Οταν ήμουν φοιτητής, το μάθημα της Φυσικής μας το ʽκανε ο Σαντορίνης. Αυτός ο γίγαντας της γνώσης, μισό αιώνα πριν, μας έδειξε στην πράξη, μέσα στην αίθουσα της διδασκαλίας, τις υπέροχες ηλεκτρομαγνητικές ιδιότητες που διαθέτει το ανθρώπινο μυαλό και το νευρικό μας σύστημα.
Παρόλο που τα ηλεκτρονικά μέσα τότε, δεν ήταν τόσο ευαίσθητα και εξελιγμένα όπως είναι σήμερα, με τη βοήθεια ενός απλού καθοδικού παλμογράφου (με πριονοειδή σταθερή τάση), είδαμε στην οθόνη, ξεκάθαρα και αντικειμενικά τις διάφορες εναλλαγές του ηλεκτρικού πεδίου που δημιουργούσε το μυαλό μιας συμμαθήτριάς μας. Από εκεί κι έπειτα η... επιστήμη απορρίπτει με στόμφο και αδιαφορία, πράγματα που συμβαίνουν καθημερινά στους ανθρώπους που ασχολούνται με την άσκηση, την πίστη, τον διαλογισμό και την αυτοσυγκέντρωση του ακατανόητου μυαλού μας. Αυτά τα πράγματα για τους “ειδικούς” δεν έχουν σημασία εφόσον δεν σχετίζονται με τον χονδροειδή έλεγχο των πανάκριβων μηχανημάτων, που αγοράζεις από την εταιρεία με πέντε χιλιάρικα και σου αφήνουν κέρδος πάνω από πενήντα (οι γνωστές προμήθειες των νοσοκομείων). Ακόμα κι η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (Ρ.Ε.Τ) που δείχνει τα διάφορα ενεργειακά τμήματα του άγνωστου μυαλού μας, εξαιτίας της εξαΰλωσης των αλληλοσυγκρουόμενων ηλεκτρονίων και ποζιτρονίων, δεν μας παρέχει αρκετές πληροφορίες για τις τεράστιες δυνατότητες του νευρικού μας συστήματος. Τις τηλεπάθειες, τις τηλεκινησίες, τα φωτεινά και θερμικά φαινόμενα, τις εξαϋλώσεις κ.λ.π., που πετυχαίνουν ορισμένα άτομα μονάχα με τη σκέψη τους.
Από τη δεκαετία του ʽ20, οι τότε επιστήμονες, δίχως να έχουν το κονόμι πάνω απ΄τα κεφάλια τους, πιστοί στον ορθολογισμό και στα καρτεσιανά πρότυπα, δεν τόλμησαν να απορρίψουν τα φυσικά φαινόμενα που εμφανίζονται από τη σκέψη και την αυτοσυγκέντρωση ορισμένων ανθρώπων. Το γεγονός αυτό εξάλλου φαίνεται καθαρά και απʼ αυτό το κειμενάκι του Αγγελου Τανάγρα: “Κατόπιν της ανακαλύψεως της ραδιενέργειας και της αρχής ότι πάντα τα σώματα υπό ωρισμένας συνθήκας δύνανται να γίνωσιν ακτινενεργά, φαίνεται ότι και το ανθρώπινον σώμα έχει την ιδιότητα ταύτην, ιδίως εις τινά εξαιρετικού οργανισμού άτομα (δυναμόλυτον). Η ανθρώπινη ακτινενέργεια προκαλείται διʼ όλων των βαθμών “μειώσεως των αισθήσεων” και έχει εκτός των άλλων ιδιοτήτων της υποσυνειδήτου ψυχής και την τάσιν να οργανούται (υλοποιήται) εκτός του πομπού, λαμβάνουσα το σχήμα όπερ διαπλάτει η φαντασία τούτου ή και των παρισταμένων (ιδεοπλασία). Αι υλικαί αυταί διαμορφώσεις, αντιληπταί διά των αισθήσεων και πειραματικώς αποδειχθείσαι δια της φωτογραφίας, στερεοσκοπίας, αποτυπωμάτων, εκτύπων γύψου κ.λ.