔχω λέγειν ὑμῖν, ἀλλ' οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι. 13 ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν· οὐ γὰρ λαλήσει ἀφ' ἑαυτοῦ, ἀλλ' ὅσα ἂν ἀκούσῃ λαλήσει, καὶ τὰ ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν. 14 ἐκεῖνος ἐμὲ δοξάσει, ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν. 15 πάντα ὅσα ἔχει ὁ πατὴρ ἐμά ἐστι· διὰ τοῦτο εἶπον ὅτι ἐκ τοῦ ἐμοῦ λήψεται καὶ ἀναγγελεῖ ὑμῖν. | 5 Αλλά τώρα πηγαίνω προς εκείνον που με έστειλε, και κανείς από εσάς δε με ρωτά: “Πού πηγαίνεις”; 6 Αλλά επειδή αυτά σας έχω πει, η λύπη έχει γεμίσει την καρδιά σας. 7 Αλλά εγώ την αλήθεια σας λέω: συμφέρει σ’ εσάς εγώ να φύγω. Γιατί, αν δε φύγω, ο Παράκλητος δε θα έρθει προς εσάς. αν όμως πορευτώ, θα τον στείλω προς εσάς. 8 Και όταν έρθει Εκείνος, θα ελέγξει τον κόσμο για αμαρτία και για δικαιοσύνη και για κρίση. 9 Αφενός για αμαρτία, επειδή δεν πιστεύουν σ’ εμένα. 10 Αφετέρου για δικαιοσύνη, επειδή πηγαίνω προς τον Πατέρα και δε θα με βλέπετε πια. 11 Και για κρίση, επειδή ο άρχοντας του κόσμου τούτου έχει κριθεί. 12 Ακόμη πολλά έχω να σας λέω, αλλά δε δύναστε να τα βαστάζετε τώρα. 13 Όταν όμως έρθει Εκείνος, το Πνεύμα της αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. Γιατί δε θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά όσα ακούσει θα μιλήσει και τα ερχόμενα θα σας αναγγέλλει. 14 Εκείνος εμένα θα δοξάσει, γιατί από το δικό μου θα λαβαίνει και θα σας αναγγέλλει. 15 Όλα όσα έχει ο Πατέρας είναι δικά μου. γι’ αυτό είπα ότι από το δικό μου λαβαίνει και θα σας αναγγέλλει». |
| «Η λύπη σας θα γίνει χαρά» | |
| 16 μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με, ὅτι ἐγὼ ὑπάγω πρὸς τὸν πατέρα. 17 Εἶπον οὖν ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς ἀλλήλους· τί ἐστι τοῦτο ὃ λέγει ἡμῖν, μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με, καὶ ὅτι ἐγὼ ὑπάγω πρὸς τὸν πατέρα; 18 ἔλεγον οὖν· τοῦτο τί ἐστιν ὃ λέγει τὸ μικρόν; οὐκ οἴδαμεν τί λαλεῖ. 19 ἔγνω οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ἤθελον αὐτὸν ἐρωτᾶν, καὶ εἶπεν αὐτοῖς· περὶ τούτου ζητεῖτε μετ' ἀλλήλων ὅτι εἶπον, μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με; 20 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· ὑμεῖς δὲ λυπηθήσεσθε, ἀλλ' ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται· 21 ἡ γυνὴ ὅταν τίκτῃ, λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτῆς· ὅταν δὲ γεννήσῃ τὸ παιδίον, οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον. 22 καὶ ὑμεῖς οὖν λύπην μὲν νῦν ἔχετε· πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ' ὑμῶν. 23 καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐμὲ οὐκ ἐρωτήσετε οὐδέν· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὅσα ἂν αἰτήσητε τὸν πατέρα ἐν τῷ ὀνόματί μου, δώσει ὑμῖν. 24 ἕως ἄρτι οὐκ ᾐτήσατε οὐδὲν ἐν τῷ ὀνόματί μου· αἰτεῖτε καὶ λήψεσθε, ἵνα ἡ χαρὰ ὑμῶν ᾖ πεπληρωμένη. | 16 «Σε λίγο χρόνο και δε θα με βλέπετε πια, και πάλι σε λίγο χρόνο και θα με δείτε». 17 Είπαν, λοιπόν, μερικοί από τους μαθητές του μεταξύ τους: «Τι σημαίνει αυτό που μας λέει: “Σε λίγο χρόνο και δε θα με βλέπετε πια, και πάλι σε λίγο χρόνο και θα με δείτε”; Και: “Επειδή πηγαίνω προς τον Πατέρα”;» 18 Έλεγαν λοιπόν: «Τι σημαίνει αυτό που λέει, το: “Σε λίγο χρόνο”; Δεν ξέρουμε τι μιλά». 