Όμως ο Μίλγκραμ ήταν κοινωνικός ψυχολόγος και πίστευε ότι αυτού του είδους η υπακοή -που οδηγεί στο έγκλημα- Δεν Μπορεί Να Είναι Αποτέλεσμα Μόνο Της Προσωπικότητας, Αλλά Περισσότερο Των Πιεστικών Συνθηκών.
Ας δούμε το πείραμα .. σε ενεστώτα για να γίνουμε μέτοχοι της στιγμής.
¨…Θα λέτε την πρώτη λέξη από τα ζεύγη στο μαθητευόμενο και θα περίμενετε να θυμηθεί την άλλη λέξη του ζεύγους.
Μην ανησυχείτε, λέει εκείνος, το πείραμα είναι απολύτως ελεγχόμενο… Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.Μα είναι λιπόθυμος, λέει ο δάσκαλος.Δεν έχει καμιά σημασία. Το πείραμα πρέπει να ολοκληρωθεί. Συνεχίστε με τον τελευταίο μοχλό.
Πόσοι από τους εθελοντές νομίζετε,οτι έφτασαν ως τον τελευταίο μοχλό;
Μόλις το 5% των δασκάλων αρνήθηκαν εξ’ αρχής να συμμετάσχουν σε ένα τέτοιο πείραμα και αποχώρησαν .
Που έγκειται η φάρσα;
Όμως τα αποτελέσματα ήταν αληθινά:
Ας μεταφέρουμε το ίδιο…πείραμα.. εικονικά.. στην κοινωνία μας, κάθε μέρα..μια κι άρχισαν ήδη οι κινητοποιήσεις για τα περιώνυμα μέτρα…Ο υπάλληλος της ΔΕΗ που απεργείστερώντας το ρεύμα από έναν ανήμπορο ή άρρωστο, ξέροντας ότι έτσι τον ταπεινώνει, τον υποβάλει σε ένα διαρκές βασανιστήριο και πιθανότατα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του,
Ο υπάλληλος της εφορίαςή της τράπεζας που υπογράφει την κατάσχεση κάποιου σπιτιού για 1.000 ευρώ χρέος, θα έφτανε ως τον τελευταίο μοχλό στο πείραμα. Γιατί υπακούει.