π., υποδύονται όλας τας βαθμίδας της υλοποιήσεως του ψυχοδυναμισμού από της ημιυλικής (ηλεκτρισμός, μαγνητισμός, φώς, θερμότης) μέχρι της τελείας ύλης, αποτελούσι δε το εκτόπλασμα ή τηλέπλασμα, κατά την παραγωγήν του οποίου επέρχεται, ως εις πάσαν χημικήν διάλυσιν στερεών σωμάτων, πτώσις της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος” (βλ. λ. εκτόπλασμα Λ. Ελευθερουδάκη). Και επειδή η επιστήμη των συνεδρίων και των προγραμμάτων δεν ασχολείται πιά, λόγω των “κονδυλίων”, μ “οργόνες” (βλ. Βίλχελμ Ράϊχ) κι “εκτοπλάσματα”, καλό θα ήτανε να δούμε τουλάχιστο τι λένε κι εκείνοι που μελέτησαν το νευρικό μας σύστημα επίπονα και σοβαρά. Κατά την διάρκεια του Βʼ Παγκοσμίου Πολέμου, ο καθηγητής μας Παύλος Σαντορίνης, μάλλον συνεργαζόταν στην Αγγλία, με δύο επίσης εξέχοντες ερευνητές, τον Alan Hodgkin και τον Andrew Huxley για την δημιουργία του ραντάρ. Αυτοί οι επιστήμονες, μαζί με άλλους, σκαπανείς της έρευνας εις την βιολογία (τον Β. Katz, τον J. Eccles, κ.α.), απέδειξαν στο εργαστήριο πως το ηλεκτρικό δυναμικό ενέργειας των νευρώνων μας (από 50mV έως -50mV), οφείλεται στο διαδοχικό άνοιγμα (ανα κάποια msec) τασεοελεγχόμενων διαύλων ιόντων νατρίου και καλίου (βλ. “Νευροεπιστήμη και συμπεριφορά”, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης-Ηράκλειο 2000, σελ. 123-256). Σύμφωνα λοιπόν μʼ αυτά, τα νεύρα μας άλλοτε φορτίζονται κι άλλοτε εκφορτίζονται ηλεκτρικά, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις που είναι απαραίτητες για την δημιουργία ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Οπως το ενεργοποιημένο κύκλωμα LC (πηνίο-πυκνωτής) των τηλεοράσεων, που όταν συντονιστεί με τη συχνότητα του καναλιού, τα ανεπαίσθητα ηλεκτρομαγνητικά κύματα του καναλιού (του πομπού), γίνονται πανίσχυρα από τους δέκτες, στις οθόνες μας. Και για να μην μακρυγορούμε εκθέτοντας φαινόμενα που θα μπορούσαν να μας εξηγήσουν κάπως λεπτομερώς μόνο οι Φυσικοί, καλό θα ήτανε να κάνουμε μια απλή υπόθεση και για το γεγονός της τηλεπάθειας. Μιας από τις πιο συνηθισμένες ιδιότητες του ζωικού ψυχοδυναμισμού μας.
Μια μάνα σκέπτεται έντονα το παιδί της που βρίσκεται πολύ μακριά, στην Αμερική λόγου χάρη. Εάν η μητέρα έχει αναπτύξει ασυνείδητα την ικανότητα να μεταβάλλει τη συχνότητα της σκέψης της, μέχρι να πετύχει την ιδιαίτερη συχνότητα του νευροψυχικού συστήματος του παιδιού της (την ιδιοσυχνότητά του), τότε μπορεί να του μεταβιβάσει μάλλον και τη σκέψη της. Γιατί τα ανεπαίσθητα ηλεκτρομαγνητικά κύματα του μυαλού της μητέρας που εξαποστέλλονται και αντανακλούνται εις την στρατόσφαιρα, φθάνοντας εις το μυαλό του παιδιού της, μεγιστοποιούνται σχεδόν απεριόριστα εξαιτίας του φαινομένου του συντονισμού που εμφανίζεται στις εξαναγκασμένες ταλαντώσεις. Ετσι η μητέρα επικοινωνεί με το παιδί της. Ολα αυτά βεβαίως είναι μονάχα υποθέσεις που θα μπορούσαν να αποδειχθούν από τη σύγχρονη επιστήμη εύκολα και ανέξοδα... δηλαδή χωρίς “κονδύλια”.
Γιάννης Σαββάκης γεωπόνος