19 Κατάλαβε ο Ιησούς ότι ήθελαν να τον ρωτούν και τους είπε: «Γι’ αυτό συζητάτε μεταξύ σας, επειδή είπα: “Σε λίγο χρόνο και δε θα με βλέπετε πια, και πάλι σε λίγο χρόνο και θα με δείτε”; 20 Αλήθεια, αλήθεια σας λέω ότι θα κλάψετε και θα θρηνήσετε εσείς, ενώ ο κόσμος θα χαρεί. Εσείς θα λυπηθείτε, αλλά η λύπη σας θα γίνει χαρά. 21 Η γυναίκα όταν γεννά έχει λύπη, γιατί ήρθε η ώρα της. Όταν όμως γεννήσει το παιδί, δε θυμάται πια τη θλίψη από τη χαρά, γιατί γεννήθηκε άνθρωπος στον κόσμο. 22 Και εσείς, λοιπόν, τώρα βέβαια έχετε λύπη. Πάλι όμως θα σας δω, και θα χαρεί η καρδιά σας, και τη χαρά σας κανένας δεν την αφαιρεί από εσάς. 23 Και εκείνη την ημέρα εμένα δε θα ρωτήσετε τίποτα. Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, αν κάτι ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου, θα σας το δώσει. 24 Ως τώρα δε ζητήσατε τίποτα στο όνομά μου, ζητάτε και θα παίρνετε, για να είναι η χαρά σας ολοκληρωμένη». |
| «Εγώ έχω νικήσει τον κόσμο» | |
| 25 Ταῦτα ἐν παροιμίαις λελάληκα ὑμῖν· ἀλλ' ἔρχεται ὥρα ὅτε οὐκέτι ἐν παροιμίαις λαλήσω ὑμῖν, ἀλλὰ παρρησίᾳ περὶ τοῦ πατρὸς ἀναγγελῶ ὑμῖν. 26 ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐν τῷ ὀνόματί μου αἰτήσεσθε· καὶ οὐ λέγω ὑμῖν ὅτι ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα περὶ ὑμῶν· 27 αὐτὸς γὰρ ὁ πατὴρ φιλεῖ ὑμᾶς, ὅτι ὑμεῖς ἐμὲ πεφιλήκατε, καὶ πεπιστεύκατε ὅτι ἐγὼ παρὰ τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθον. 28 ἐξῆλθον παρὰ τοῦ πατρὸς καὶ ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον· πάλιν ἀφίημι τὸν κόσμον καὶ πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα. 29 Λέγουσιν αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ· ἴδε νῦν παρρησίᾳ λαλεῖς, καὶ παροιμίαν οὐδεμίαν λέγεις. 30 νῦν οἴδαμεν ὅτι οἶδας πάντα καὶ οὐ χρείαν ἔχεις ἵνα τίς σε ἐρωτᾷ. ἐν τούτῳ πιστεύομεν ὅτι ἀπὸ Θεοῦ ἐξῆλθες. 31 ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· ἄρτι πιστεύετε· 32 ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐλήλυθεν, ἵνα σκορπισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια καὶ ἐμὲ μόνον ἀφῆτε· καὶ οὐκ εἰμὶ μόνος, ὅτι ὁ πατὴρ μετ' ἐμοῦ ἐστι. 33 ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ἐν ἐμοὶ εἰρήνην ἔχητε. ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε· ἀλλὰ θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον. | 25 «Αυτά σας τα έχω πει παραβολικά. Έρχεται ώρα που δε θα σας μιλήσω πια παραβολικά, αλλά με παρρησία για τον Πατέρα θα σας αναγγείλω. 26 Κατ’ εκείνη την ημέρα θα ζητήσετε στο όνομά μου, και δε σας λέω ότι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα για σας. 27 Γιατί ο ίδιος ο Πατέρας σάς αγαπά, επειδή εσείς έχετε αγαπήσει εμένα και έχετε πιστέψει ότι εγώ εξήλθα από το Θεό. 28 Εξήλθα από τον Πατέρα και έχω έρθει στον κόσμο. πάλι αφήνω τον κόσμο και πορεύομαι προς τον Πατέρα». 29 Λένε οι μαθητές του: «Δες, τώρα με παρρησία μιλάς και δε λες καμιά παραβολή. 30 Τώρα ξέρουμε ότι ξέρεις τα πάντα και δεν έχεις ανάγκη κάποιος να σε ρωτά. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι εξήλθες από το Θεό». 31 Τους αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Τώρα πιστεύετε; 32 Ιδού, έρχεται ώρα και μάλιστα έχει έρθει, για να σκορπιστείτε καθένας στις ιδιωτικές του υποθέσεις κι εμένα να αφήσετε μόνο. Αλλά δεν είμαι μόνος, γιατί ο Πατέρας είναι μαζί μου. 33 Αυτά σας τα έχω πει, για να έχετε ειρήνη μέσα σ’ εμένα. Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη. αλλά θαρρεύετε, εγώ έχω νικήσει τον κόσμο». |
